Μια βραδιά «φάρμακο» στα νεύρα και την καταπίεση που υποτίθεται ότι πρέπει να υφίσταται ο καθένας στις ημέρες μας!

christina-madart (52)in #music • 7 years ago (edited)

The following article is a report I wrote for FeelA RockA - The Rock Webzine about the live concert of hardcore / punk band Comeback Kids along with greek bands My Turn (Nu Metal) and O.Y.D (Hardcore / Punk) in Greece, Thessaloniki, which took place on Friday, January the 19th. I will post the English translation in a few days. For any further confirmation about me being the author, I am at your disposal.

Το παρακάτω κείμενο είναι ανταπόκριση για τη συναυλία των Comeback Kid, My Turn & O.Y.D που έγραψα εγώ για λογαριασμό του online περιοδικού FeelA RockA - The Rock Webzine και δημοσιεύτηκε ΕΔΩ.

Ακολουθώντας τον σύνδεσμο μπορείτε να δείτε και επαγγελματικές φωτογραφίες που τράβηξε ο φωτογράφος της ομάδας, όπως και να διαβάσετε περισσότερα μουσικά άρθρα από όλους τους συντάκτες της. Οποιαδήποτε διευκρίνηση χρειάζεται για την ταυτοποίηση ότι η συγγραφή έγινε από εμένα, είμαι στη διάθεσή σας!

Οι φωτογραφίες που προσθέτω στο post είναι ερασιτεχνικές και τραβηγμένες από εμένα (τις επαγγελματικές του φωτογράφου μπορείτε να τις δείτε μόνο ακολουθώντας τον σύνδεσμο καθώς δεν είναι δικό μου υλικό). Δυστυχώς δεν κατάφερα να φωτογραφίσω τους O.Y.D. λόγω προβλήματος του κινητού μου.
:-(

**********************************************

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου η ημερομηνία, ένα θρυλικό συγκρότημα από τη hardcore/punk σκηνή, δύο πολύ δυνατά opening συγκροτήματα της χώρας μας, το Principal Club ο τόπος συνάντησης κι εμείς ήμασταν εκεί. Απολαμβάνω τη συγκεκριμένη σκηνή, αλλά μη όντας μέσα σε αυτές που έχω τη μεγαλύτερη εξοικείωση, ήταν η πρώτη φορά που θα παρευρισκόμουν σε συναυλία των Comeback Kid. Αυτό που ζήσαμε με τους Καναδούς τη συγκεκριμένη ημέρα, άξιζε και με το παραπάνω.

Όσο περιμέναμε να ξεκινήσουν οι My Turn και οι O.Y.D., οι οποίοι αντάλλαξαν μεταξύ τους τη σειρά εμφάνισής τους, περιηγηθήκαμε στο χώρο του Principal και επισκεφτήκαμε το merchandise με δίσκους και ρουχισμό και των τριών συγκροτημάτων. Πολύ ευχάριστη έκπληξη με nostalgia effect ήταν το ότι υπήρχαν και κοπές κασετών από τους My Turn αλλά και βινύλια (τα οποία έχουν αρχίσει να παίρνουν τα πάνω τους εδώ και αρκετό καιρό).

Λίγο μετά τις 21:30 και για ένα περίπου μισάωρο, με hardcore/punk ήχο, οι My Turn από το Βόλο ξεκίνησαν το live ευχάριστα θορυβώδεις και «οργισμένοι» και προτρέποντάς μας μεταξύ άλλων να σταθούμε όρθιοι και να «παλέψουμε». Ο κόσμος που είχε ήδη καταφτάσει (λίγος αυτή την ώρα, αλλά θετικά προσκείμενος προς το συγκρότημα), μεταφέρθηκε μπροστά επευφημώντας τους όλο και πιο ένθερμα στο τέλος κάθε τραγουδιού. Ακούσαμε κομμάτια από τη δισκογραφία τους από το 2013 και μετά, από την οποία αφιέρωσαν το To The Kids στους φίλους τους που ήρθαν να τους απολαύσουν από το Βόλο και τη Λάρισα αλλά και στους O.Y.D. Μας παρουσίασαν επίσης κι ένα από τα τελευταία τους κομμάτια, το Reap What You Sow. Ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός σε όλα τα σημεία του χώρου, αν και ίσως λίγο παραπάνω δυνατά απ’ ότι θα χρειαζόταν, η ενέργεια απύθμενη και η σκηνική παρουσία επαναστατική και ξεσηκωτική. Εδώ μπορείτε να μάθετε περισσότερα γι αυτούς. Στο τέλος της εμφάνισής τους, μιλήσαμε με τον Αποστόλη (φωνητικά) για την εμπειρία τους, η οποία όπως μας είπε ήταν πολύ θετική. Το κάθε live είναι ξεχωριστό γι αυτούς, αλλά το συγκεκριμένο ήταν ιδιαίτερο λόγω των Comeback Kid που τους αρέσουν πολύ, της διοργάνωσης και του εξαιρετικού ήχου.

