ရီေဗာ္လူး႐ွင္း

သူရင္းငွါးေတြ ႐ွားပါးလာေတာ့
သာေအးက i phone ခါးထိုးၿပီး
သူ႔ဘာသာ လယ္ထြန္တယ္။
အိမ္က သူ႔အေမကို မွာခဲ့တာက
"အမ ဆိုလာျပားကို ေနပူတဲ့ေနရာကေန တျခားကို မေရႊ ့နဲ႔ေနာ္" တဲ့။
အရီးေလးေပးတဲ့အျကံကေတာ့ လယ္ေရာင္းၿပီး
ထိုင္းကိုသြားဖို႔ ပါပဲ၊
သာေအး ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ရြာျပန္လာေတာ့
ရြာထဲက အိမ္အမ်ားစုက
ဖလက္တီဗြီေတြ တပ္ဆင္ၿပီးသြားၿပီ။
သူ႔ကိုယ္သူ သူေဌးသား ထင္ေနတဲ့သာေအး
နည္းနည္း႐ွက္သြားတယ္။
မက္ဆင္ဂ်ာကို တစ္ရြာလံုး
သူတစ္ေယာက္ပဲ သံုးတတ္အံုးမယ္လို႔ ထင္ထားခ်ိန္
ေဒြးေလးေအးစိန္က
ထိုင္းက သူ႔သမီးနဲ႔ ဗြီဒီယိုေကာ ေျပာေနၿပီ။
ရြာကို တာဝန္က်တဲ့ မူလတန္းျပဆရာေလးက
ႏိုင္ငံျခားအလုပ္အကိုင္႐ွာေဖြေရး ေအဂ်င့္၊
ရြာဦးဆရာေတာ္က လိုင္စင္မပါတဲ့ကားတစ္စီးေပၚမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ၿပီး၊
သူ႔ေက်ာင္းအမည္ကို ေဖာင့္ဆိုဒ္အႀကီးႀကီးနဲ႔ ကားေ႐ွ႕မွန္မွာ စတစ္ကာနဲ႔ ကပ္ထားၿပီးၿပီ။
စက္ဘီးျပင္တဲ့ ေခြးပုက
ဆရာေတာ့္ကားမွာ ဒ႐ိုင္ဘာလုပ္တယ္။
သာေအးရဲ ့ လယ္ေတြ ယာေတြက အရင္လိုအထြက္ႏႈန္းမေကာင္းေတာ့ဘူး။
ရြာထဲကို ေပးထားတဲ့ ေငြတိုးေလးေတြလိုက္ေတာင္းဖို႔ သူ႔ အေမကိုအၾကံေပးေတာ့ - -
"အားလံုး ျပန္ရၿပီးပါၿပီ သာေအးရယ္၊ အေမေငြလိုလို႔ေတာင္ သူတို႔ဆီက နည္းနည္းျပန္ဆြဲထားရေသးတယ္" တဲ့။
ရြာထဲမယ္
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္မွ မေတြ ့ရေတာ့ဘူး။
ေပါင္းထိုးေခါင္းက အရက္ဆိုင္ဖြင့္လိုက္ၿပီ။
ေပါင္းထိုးသမေလးေတြက မေလး႐ွား၊
သူရင္းငွါးေတြက ထိုင္း၊
သာေအး မ်က္လံုးေတြ မိႈင္းညိဳ႕လာခ်ိန္
အေနာက္ေတာင္အရပ္ဆီကလဲ မိႈင္းညိဳ႕လာတယ္။
လယ္ထဲကအျပန္ လြယ္အိတ္ကေလးေဘးခ်ၿပီး
ေပါင္းထိုးေခါင္းရဲ႕ အိမ္ဘက္
သာေအး တေရြ ့ေရြ ့ထြက္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ။

မင္းဘုန္းေမာင္

( ကိုယ့္အကိုၾကီး ေအာင္လံသား ေရဆင္းက စီနီယာ ဘိုးေတာ္ ကဗ်ာဆရာ မ်ိဳး မင္းေအာင္ မင္းဘုန္းေမာင္ ရဲ႕ လက္ရာေလး သေဘာက်လို႕ )