နတ္ဆုိးရဲ႕ ကၾကိဳးရုပ္ (or) နတ္ဆုိးရင္မွာ ဝွက္ေသာပန္း part- 7
နတ္ဆုိးရဲ႕ ကၾကိဳးရုပ္
(or)
နတ္ဆုိးရင္မွာ ဝွက္ေသာပန္း
part- 7
ေႏြးေထြးေသာ ခ်ိန္းရဲ႕ အနမ္းေတြ။
ရာ … ရင္ခုန္ျခင္းထက္ ေၾကာက္ရြံျခင္းက ပုိေနခဲ႔မိသည္။
အတင္းဖိကပ္နမ္းရႈိက္ရင္းမွ ခ်ိန္းက ႏႈတ္ခမ္းပါးတုိ႕ကုိ
ခြာလုိက္ရင္း ……စူးစူးရဲရဲ စုိက္ၾကည္႔လုိက္မိတာ ရာရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကုိ။
ရာ…ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးမွာ ေၾကာက္ရြံမႈေတြကုိ ေတြေနရတာေၾကာင္႔ ခ်ိန္း ……ေသနတ္ကုိ ခါးၾကားထဲ ထုိးလုိက္ျပီး … သူမ ပါးျပင္မွ မ်က္ရည္စေလး ႏွစ္ေၾကာင္းကုိ ယုယုယယသုတ္ေပး
လုိက္သည္။
ျပီးေတာ႔…သူမ ကုိယ္ေလးကုိ ဖ်က္ခနဲ႕ ေပြ႕ခ်ီလုိက္ျပီး
ဖန္ကြဲစေတြကုိ ေရွာင္ကြင္းကာ ေလ်ွာက္လာခ႔ဲသည္။
ခ်ိန္းရဲ႕ ေပြ႕ခ်ီမႈေၾကာင္႔ ရာ…အံၾသေၾကာက္လန္႕ေနေပမဲ႔ မရုန္းကန္ရဲ။…
ခ်ိန္း …လက္ထဲမွ အရုပ္ေလး တစ္ရုပ္လုိသာ။
ခ်ိန္းက ေပြ႕ခ်ီလာရင္း သူမကုိ ကုတင္ထပ္မွာ အသာအယာ ခ်လုိက္သည္။ျပီးေတာ႔ …ရာ …မ်က္ႏွာေလးကုိ ငုံ႕မုိးကာ ၾကည္႔လုိက္ရင္း……
"ဒီေပၚမွာဘဲ ျငိမ္ျငိမ္ထုိင္ေန …ေအာက္ထဲကုိ မဆင္းနဲ႕အုံး …ရာ ။ …ၾကားလား…"
ခ်ိန္း စကားေၾကာင္႔ ရာက ေခါင္းညိမ္ျပသည္။……
ခ်ိန္းက …လိမၼာတယ္ ဆုိသည္ သေဘာျဖင္႔…
…ရာ ေခါင္းေလးကုိ ပုတ္လုိက္ရင္း…အခန္းထဲမွ
ထြက္သြားခဲ႔သည္။
ဘာေၾကာင္႔ သူမကုိ ေအာက္ထဲမဆင္းခုိင္းဘဲ ကုတင္ေပၚမွာ ထုိင္ေနခုိင္းတာကုိ ရာ နားမလည္။
သူ ဘာေၾကာင္႔ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားတာကုိလည္း
ရာ …မသိ။ သူမ ခ်ိန္းကုိ ေၾကာက္တာေၾကာင္႔ ခ်ိန္း …အမိန္ေပးထားသည္ အတုိင္းသာ ကုတင္ေပၚမွာ ထုိင္ေနမိသည္။
အတန္ၾကာေသာအခါ ……
တံခါးဖြင္႔သံေၾကာင္႔ ရာ လွည္႔ၾကည္႔
လုိက္သည္။
ေနာက္က ေနာက္ပါးေစ ႏွစ္ေယာက္ ႏွင္႔အတူ အခန္းထဲကုိ ဝင္လာသည္ ခ်ိန္း။
ထုိလူေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာလည္း တံျမက္စီးေတြ ေဂၚေတြ ေကာ္ပုံးေတြႏွင္႔။
"အဲဒီဖန္ကြဲစေတြ အားလုံးကုိ ေသျခာ ရွင္းလုိက္ပါ …ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ခဲ႔ေစနဲ႕ ……"
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ ……သခင္ေလး "
ထုိလူႏွစ္ေယာက္က အရုိအေသ ေပးရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပန္က်ဲ႕ေနသည္ ဖန္ကြဲစမ်ား အားလုံးကုိ လွဲက်င္းေနသည္။
ခ်ိန္း …က ကုတင္ေပၚမွာ ေၾကာက္ရြံျငိမ္သက္စြာ
ထုိင္ေနသည္ ရာ …ကုိ တစ္ခ်က္ေဝ႔ၾကည္႔လုိက္ရင္း
……ခုနက သူလြႊတ္ေပး လုိက္သည္ ေၾကာင္ေလးကုိ
လုိက္ရွာမိသည္။
မင္း …ဘယ္မွာ ပုန္းေနတာလည္း …။
အခန္းထဲမွာ လွည္႔ပတ္ကာ ေဝ႔ၾကည္႔ရင္း ရွာသည္။
မရွိပါ…။ ဘယ္ကုိ ထြက္ေျပးသြားလည္း မသိ။
"အားလုံး လွဲက်င္းက်ဳံးျပီးပါျပီ သခင္ေလး …"
"ေကာင္းျပီ…ထြက္သြားေတာ႔……"
ခ်ိန္းက …လက္ကာျပသည္။ ထုိလူႏွစ္ေယာက္က အရုိအေသ ေပးရင္း အခန္းထဲမွ ထြက္သြားၾကသည္။
ခ်ိန္း …ကုတင္ေပၚမွာ ထုိင္ေနသည္ ရာ ဆီကုိ