Setlist

Shield

Mother

Stand Up And Fight

Livin' On The Edge

FYVM

Lessons Learned

To The Kids

Don’t Run Away

Reap What You Sow

Angel

Ούτε Στιγμή

"Είμαστε έτοιμοι; Για ελάτε πιο κοντά!" Ωρυόμενοι και συνεχίζοντας από την πρώτη στιγμή τη δυναμική ατμόσφαιρα που παρέλαβαν, οι O.Y.D. (One Year Delay) από την Καλαμάτα πρόσθεσαν για άλλο ένα μισάωρο περίπου στο μουσικό καμβά alternative/nu metal μελωδίες και ρυθμό, καθιστώντας μου αδύνατο να μην κουνηθώ και χτυπηθώ σε αυτόν. Δε μας έλειψε ούτε από τους O.Y.D. η ενέργεια, η οργή και τα ξεσπάσματα με ουρλιαχτά, χαρακτηριστικό του είδους τους. Σε αρκετά σημεία μου θύμισαν ευχάριστα (αλλά διατηρώντας τη δική τους αυθεντικότητα) ήχο από συγκροτήματα όπως οι Korn, οι Deftones και οι NIN, κάποια από τα οποία είναι όντως μέσα στις επιρροές και τα αγαπημένα τους. Ακούσαμε σε μεγαλύτερο ποσοστό τραγούδια από το νέο τους δίσκο, καθώς και δύο από το ντεμπούτο album τους, Deep Breath, το οποίο κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2015.

Από τους O.Y.D. μας μίλησε ο Σταύρος, ο οποίος έκανε λόγο για την πολύ καλή διοργάνωση και για την εμπειρία που προσφέρει το stage του Principal Club, το οποίο βλέπει ως ένα από τα λίγα stage του είδους στη χώρα με αυτή την ποιότητα. Πρόσθεσε όμως ότι από το live θα ήθελαν λίγο περισσότερο και πιο "ζωντανό" κοινό. Θα συμφωνήσω μαζί του, καθώς πρόκειται για μια μπάντα που το αξίζει και το εμπνέει με το παραπάνω. Περισσότερα για τους O.Y.D. μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Setlist

Gunpoint

Jungle High

Truth, Dare, Despair

One of Those Days

Nanohopes

Sisyphus

Indigo Flow

Λίγο μετά τις 23:00 όμως, ο κόσμος φάνηκε να θερμαίνεται και να ζωντανεύει απότομα σπεύδοντας να προχωρήσει μπροστά και να αναλάβει δράση από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν στη σκηνή οι hardcore/punk Comeback Kid "χτυπώντας" μας με την ορμή τους και την έκδηλη υπερκινητικότητά τους. Στα πλαίσια της περιοδείας τους μετά την κυκλοφορία του έκτου τους album, Outsider, οι Καναδοί την προηγούμενη μέρα είχαν εμφανιστεί στην Αθήνα και σήμερα ήταν μπροστά μας, παρακινώντας μας: "Well Greece, what’s going on? Make some fuckin’ noise Thessaloniki! I don’t give a fuck, let’s go fucking crazy! We’ve got nothing to lose, we’ve got everything!".

Προσωπικά highlights του setlist τα Surrender Control, Somewhere Somehow, Wasted Arrows, Losing Sleep και Die Knowing.

Όσον αφορά τις στιγμές του live, εκτός από την ίδια την παραληρηματική απόδοσή τους, ιδιαίτερα διασκεδαστικά ήταν δύο στιγμιότυπα:

Λίγη ώρα μετά την έναρξη της εμφάνισής τους, ο Andrew Neufeld δήλωσε "We’re not used in playing to these fuckin’ ballrooms, when we arrived we said - what the fuck is going on here?", αναφερόμενος και στους Kreator που θα έπαιζαν την επόμενη μέρα, αλλά και στο Eightball Club (Hell’s Kitchen νομίζω το αποκάλεσε..!) και
Όταν το κοινό άρχισε να τραγουδάει "Είναι τρελός, είναι τρελός ο Καναδός" και ο Andrew σταμάτησε και ρώτησε "What is this song? What is it, seriously?" και αφού του εξήγησε κάποιος, μετά συνέχισε ρωτώντας μας ποιος θεωρούμε ότι είναι ο πιο τρελός μέσα στην μπάντα και μοιραζόμενος μαζί μας κάποιες ιστορίες για live τους στην Ανατολική Ευρώπη, για το χιόνι στον Καναδά και για το πόσο τους αρέσει η Ελλάδα!

Όσο περνούσε η ώρα το ντελίριο αυξανόταν εκθετικά, τόσο πάνω στη σκηνή όσο και κάτω από αυτήν. Χαρακτηριστικά ήταν το αδιάκοπο moshpit σε φρενήρης ρυθμούς, παρόμοιους με την κατάσταση του συγκροτήματος, με ουρλιαχτά και ξεσπάσματα που ξεκίνησαν από το πρώτο δευτερόλεπτο που πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή μέχρι μια ώρα περίπου μετά όταν και ολοκλήρωσαν, χωρίς encore και ομολογουμένως λίγο απότομα, αλλά έχοντας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και αναμνήσεις και κανέναν παραπονεμένο.

Μια βραδιά "φάρμακο" στα νεύρα και την καταπίεση που υποτίθεται ότι πρέπει να υφίσταται ο καθένας στις ημέρες μας. Ευχαριστούμε τη διοργάνωση και αναμένουμε περισσότερες συναυλίες!