نگاهی به گذشته

بعضی وقتا سخت سرگرم کار کردن می‌شیم اونقدر که متوجه گذر عمرمون نیستیم.
بچه‌هامون بزرگ می‌شن و ما از لحظات خوب با هم بودن بچگی اونا هیچ بهره‌ای نمی‌بریم. و حتی در مورد من طنز تلخ نقاشی دخترم وقتی کلاس اول دبستان بود، هم کارساز نبود.

وقتی چشم باز می‌کنی می‌بینی که دیگه چشمات دوربین شدن و اصلا نمی‌تونی بدون عینک زندگی کنی. کمردرد و پا درد کم‌کم، همراه تمام لحظاتت می‌شن.
تارهای سفید مو در لابلای موهای مشکی جوانی پیدا می‌شن و خطوط چروک روی صورت گواه عمری می‌شن که از تو سپری شده و…

حالا سرعت حرکت رو کم کن. دور و ورت رو نگاه کن حتما چیزهایی به مراتب زیباتر از اونچه که قبلاً تمام انرژی‌تو صرفش کردی، پیدا می‌کنی و اینجاست که معنی واقعی زندگی رو پیدا می‌کنی.

شاید شما هم تجربه کرده باشید. ایام به کامتون.