ေလ်ွာက္လာခဲ႔ရင္း ……ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္လုိက္ကာ …………
"မင္း …ေရခ်ဳိးခ်င္တယ္ဆုိ ဒီအခန္းနဲ႕ ကပ္လ်က္မွာ ေရခ်ဳိးခန္း…ဟုိ ဗီရုိထဲမွာ အဝတ္အစားေတြ အဆင္႔သင္႔ ရွိတယ္ ။ ကုိယ္မင္းနဲ႕ လုိက္ဖက္မယ္ ထင္တဲ႔ အဝတ္အစား အားလုံးဝယ္ထားတာ။ …မင္းလုိအပ္တာ ရွိေသးရင္ ကုိယ္ကုိေျပာႏုိင္တယ္…"
ကုိယ္မင္းေရွ႕ကုိ ေပၚလာတဲ႔တစ္ေန႕ မင္းကုိ ပုိင္ဆုိင္ေစရမည္ဟု ေျပာျပီး …
ရာ …ေရွ႕မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔တဲ႔ တစ္ပါတ္အတြင္း
ရာ…အတြက္ အရာအားလုံးကုိ ခ်ိန္း စီစဥ္ေနခဲ႔တာ။
ရာ…ေနဖုိ႕ အခန္းကေနအစ …လုိအပ္သည္ အသုံးအေဆာင္ မွန္သမ်ွ အားလုံးကုိ ခ်ိန္း လုိအပ္ခ်က္
မရွိရေလေအာင္ စီစဥ္ေပးထားခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ခ်ိန္း …ခ်စ္ရသည္ ရာ ကုိ အားလုံးျပည္႔စုံေအာင္ ျဖည္းဆည္း ေပးထားခဲ႔သည္။ အဲဒီအတြက္ ရာ ျပန္ျပီး ျဖည္းဆည္းေပးရမွာ တစ္ခုတည္း …သူရင္ခြင္က
ဘယ္ကုိမွ ထြက္မသြားဘဲ သူအနားမွာဘဲ အျမဲရွိေန
ေပးဖုိ႕သာ ျဖစ္သည္။
"ဒီအခန္းက လြဲျပီး အျပင္စံအိမ္ကုိ မင္း… မေရာက္ဖူးေသးဘူး မဟုတ္လား …ရာ ။
ကုိယ္လုိက္ျပမယ္ ……မင္း ေရမုိးခ်ဳိးျပီး … ျပင္ဆင္ထားလုိက္ပါ…။ ကုိယ္မင္းကုိ လာေခၚမယ္။ ……''
ခ်ိန္းက သူေျပာခ်င္တာ ေျပာျပီး အခန္းထဲမွ ထြက္သြား
သည္။ ……
ရာ …မ်က္ဝန္းအစုံကုိ မွိတ္ကာ မ်က္ႏွာလြဲသည္။ …
သူျဖစ္ခ်င္တာကုိသာ သူေျပာသြားျပီး ရာ…လုိက္ခ်င္လား မလုိက္ခ်င္ဘူးလား ဂရုမစုိက္။
ရာ…မုန္းတာ သူရဲ႕ အဲဒီလုိ အက်င္႔မ်ဳိးေတြ။
…တစ္ဇြတ္ထုိး ဆန္တဲ႔ အဲဒီအက်င္႔ေတြအားလုံး …ရာ……သူႏွင္႔ ပါတ္သက္သမ်ွ အရာအားလုံးကုိ ရြံရွာမုန္းတီး မိသည္။
………………………………………………
ခ်ိန္း ……ရာ ……အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ႔ရင္း …
ေၾကာင္ျဖဴေလးကုိ လုိက္ရွာမိသည္။
ဒီေၾကာင္ … စံအိမ္ထဲကုိ ဘယ္လုိမ်ား ဝင္လာျပီး ဘယ္ကုိ ေပ်ာက္္သြားပါလိမ္႔။
…ျခံစည္းရုိးအုပ္တံတုိင္းေတြမွာ လ်ွပ္စစ္ဓာတ္ေတြ လြတ္ထားတာမုိ႕ ဒီေၾကာင္ စံအိမ္ အျပင္ကုိ ထြက္သြားတာေတာ႔ လုံးဝ မျဖစ္ႏုိင္။ဒီေၾကာင္႔ ဒီစံအိမ္
ေတာ္ရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ရွိကုိ ရွိရမည္။
ခ်ိန္း ……တစ္ေယာက္ အေပၚၾကည္႔လုိက္ ေအာက္ၾကည္႔လုိက္ ကုန္းလုိက္ ကြလုိက္ျဖင္႔ ေၾကာင္
ကုိလုိက္ရွာ ေနမိသည္။
"ဟူး ……ဒီေၾကာင္ ဘယ္ကုိ ေရာက္သြားပါလိမ္႔…"
သက္ျပင္းခ်ကာ ညည္းထြားလုိက္ရင္းမွ ……ဟုတ္ျပီ
ေၾကာင္ကုိ ေအာ္ေခၚရမယ္ …။
ခ်ိန္း ……ေတြးလုိက္ရင္း ……
" မီ……မီ…မီ "
ခ်ိန္း ……ေၾကာင္ကုိ မီ…မီ…မီ ဟု ေအာ္ေခၚရင္း လုိက္ရွာေနမိသည္။
"အစ္ကုိေလး … ဒါက ဘယ္လုိ ျဖစ္ျပီး ……"
ေနာက္ပါးဆီမွ ခြန္းညီရဲ႕ အံၾသတအ ေမးလုိက္သံ
အဆုံးမွာ ခ်ိန္းရဲ႕ တစ္မီမီ ျဖင္႔ ေၾကာင္ေခၚသံကလည္း
ရပ္သြားသည္။
ျပီးေတာ႔ ေနာက္ကုိ လွည္႔ၾကည္႔လုိက္လ်ွင္ ……
သူ ပုံစံကုိ အံၾသတအ ေငးၾကည္႔ေနၾကသည္ ခြန္းညီ
ႏွင္႔ ေနာက္လုိက္တစ္စု။
ေသစမ္း……။
ခ်ိန္း…မ်က္ႏွာ ရဲခနဲ႕ ျဖစ္သြားသည္။သုိ႕ေသာ္
ခ်ိန္း မ်က္ႏွာကုိ တမင္ပင္ ခပ္တည္တည္ လုပ္လုိက္ရင္း ……
