ပုဂံ ၊ မင္​းဘူး​ ​​ေ႐ႊစက္​​ေတာ္ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္​မွတ္​တမ္​း

ဒီတစ္ပက္ေတာ့ ဘုရားဖူးခရီးထြက္ရင္း စာေရးသူ ျကံုေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔ျကံုေတြကို ျပန္လည္ေ၀မွ်ရင္း ခရီးသြားပို႔စ္ေလးတစ္ခုတင္လိုက္ရပါသည္။

တကယ္ေတာ့ စာေရးသူမွာ ဘုရားဖူးခရီးထြက္ဖို႔ ျကိုတင္အစီစဥ္မရွိေပ။ ျပင္ဦးလြင္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူရင္ စာေရးဖို႔ေလာက္သာ ေတြးထားမိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အလုပ္မွ ခြင့္ရက္ရွည္ယူျပီး ျပင္ဦးလြင္ ဇာတိျမိဳ႕ေလးတြင္ အပန္းေျဖေနခိုက္ အမျဖစ္သူမွ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ ေရသန္႔စက္ရံုမွ ဘုရားဖူးခရီးလိုက္ပို႔ေပးမည္ျဖစ္ေျကာင္း လိုက္ခ်င္က လိုက္ပါဘုရားဖူးနိုင္ေျကာင္း ေျပာသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ခရီးလည္း ထြက္ရ တဲ့အျပင္ Steemit တြင္ ခရီးသြားပို႔စ္လည္းတင္ျပီး ျပန္လည္ေ၀မွ်ခြင့္ရမည္ဟု ေတြးမိသျဖင့္ ဘုရားဖူးခရီးလိုက္ပါရန္ စရင္းေပးလိုက္ေလသည္။

ဘုရားဖူးခရီးစဥ္မွာ ပုဂံ ၊ မင္းဘူး ေရႊစက္ေတာ္ သို႔သြားေရာက္လည္ပက္ကာ ဘုရားအစံုဖူးမည္ျဖစ္သည္။ မက္လ ၂ရက္ေန႔ ၊ မနက္ခင္း ၉နာရီတြင္ စာေရးသူတို႔ ဘုရားဖူးခရီးစတင္ခဲ့ျကပါသည္။ ဘုရားဖူးခရီးတြင္ လို္က္ပါလာျကသူမ်ားမွာ လူျကီး ၁၅ေယာက္၊ ခေလး ၇ေယာက္ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္မွအပ က်န္ေသာ လူမ်ားမွာ ေရသန္႔စက္ရံုမွ အလုပ္သမားျဖစ္ျကသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ေရသန္႔စက္ရံုမွ ဘုရားဖူးခရီးလို္က္ပို႔ေပးျခင္းမွာ ပထမဆံုးျဖစ္ေျကာင္းသိရသည္။ ထို႔ေျကာင့္လည္း အလုပ္သမားမ်ားမွာ အေတာက္ေျပာင္ဆံုး၀တ္ဆင္ထားျကျပီး၊ အားလံုးရဲ႕မ်က္နွာမွာလည္း အျပံဳးမ်ားေ၀ေ၀ဆာဆာနွင့္ အားျကိဳးမာန္တက္ စိတ္ဓာတ္မ်ားတက္ျကြေနျကေပသည္။ ဘုရားဖူးကား Light truck ေလးမွာလည္းတအိအိေမာင္းႏွင္ကာ ကားဆရာရဲ႕အလိုက် သူ႔ရဲ႕တာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ေလေတာ့သည္

ပုဂံ…..

ျပည္တကာတို႔ထက္ျမတ္ေသာ၊ နွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ ရွိေသာ အျကင္ျပည္သည္ရွိ၏။
ထိုျပည္သည္ ၀တၳဳကာမတို႔နွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ ပုဏၰကာမ(ပုဂံ)ဟူရလည္း
ထင္ရွားေက်ာ္ေစာ၏။ ထိုမွတပါး ရန္သူတို႕ကို ေခ်မွုန္းေလ႔ရွိေသာ၊
ရဲရင့္စြမ္းပကားရွိေသာ သူတို႔၏ ေနရာဌာနျဖစ္ျခင္းေျကာင့္ အရိမဋန(အရိမဒၵန)
ဟူရလည္း ထင္ရွားေက်ာ္ေစာ၏။
( ပင္းယဆင္ျဖဴ ငါးစီးရွင္မယ္ေတာ္၏ ပုဂံေက်ာက္စာ )

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳအေမြအႏွစ္ ပုဂံေစတီပုထိုးမ်ား ။ ဦးေမာင္ေမာင္ (ဘီေအ)သမိုင္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

