Ren Geyiği

Vücut büyüklüğüne kıyasla, ren geyiği, yaşayan tüm geyik türlerinin en büyük ve en ağır boynuzlarına sahiptir. Bir erkeğin boynuzları 130 santimetre kadar boy gösterebilir ve bir dişi boynuzları 50 santimetre ulaşabilir. Tıpkı bir ağacın bir gövde olması gibi, tüm boynuzların kafatasının ön kemiklerinden çıkan bir ana kirişe ve birkaç dala veya dişi vardır. . Boynuzlardan farklı olarak, boynuzlar düşer ve her yıl daha büyük çıkar. Yeni boynuzlar büyüdükçe ren geyiği kadifede, çünkü cilt, kan damarları ve yumuşak kürk gelişmekte olan boynuzları örter.

Erkekler Şubat ayında boynuz büyür, kadınlar Mayıs ayında büyümeye başlar. Her ikisi de boynuzlarını aynı anda yetiştirmeyi bitiriyor, boynuzlarını yılın farklı zamanlarında döverler. Bir erkeğin kasım ayında kızkardeşi yokken, baharın sonlarına kadar boynuzlarını bırakırken, dişi renkteki geyik boynuzlarını mayıs ayında doğana kadar kış boyunca tutuyordu. Bu gerçek, birçok kişinin boynuzların varlığına dayanarak, kırmızı-burunlu ren geyiği Noel arifesinde bu boynuzlu kadınlara sahip olmalı.

Boynuzlar yırtıcılara karşı kullanışlı silahlardır, erkekler etkileyici boynuzlarını kullanırlar (kadınlar 33 kilo veya 15 kilo ağırlığındadır!) Ve kadınlar yiyecek bulmak için karları temizlemek için onların karlarını kullanırlar.

Ren geyiğinin Kuzey Avrasya'da (Lapland) en az 3.000 yıl önce (ve belki de 7000 yıl kadar önce) insanlar tarafından evcilleştirilmiş olduğu ve halen yaygın olarak evcilleştirilebilecek tek geyik türü olduğu düşünülmektedir. Yük hayvanları olarak kullanılırlar ve süt, et ve bunların saklandığı çiftliklerden oluşurlar.