"မင္းတုိ႕ေတြ အသုံးမက်ဘူး……
"ဗ်ာ ………"
"ဒီစံအိမ္ထဲကုိ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ေရာက္ေနတာ မင္းတုိ႕ သိၾကလား …
"ဗ်ာ ……ေၾကာင္ …" ( ခြန္းညီ ႏွင္႔ ေနာက္လုိက္တစ္စု အံၾသတအ ေအာ္လုိက္ၾကသည္)
"မသိၾကဘူး …မဟုတ္လား။ အသုံးကုိ မက်ဘူး…အခု
အဲဒီေၾကာင္ကုိ မေတြ ေတြေအာင္ လုိက္ရွာၾက …"
"ဗ်ာ ……
မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင္႔ ေအာ္လုိက္ၾကကာ ျပီးမွ ေခါင္းငုံ႕ကာ အရုိအေသ ေပးလုိက္ၾကရင္း……
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ ……သခင္ေလး "
ခ်ိန္း…က သြားရွာၾကဆုိသည္ သေဘာျဖင္႔ လက္ကာျပ
လုိက္သည္။
"သခင္ေလး ………"
ခြန္းညီေနာက္မွာ ရပ္ေနသည္ ကုပ္အက် ၤ ီအနက္ႏွင္႔
လူက လက္ေထာင္ျပရင္း ခ်ိန္းကုိ လွမ္းေခၚလုိက္သည္။
"ဘာလည္း ………"
"ဟုိ…အဲဒီေၾကာင္ကုိ ေတြရင္ တစ္ခါတည္း သက္ျပစ္လုိက္ရမွာလား…သခင္ေလး…"
"ဘာ ……ငါေျပာတဲ႔ အထဲမွာ အဲဒီေၾကာင္ကုိ
ပစ္သက္ဖုိ႕ ပါလား ။…ငါဆီကုိ ဖမ္းေခၚလာခုိင္းတာ
အရူးေတြရဲ႕ ………"
ခ်ိန္းက ေဒါသတစ္ၾကီးေအာ္သည္။ ……
ခြန္းညီက ေနာက္မွ …ေမးသည္လူကုိ ေျချဖင္႔ တစ္ခ်က္ လွမ္းကန္လုိက္ရင္း အျပင္ကုိ ထြက္ဖုိ႕ အခ်က္ျပသည္။ ဒီအထဲမွာသာ ဆက္ေနရင္ သူပါ
ေဒါသ မုန္းတုိင္းထဲ ပါေတာ႔မည္ထင္။
အစ္ကုိေလးခ်ိန္း တစ္ေယာက္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနမွန္း
ကုိမသိပါ။ ……
"ဟုန္…နဲ႕ ဆက္ပုိင္ မင္းတုိ႕ စံအိမ္ ဟုိဘက္အျခမ္း
ကုိ ရွာၾက။ ငါ နဲ႕ က်န္တဲ႔ လူေတြ စံအိမ္ ဒီဘက္အျခမ္းကေန ပတ္ရွာမယ္………
"ေကာင္းပါျပီ…အစ္ကုိေလးခြန္း ……"
"အေရးၾကီးဆုံး အခ်က္က အဲဒီေၾကာင္ကုိ ေတြရင္
အရွင္ရေအာင္ဖမ္း …လုံးဝ ေသနတ္နဲ႕ မပစ္မိေစနဲ႕…မဟုတ္ရင္
သခင္ေလးခ်ိန္းက မင္းတုိ႕ကုိ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သက္လုိက္မယ္…"
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ …အစ္ကုိေလးခြန္း"
"သြားရွာၾကမယ္ ……"
ခြန္းညီ စကားကုိ အားလုံးက ေခါင္းညိမ္႔ျပရင္း …
ေၾကာင္ကုိ လုိက္၍ ရွာၾကသည္။
ခ်ိန္းရဲ႕ ေနာက္လုိက္ လူဆုိးလူမုိက္ ဘဝကေန…
ေၾကာင္ရွာ သမားဘဝကုိ ေရာက္ၾကသည္ အထိ။
လူၾကားလုိမွ မေကာင္းရယ္ …😂😂
………………………………………………
ရာ ……စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ…မ်ားစြာေၾကာင္႔ ခ်ိန္း ျပထားခဲ႔သည္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ဝင္ကာ ေရဝင္ခ်ဳိးလုိက္သည္။
ေအးစက္ေသာ ေရအထိအေတြေၾကာင္႔ ရာ …စိတ္ေတြ အနည္းငယ္ေတာ႔ လန္းဆန္းသြားတာ
အမွန္။
သူမ …ေရကုိ အၾကာၾကီး ဇိမ္ျဖင္႔ မခ်ဳိးရဲပါ။ ေတာ္ၾကာ ခ်ိန္း ဆုိသည္လူ အခန္းထဲ ဝုန္းဆုိ ျပန္ဝင္
လာမွျဖင္႔……ရာ …အေတြးႏွင္႔ပင္ ေက်ာခ်မ္းလွ
သည္မုိ႕ ေရကုိ အျမန္ခ်ဳိးလုိက္သည္။
ေရခ်ဳိး၍ ျပီးလ်ွင္ …Towel တစ္ထည္ကုိ ကုိယ္မွာပတ္ကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ႔သည္။
သူမွ …အဝတ္စားဗီရုိၾကီး ေရွ႕မွာ ရပ္ကာ မွန္တံခါးကုိ
ဆြဲဖြင္႔လုိက္ေတာ႔ အေရာင္အေသြးစုံလင္ေသာ အက်ၤ ီ