၅နာရီျကာ ခရီးေမာင္းနွင္းျပီး ပံုဂံသို႔ေရွာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ပုဂံသို႔ ေရာက္ျပီဆိုတဲ့အသံျကားလိုက္သည္နွင့္ ကားထဲမွ အိပ္ေနေသာ၊ ကားမူးေနေသာ၊ လူေတြအားလံုး ရုတ္တရက္ေခါင္းေထာင္လာကာ ေဘးသီ၀ဲယာကို ျကည့္ရွဴျကသည္။ အားလံုးပါးစပ္အေဟာင္းသားနွင့္ ပုဂံရဲ႕ အလွအပမ်ားကိုခံစားျကသည္။ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နွင့္ မညီမညာတည္ရွိေနေသာ ေရွးေဟာင္းေစတီ ပုထိုးမ်ားကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ နွလံုးသားကို သိမ္းျကံုးယူလိုက္ပါေတာ့သည္။ အံ့ျသမွဳ၊ ျကည္ညိဳမွဳ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ၊ ျမတ္နိုးမွဳ တို႔ျဖင့္ ရင္ထဲတြင္ ရသေပါင္းစံုကိုခံစားလိုက္ရေလသည္။ ပုဂံေျမ၏ ျကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မွဳကို ယခုလို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရခ်ိန္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရသည္ကို ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္မိပါသည္။ "ဒါျမန္မာကြ" ဟု စိတ္ထဲတြင္ ျကိတ္ျပီးေအာ္ဟစ္မိလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေျကာင့္လည္း " ျမန္မာမွန္ရင္ ပုဂံကို ေရာက္ဖူးရမယ္" လို႔ ေျပာျကျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

အရင္ဆံုးဘုရားမဖူးေသးပဲ တည္းခိုဖို႔ အရင္ရွာျကရေလသည္။ အားလံုးဟာ ရိုးရိုးသာမန္၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္ေသာေျကာင့္ တည္းခိုခန္းေတာ့ မတက္နုိင္ေပ။နီးစက္ရာ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမ်ားကိုသာ အေျပးရွာေလေတာ့သည္။ ဘုရားဖူးရာသီျဖစ္ေသာေျကာင့္ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းတိုင္းလိုလိုတြင္ တည္းခုိသူမ်ားနွင့္ ျပည္နပ္ေနေလသည္။ ေနာက္ဆံုး အာနႏၵာ ဘုရားနားတစ္၀ိုက္မွ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ တည္းခိုခြင့္ ရခဲ့ေလသည္။ အားလံုး ဘုန္းျကီးေက်ာင္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကို ရွစ္ခိုးကန္ေတာ့ျပီး ေနစရာဖို႔သတ္မွတ္ေပးထားေသာ ေက်ာင္းေပၚတြင္ ပစၥည္းမ်ားခ်ျပီး အနားယူျကေလသည္။ အနားယူျပီး ေနာက္တြင္ေတာ့ပထမဆံုး အာနႏၵာဘုရားအား ဖူးေျမာ္ဖို႔ တစ္စုတစ္စည္းတည္း သြားေရာက္ျကပါသည္။

အာနႏၵာဘုရားဖူးျပီး ဘုရားနားတစ္၀ိုိက္မွ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ားအားလယ္ပတ္ျကျပီး တည္းခိုအနားယူဖို႔ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းသို႔ျပန္ခဲ့ျကေလသည္။ တည္းခိုစရာေက်ာင္းမွာ ေတာင္ေျမာက္ အလ်ားလိုက္ ေဟာခန္းျဖစ္ျပီး ေျမာက္ဘက္ျခမ္းတြင္ ဘုရားစင္ရွိေလသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘုရားဖူးမိသားစုမ်ားမွာ ကိုယ့္တစ္ေနရာစာ ေနရာထိုင္ခင္းမ်ား ခင္းက်င္းျပီး ၀ိုင္းဖြဲ႔ကာ စကားစျမည္ေျပာျကသည္။ တျခားေထြေထြထူးထူး ေျပာသည္မဟုတ္ စားေသာက္ရသည္မွာ ေစ်းျကီးေျကာင္း၊ ပိုက္ဆံမည္မွ်ကုန္သြားေျကာင္း တြက္ခ်က္ေျပာဆိုေနျကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အားလံုးဟာ ေငြေရးေျကးေရး အဆင္ေျပလို႔ လာျကျခင္းမဟုတ္ပဲ စုေဆာင္းထားသမွ်ေလးနွင့္ လာျကျခင္းျဖစ္ရာ သူတုိ႔၏ေငြကို အလဟသ မသံုးစြဲျကေပ။ ထို႔ရာတြင္လည္း ဘုရားတြင္ အလွဴေငြထဲ့၀င္ခဲ့ေျကာင္းကိုေတာ့ အားရပါးရ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေျပာျကားျကသည္ကို ေတြ႔ရရ ရင္ထဲတြင္ ျကည္နဴးပီတိျဖစ္ရသည္။ ျမန္မာဆိုတာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး အလွဴေရစက္လက္နဲ႕မကြာ ဆိုသလို ေစတနာ ထက္သန္စြာ တက္နိုင္သေလာက္ လွဴျကတန္းျကသည္။ တကယ့္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အမူက်င့္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ခရီးလည္းပန္းလာျက၍ သိပ္ျပီးျကာျကာ စကားမ်ားမေျပာနိုင္ျကပဲ နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အနားယူကာအိပ္စက္ျကေလေတာ့သည္။

ဆက္ရန္ >>

စာဖတ္​သူ မိတ္​​ေဆြအ​ေပါင္​းအားအထူး​ေက်းဇူးတင္​လ်က္​

ဓာတ္ပံု >> ကိုယ္တိုင္ရိုက္ယူေဖာ္ျပသည္။

Written by @myanmarkoko
ကိုကိုမိုးဟိန္း
သစ္အယ္သီး

MSC no. 118