Yaşamımızın her anında yanımızda hayatımızın içinde birileri oluyor.Öncelikle doğduğumuz andan itibaren ailemiz ve yaş evreleriyle oluşan arkadaşlarımız oluyor.Aile, akraba,okul arkadaşı , iş arkadaşı,komşu gibi birsürü tanıdık ediniyoruz biranda.Mutluluğumuzu, mutsuzluğumuzu her anımızı paylaştığımız annemiz,babamız,kardeşimiz ya da arkadaşlarımız var yanımızda.
Peki aile fertlerine her derdimizi her sıkıntımızı ya da her mutluluğumuzu anlatabiliyor muyuz? Yoksa çocukluğumuzdan, lise yıllarından, üniversite yıllarından edindiğimiz bir arkadaşımız daha mı yakın bize?
Ben her konuda aileye öncelik verilmesi gerektiğini düşünüyorum ama kişisel yaşam konusunda arkadaşlığın yeri ayrıdır.En saçma anlarınıza sorgulamadan kabullenebilen,her ne yaşarsanız yaşayın anlatabileceğiniz kişidir arkadaş.Bir abla ya da kardeşin öncelikle aileye sorumluluğu olduğu için olaylara daha farklı daha ince bakmak zorunda kalır her koşulda.
Aileye anlatılacak şey aileye arkadaşa anlatılacak şeyler arkadaşlara anlatılmalıdır zaten durum kendini zamanla doğrusuna yaşanmışlıklarla yönlendirecektir.