အဝတ္အစားေတြက မနည္းမေနာ။ဗီရုိ တစ္လုံးအျပည္႔။ ……
ရာ ……အရမ္းၾကီး အံၾသမႈ မျဖစ္ေတာ႔။
သိန္းေထာင္နဲ႕ ခ်ီျပီး သူမကုိေတာင္ အရုပ္တစ္ရုပ္လုိ
ဝယ္ခဲ႔တဲ႔လူ……။
ရာ …အေရာင္စုံအက်ၤ ီေတြ ၾကားထဲမွ အနက္ေရာင္
လက္ျပက္ဂါဝန္ေလးကုိ ေရြးခ်ယ္ကာ ဝတ္ဆင္လုိက္သည္။
ျပီးေတာ႔ စု၍ထုံးထားသည္ ဆံႏြယ္ရွည္ေလးကုိ ျဖည္ခ်
လုိက္ရင္း မွန္တင္ခုံ ေရွ႕ရွိ ကုလားထုိင္မွာ ထုိင္ခ်လုိက္သည္။
မွန္တင္ခုံ အံဆြဲထဲမွာ ရွိေနသည္က အသက္စက္စက္
ေခတ္မွီ အလွျပင္ ပစၥည္းေတြ။
ရာ …မ်က္ႏွာလြဲလုိက္သည္။သူမ ဘာတစ္ခုမွ ျပင္ဆင္ျခယ္သ လုိစိတ္လည္း မရွိ။
မွန္ျပင္ထဲကုိ ေငးမိေတာ႔ နီျမန္းေနသည္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာ
တုိ႕ကုိ ျမင္လ်ွင္ ဖ်က္ခနဲ႕ ဖိပိတ္ပစ္လုိက္ရင္း မ်က္ရည္
ဝဲသည္။
ခိ်န္းရဲ႕ အရုိင္းဆန္တဲ႔ အနမ္းေတြေအာက္မွာ က်ရႈံးခဲ႔ရသည္ သူမ။
………………………………………………
"ေတြျပီလား …ဟုန္ "
" မေတြေသးဘူး အစ္ကုိေလးခြန္း…ကြ်န္ေတာ္တုိ႕လည္း
ဖက္ဖက္ေမာေနျပီ……"
ဟုန္ …တုိ႕ လူစုက ေခါင္းခါယမ္းလုိက္ရင္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာသည္။
ခြန္းညီလည္း သက္ျပင္းေမာခ်လုိက္ရင္း ……
" တစ္မနက္လုံး စံအိမ္လည္း တစ္အိမ္လုံး ႏွံေနျပီ…
ဒီေၾကာင္ …ဘယ္ကုိေရာက္ေနပါလိမ္႔………
မေန႔က လ်ွပ္စစ္ၾကိဳးခလုပ္ ပ်က္ေနတာ
ကုိ ပိတ္ျပင္ေနတုန္း အျပင္က ဝင္လာတာ ျဖစ္မယ္…
အခု တစ္ျခံလုံး လ်ွပ္စစ္ဓာတ္ေတြ လႊတ္ထားတာ ဆုိေတာ႔ ဒီေၾကာင္ ျပန္ထြက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေသးေလာက္ဘူး ……"
"အစ္ကုိေလးခြန္း…ဟုိမွာ ……ဟုိမွာ"
"ဘာလည္း …
ဟုန္က အထိတ္တလန္႕ေအာ္လုိက္ရင္း …နံရံကပ္တန္း မွန္ဗီရုိၾကီးေပၚကုိ ထုိးျပသည္။
(ေၾကာင္……)
အားလုံးျပိဳင္တူ ေအာ္လုိက္ၾကရင္း ဖမ္းဖုိ႕တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အခ်က္ျပသည္။
အေမႊးဖြားဖြား မ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလး ႏွင္႔ ေၾကာင္ျဖဴေလး။ ……
ဟုန္တုိ႕ လူစု ဖမ္းရန္ လက္လွမ္းလုိက္ေပမဲ႔ မမွီ။…
နံရံကပ္ဗီရုိ မွန္တန္းၾကီးက သူတုိ႕ အရပ္ထက္ ပုိျမင္႔ေနခဲ႔သည္။
"မမွီဘူး……
တစ္ေယာက္က ေၾကာင္ကုိမိရန္ အတြက္ ေအာက္က ကုန္းေပးလုိက္သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ထုိလူရဲ႕ ေက်ာေပၚတက္၍ လွမ္းဖမ္းသည္။
"မိ…မိေတာ႔မရ္ ……"
လွမ္း၍ ဖမ္းလုိက္ေပမဲ႔ ေၾကာင္က ထုိလူလက္ထဲ မေရာက္ဘဲ ဗီရုိၾကီးေပၚမွ လႊားခနဲ႕ခုန္ဆင္းသြားသည္။
"အ……အ…
ဝုန္း "
ေၾကာင္က ေၾကာင္က် က်ေပမဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္က ေခြးက်ဝတ္က် ေအာက္ထဲကုိ ျပဳတ္ၾကသည္။
ေၾကာင္က ……ခြန္းညီ ႏွင္႔ ဟုန္တုိ႕ လူစု ၾကား လႊားခနဲ႕ ခုန္ခ်လာသည္။
ဘယ္ကုိေျပးမလည္း ဆုိသည္ အျပံဳးျဖင္႔ ခြန္းညီ ႏွင္႔
ဟုန္ တုိ႕ လူစု တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အခ်က္ျပလုိက္ရင္း ခုန္ဖမ္းသည္။
"ဝုန္း ……"
''ခြပ္ ………"
"အား …ကြ်တ္…ကြ်တ္ …"
ေၾကာင္က သူတုိ႕ အုပ္စု လက္ၾကားထဲမွ လႊားခနဲ႕ ခုန္ထြက္သြားကာ လူေတြသာ တစ္ေယာက္ေခါင္း ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ တုိက္မိသြားၾကသည္။
အျပိဳျပိဳအလဲလဲ ျဖစ္သြားၾကသည္ လူစုကုိ ေၾကာင္ေလးက တစ္ခ်က္ ၾကည္႔ရင္း ဆက္တီခုံေလးပၚ လႊားခနဲ႕ ခုန္တက္ကာ ေလွကားေအာက္ထပ္ကုိ ေျပး
ဆင္းရန္ျပင္သည္။
"ေအာက္ထဲ ဆင္းေျပးေတာ႔မယ္ ……"
ဟုန္ …ရဲ႕ ေအာ္သံအဆုံးမွာ …ခြန္းညီက ခုန္၍
ဖမ္းလုိက္သည္။
"ေညာင္ ………"
အတင္းရုန္းကန္ေနသည္ ေၾကာင္ရဲ႕ ေနာက္ေျခႏွစ္ေၾကာင္းကုိ အားကုန္ဖမ္းဆြဲ
ထားရင္း …
"မိျပီ……"
ုိ
………………………………………………
" ဒီဝတ္စုံေလးက မင္းနဲ႕ လုိက္ဖက္တယ္…ရာ
အရမ္း လွေနတယ္ …"
အခန္းထဲ ဝင္လာရင္း ထုိင္ေနသည္ ရာ အနီးကုိ ေလ်ွာက္လာကာ ……
နဖူးထပ္ဝဲက်ေနသည္ ဆံႏြယ္စေလးကုိ သပ္တင္ေပး
လုိက္ရင္း ……ခ်ိန္းက စကားဆုိသည္။
"မင္း …အနက္ေရာင္ကုိ ၾကိဳက္လား…ရာ ။ ဒီလုိ
ဆုိရင္ေတာ႔ မင္းနဲ႕ကုိယ္ အၾကိဳက္ခ်င္း တူေနျပီ…
ကုိယ္အၾကိဳက္ဆုံး အေရာင္က အနက္ေရာင္ဘဲ ……
ခ်ိန္း စကားေၾကာင္႔ …ရာ ……မ်က္လႊာေလးခ်ကာ မ်က္ႏွာလြဲထားရာမွ ခ်ိန္းကုိ ဖ်က္ခနဲ႕ ေမာ႔ၾကည္႔လုိက္ရင္း ………
ရာကေတာ႔ ဝမ္းနည္းမႈ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕ အနက္ေရာင္ ဝတ္စုံကုိ တမင္သက္သက္ ဝတ္ဆင္ထားတာပါ ဟု
ရာ …ရင္ထဲမွ တီးတုိးစကားဆုိလုိက္မိသည္။
ခ်ိန္းက ……ရာကုိ သြားစြယ္ေလးေတြ ေဖြးခနဲ႕ ေပၚေအာင္ပင္ ျပံဳးျပလုိက္ရင္း …ရာ လက္ဖဝါးေလးကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္ကာ ……
"ထားပါေတာ႔ ။ အခု …ကုိယ္မင္းကုိ စံအိမ္အျပင္ကုိ လုိက္ျပမယ္
…… "
ခ်ိန္းက …သူမ လက္ကုိဆြဲကာ အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ႔
သည္။
"ဟင္……"
ရာ ……အခန္းထဲမွ အထြက္ ျမင္ေတြလုိက္ရသည္က
ခမ္းနားေတာက္ေျပာင္လြန္းသည္ ဧည္႔ခန္းက်ယ္ၾကီး။
ခင္းထားသည္ အနီေရာင္ ကတၱီပါ ေမြးပြေကာေဇာ
ၾကီးက ေျခတစ္လွမ္းခ်တုိင္း ႏူးညံလွသည္။
ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ မီးဆုိင္းၾကီးမ်ားက အလြန္လွပစြာျဖင္႔။
အားလုံးေခတ္မွီသားနားေသာ ေနာက္ဆုံးေပၚ ပရိေဘာက အျပည္႔အစုံ ႏွင္႔ တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနသည္
အျပင္အဆင္က ခ်ိန္း ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကြယ္ဝ
ခ်မ္းသာလည္း ဆုိတာကုိ ျပေနသည္။
ဧည္႔ခန္းရဲ႕ႏွင္႔ ကပ္လ်က္မွာရွိသည္ ဝရန္တာဆီ…
ရာကုိ ခ်ိန္း ေခၚလာခဲ႔သည္။
"အုိ ………"
ဝရန္တာ ေပၚမွ ေတြျမင္လုိက္ရသည္ ျမင္ကြင္းေတြေၾကာင္႔ ရာ …အံအားသင္႔သြားသည္။
ဝရန္တာ ေပၚမွ ငုံ႕မုိးကာ ၾကည္႔လုိက္လ်ွင္ ပထမဆုံး
ျမင္ေတြရသည္က လွပသည္ ေရကူးကန္။
ထုိ႕ေနာက္ ၾကီးမားေသာ ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္စိမ္းၾကီး ႏွင္႔ စနစ္တက် စုိက္ပ်ဳိးထားပုံရေသာ ပန္းပင္ /သစ္ပင္ေတြ။
ေကြ႕ဝုိက္ကာ ျဖင္႔ ကားႏွစ္စီးေလာက္ကေတာ႔ အသာေလး ယွဥ္ေမာင္းလုိရႏုိင္သည္ ေျပာင္ေခ်ာေနသည္ ကြန္ကရစ္လမ္းေခ်ာ။
ဟုိးအေဝးကုိ လွမ္းေမ်ွာ္ကာ ၾကည္႔လုိက္လ်ွင္ ျမင္႔မား၍
အခုိင္အမာ ကာရံထားပုံရသည္
အုတ္တံတုိင္းၾကီးေတြ ။
ေတာင္ကုန္းရဲ႕ထိပ္မွာ ရဲတုိက္ တစ္ခုလုိ ေဆာက္လုပ္ထားသည္ စံအိမ္ၾကီးကုိ ၾကည္႔ကာ ရာ…
ခ်ိန္းရဲ႕ လက္က လြတ္ေျမာက္ဖုိ႕ မလြယ္ကူႏုိင္
ေလာက္ဘူးဟု ေတြးမိသည္။
ခ်ိန္းက ……ရာ အေတြးကုိ ရိပ္မိေနဟန္ျဖင္႔ ……
"မင္း …ထြက္ေျပးဖုိ႕ေတာ႔ မစဥ္းစားလုိက္နဲ႕…ရာ ။တံခါးေတြ …ျခံထဲေတြမွာ အျမဲမျပက္ အေစာင္႔ေတြခ်ထားတာ …
တစ္ကယ္လုိ အေစာင္႔ေတြ အလွစ္မွာ မင္း…ထြက္ေျပးႏုိင္တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ျခံစည္းရုိးကုိေတာ႔ ေက်ာ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ျခံစည္းရုိးက 24 နာရီ မျပက္ လ်ွပ္စစ္ဓာတ္ေတြ လြတ္ထားတာ……
ေအးေဆးစြာပင္ ေျပာေနသည္ ခ်ိန္းကုိ ၾကည္႔ကာ ရာ
…မ်က္ႏွာမွာ ေၾကာက္ရြံမႈက အထင္းသား။
ဒီပုံစံအတုိင္းသာဆုိ သူမ ဒီစံအိမ္က ထြက္ေျပးဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူးထင္သည္။
ခ်ိန္း ……ရာကုိ ဝရန္တာမွ ရႈခင္းေတြျပေနရင္းမွ
……ဧည္႔ခန္းစီမွ ေၾကာင္ကုိ ပုိက္၍ လာေနသည္
ခြန္ညီ ႏွင္႔ ဟုန္တုိ႕ လူစုကုိ ေတြလုိက္ရသည္။
"ျခံေရွ႕မွာ ကားလမ္းမ ရွိတရ္… ျခံေဘးပတ္ခ်လည္ကေတာ႔ ရာဘာေတာေတြ …ျခံေနာက္မွာေတာ႔ ေတာအုပ္ဘဲ ရွိတယ္
………"
"သစ္ေတာ………"
တစ္ကယ္တမ္း …ရာ …ထြက္ေျပးဖုိ႕အတြက္က ျခံတံခါး ေရွ႕မွ လြဲျပီး အျခားေနရာ မရွိ။
ရာ ……အုတ္တံတုိင္း အျမင္႔ၾကီး ခက္ထားသည္ ျခံေရွ႕ကုိ ေငးၾကည္႔ေနခုိက္ ……
ခ်ိန္းက ……ေၾကာင္ကုိ ပုိက္၍ လာေနသည္ ခြန္းညီတုိ႕ အနီးကုိ ေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။
ခြန္းညီတုိ႕ လူစုက ခုနက ေၾကာင္ဖမ္းရင္း ရရွိလာ
ဒဏ္ရာတုိ႕ကုိ ခ်ိန္းမျမင္ေအာင္ ကြယ္္ထားရင္း ………
"အစ္ကုိေလးခ်ိန္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႕…ေၾကာင္ ဖမ္းမိလာပါျပီ "
"ေတာ္တယ္ ……မင္းတုိ႕ေတြ ေကာင္းေကာင္း အနားယူလုိက္ၾကအုံး …"
"ေက်းဇူးပါဘဲ …အစ္ကုိေလးခ်ိန္း "
ခြန္းညီက အရုိအေသ ေပးရင္း ေျပာသည္။
ခ်ိန္းက …ေၾကာင္ျဖဴေလးကုိ လွမ္းယူ လုိက္ရင္း …ႏုိရာ အနီးကုိ ျပန္ေလ်ာက္လာခဲ႔သည္။
ျပီးေတာ႔ ဟုိးအေဝးကုိ ေငးေမာေနသည္ ရာ …မ်က္ႏွာေလးကုိ ေငးၾကည္႔လုိက္ရင္း ……
"ရာ ……ဒီမွာ မင္းအတြက္ …"
"ဟင္ ……"
ရာ ……ခ်ိန္း လက္ထဲမွ ေၾကာင္ျဖဴေလးကုိ လွည္႔ၾကည္႔လုိက္ရင္း …အံၾသသြားသည္။
"ေၾကာင္ျဖဴေလး ……
သူမ ဝမ္းသာစိတ္ျဖင္႔ လွမ္းယူလုိက္ရန္ ျပင္ျပီးမွ …
မနက္က အျဖစ္အပ်က္ကုိ သတိရသြားကာ ……
မယူျဖစ္ေတာ႔ဘဲ ေနာက္ကုိ ဆုတ္လုိက္ရင္း ခ်ိန္းကုိ
ေမာ႔ၾကည္႔လုိက္သည္။
"ဒီေၾကာင္က စံအိမ္ေတာ္ မွာဘဲ ကပ္သပ္ျပီး ေနေနတာ…အျပင္ကုိ လြင္႔ပစ္ေတာ႔လည္း အလုပ္ကုိရႈပ္တယ္ …ပစ္သက္ဖုိ႕ က်ေတာ႔လည္း …
မင္းေတာင္းပန္ထားတယ္ မဟုတ္လား ။ အဲဒါေၾကာင္႔……"
ခ်ိန္းရဲ႕ စကားကုိ ၾကားေတာ႔ ခြန္းညီ ႏွင္႔ ဟုန္က တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည္႔သည္။
ေၾကာင္ဖမ္း၍ ထိခုိက္မိထားသည္ ဒဏ္ရာေတြက မ်က္ႏွာမွာ အညဳိအမည္းစြဲလ်ွက္။
ေၾကာင္က ကပ္သပ္ျပီး ေနေနတာလား…လူေတြေတာင္ မနည္းကုိ ပတ္ျပီး လုိက္ရွာဖမ္းေနရတာ (😂😂)
အျပင္ကုိ လြင္႔ပစ္ေတာ႔လည္း အလုပ္ကုိရႈပ္တဲ႔တယ္လား …ဖမ္းရတာမွ တစ္ကယ္ကုိ
အလုပ္ရႈပ္တာပါ သခင္ေလးရယ္ (😂😂 )
ခ်ိန္းက ယူေလ ဆုိသည္ သေဘာျဖင္႔ ေမးဆက္ျပရင္း
ေရွ႕ကုိ တုိး၍ ေပးသည္။
ရာက ေခါင္းခါယမ္းျပရင္း ေနာက္ကုိ ေျခတစ္လွမ္း ဆုတ္လုိက္သည္။
ခ်ိန္းက ……သူမဘာျဖစ္ေနတာလည္း …ဟု မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ၍ စဥ္းစားလုိက္ခ်ိန္တြင္ မနက္က အျဖစ္အပ်က္က အာရုံထဲ ေပၚလာသည္။
ခ်ိန္း ……မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚသြားရင္း……
"ယူေလ …ဘာလည္း။ မင္း မနက္ကလုိ ျဖစ္မွာ ေၾကာက္လုိလား …"
ရာ …က ခ်ိန္းစကားကုိ ေခါင္းညိတ္ ျပလုိက္သည္။
"မျဖစ္ေစရပါဘူး …တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္ မင္းသူကုိ
မနမ္းရဘူး ……ရင္ခြင္ထဲ ထည္႔ထားျပီး မေပြ႕ဖက္ရဘူး …ok…။ ယူ ……"
ခ်ိန္းရဲ႕ စကားကုိ ၾကားရမွ ရာက …ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ ျဖစ္ပင္ ေၾကာင္ေလးကုိ
လွမ္းယူ လုိက္သည္။ ျပီးေတာ႔ ေၾကာင္ေလးကုိ ေခါင္းေလး ပြတ္သက္ေပးလုိက္သည္။
ေၾကာက္လန္႕ရုန္းကန္ေနသည္ ေၾကာင္ေလးက ရာ…
လက္ထဲ ေရာက္မွပင္ ျငိမ္က်သြားေတာ႔သည္။
"မင္းကုိ ကုိယ္ …ျခံထဲ လုိက္ျပမယ္ …လာ …"
ခ်ိန္းက ……ရာ ကုိ ျခံဝန္းထဲ လုိက္ျပရန္ ျပင္သည္။
ေအာက္ထပ္ကုိ ဆင္းသည္ ကြ်န္းသစ္ေလွကားၾကီးက
္႔ ကြ်န္းေရာင္ တစ္ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လ်ွက္။ ……
ရာ ႏွင္႔ ခ်ိန္းကုိ ေတြရသည္ လူတုိင္းက ေခါင္းငုံ႕၍
အရုိအေသေပးသည္။
ရာ …အံၾသတာက ရာ စံအိမ္ကုိ ေရာက္ရွိကတည္းက
အခုခ်ိန္ထိကုိ မိန္းကေလး ဆုိတာ လုံးဝ မေတြရ။
ေသနတ္ကုိယ္စီ ကုိင္ေဆာင္ထားသည္ ခ်ိန္းရဲ႕ အေစာင္႔အေရွာက္ ဆုိသည္ကုိသာ ေတြရသည္။
ျခံဝန္းၾကီးကုိ အေပၚက ၾကည္႔ရတာလည္း လွသေလာက္ …
အနီးကပ္ေတြ ရေတာ႔လည္း တစ္ကယ္လွသည္။
စနစ္တက် ေစ႔စပ္တိက်စြာ စုိက္ပ်ဳိးထားသည္ သစ္ပင္အပု လွလွေလးေတြက အစီအရီ။
"စံအိမ္ၾကီးေရာ …ျခံဝန္းၾကီးက …အက်ယ္ၾကီး။ မင္းအတြက္ အပ်င္းေျပမွာပါ …ရာ
ဟုိဘက္တန္းမွာ ……ခ်ယ္ရီပန္းပင္ေတြ …ရွိတယ္
… အခုသူတုိ႕ ပြင္႔ေနၾကျပီ တစ္ကယ္လွတယ္
……"
'တီြ……တီြ…တြီ……"
အက်ၤ ီီ အိတ္ကပ္ထဲမွ အဆက္မျပက္ ျမည္ေနေသာ ဖုန္းသံေၾကာင္႔ ခ်ိန္း စကားစတုိ႕ ျပက္သြားသည္။
ခ်ိန္း ……ဖုန္းကုိ ထုတ္၍ ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ Rose
ဆီမွ ………
"ခဏေလး …ရာ ……"
ခ်ိန္း ……ဖုန္းကုိ ကုိင္လုိက္ရင္း ……ရာ ႏွင္႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီကုိ ေလ်ွာက္သြားကာ ဖုန္းေျပာလုိက္သည္။
"ဟလုိ……ေျပာ Rose ……
ရာ ……တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနခဲ႔ရင္းမွ……ခ်ိန္းျပခဲ႔သည္
ခ်ယ္ရီပင္ၾကီးေတြ ရွိရာကုိ ေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။
'ဟင္………'
အတန္းလုိက္ စုိက္ပ်ဳိးထားပုံရသည္ ခ်ယ္ရီပင္ၾကီး
ေတြက အမ်ာအျပား။
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြလြင္႔ေနၾကသည္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြ။
ရာ ……ပန္းေလးေတြကုိ ေတြေတာ႔ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ေပ်ာ္မိသည္။
ရာ … ေၾကြက်လာသည္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြကုိ လက္ျဖင္႔ လုိက္ဖမ္းယူလုိက္ရင္း ျပံဳးသည္။
အတန္ၾကာေအာင္ သူမ အပင္ေအာက္မွာ ေျပးလႊားကာ ပန္းပြင္႔ေလးတုိ႕ႏွင္႔ ေဆာ႔ကစားေနမိသည္။
ခ်ယ္ရီပန္းပင္ၾကီးေပၚမွ အမ်ွင္တန္းေလးျဖင္႔ ျပဳတ္က်လာသည္ …အေကာင္ေလး။
"အား…ပင္ကူ ……"
သူမေရွ႕ကုိ တြဲလြဲခုိကာ ျပဳတ္က်လာသည္ ပင္ကူေကာင္ ေလးကုိၾကည္႔ကာ ရာ …ေၾကာက္လန္႕တၾကားေအာ္လုိက္ရင္း ေနာက္ကုိ
ဆုတ္လုိက္သည္။
'အေမ႔ ………
ဘုန္း ………"
ေျခေခါက္ကာျဖင္႔ ရာ… ေျမျပင္ေပၚကုိ ပုံရပ္သားေလး လဲက်သြားခဲ႔သည္။
"ခ်ိန္း ……ငါကုိ မနက္ ေလဆိပ္မွာ လာၾကိဳေပး…
"ဟင္…ရာ ………"
ခ်ိန္း ……လဲက်သြားသည္ ရာ…အျဖစ္ကုိ ျမင္လုိက္ရသည္ အခ်ိန္မွာ Rose စကားကုိပင္
ဆုံးေအာင္ နားမေထာင္ႏုိင္ေတာ႔ဘဲ ဖုန္းကုိ ခ်ပစ္လုိက္သည္။
ျပီးေတာ႔ ေျခလွမ္းက်ဲၾကီးမ်ားျဖင္႔ စုိးရိမ္တၾကီးေျပး
ရာ ဆီကုိ ေျပးလာခဲ႔သည္။
"ရာ …ဘာျဖစ္တာလည္း ……မင္းဘာျဖစ္သြားေသးလည္း…
အသံႏွင္႔ အတူ ခ်ိန္းက …ခ်က္ခ်င္းအနားကုိ ေရာက္လာရင္း ……
ေျမျပင္ေပၚမွာ ပုံရပ္သားေလး လဲက်ေနသည္ ရာ…
ေရွ႕တြင္ မုဆုိးဒူးေထာက္ ထုိင္ခ်လုိက္ရင္းေမးသည္။
မ်က္ႏွာမွာ စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြက ျပည္႔သိပ္လ်က္ရွိ၏
ရာ …ေၾကာက္လန္႕တစ္ၾကား မ်က္လုံးျပဴးေလးျဖစ္ပင္ ခ်ိန္းကုိ ေခါင္းခါယမ္းျပလုိက္ရင္း ……
" ဟင္အင္း …ရာ …ဘာ …ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး !။ ပင္…ပင္ကူကုိ ေတြတာ …ရာ …ရာ လန္႕သြားလုိ "
"ပင္ကူ ………"
ခ်ိန္းက အံၾသတအ ရြတ္သည္။
"ရာ ……ရာ က ပင္ကူေၾကာက္တယ္…"
ရာ စကားေၾကာင္႔ ခ်ိန္း ဟုိကေလးဘဝတုန္းက ပင္ကူ
ေၾကာက္သည္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကုိ သတိရမိသြားသည္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ႔ကြာ ……ကုိယ္က မင္းေအာ္သံ ၾကားတာနဲ႕ မင္း တစ္ခုခု ျဖစ္သြားတယ္ ထင္လုိ
စိတ္ပူသြားတာ ။ …မင္း ပင္ကူေၾကာက္ရင္ ေနာက္ဆုိ
ျခံထဲ မဆင္းနဲ႕ ျခံထဲက သစ္ပင္ေတြ တုိင္းမွာ ပင္ကူ
ေတြ ရွိတယ္ …
"ပင္ကူေတြ ရွိတယ္ ……
ရာ …ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ ေရရြတ္လုိက္ရင္း
……လဲက်ေနရမွ ကုန္းထလုိက္ခ်ိန္တြင္…ဘယ္ေျခေထာက္က ေထာက္၍ မရေအာင္ပင္ နာက်င္ေန၍ ေရွ႕သုိ႕ ငုိက္က်သည္။
"အား ……
ခ်ိန္းက ယုိင္ျပဳလဲမလုိ ျဖစ္ေနသည္ ရာ…ကုိယ္ေလးကုိ
ထိန္းကုိင္ထားလုိက္ရင္းမွ ……
"ႏုိရာ ……မင္း …ေျခေထာက္…"
"အ ……
ရာ ……ေျခက်င္းဝတ္ေလးက အလြန္ နာက်င္ေနသျဖင္႔ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေကာင္းစြာ မရပ္ႏုိင္ေတာ႔ ။
"ကြ်တ္ ………"
ခ်ိန္း ……မ်က္ႏွာ မဲ႔ခနဲ႕ ျဖစ္သြားသည္။ျပီးေတာ႔ ရာ
…ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဆက္ခနဲ႕ ေပြ႕ခ်ီလုိက္ရင္း ……
ေျခလွမ္းတုိ႕က စံအိမ္ၾကီးဆီသုိ႕ ……။
part- 8ေမ်ွာ္