Happy birthday to mee

Azyaşlı olduğum vaxtlarda ad günümün gəlməsini böyük sevinclə gözləyirdim. Uşaq ağlında idim, nə bilərdim ki, hər ad günüm çatan günü mən ömrümdən bir il itirirəm. O alınan hədiyyələr gözümdə get-gedə dəyərsizləşəcək və mənim üçün dəyərli olan vaxt məndən xəbərsiz yavaş-yavaş geriyə doğru gedəcək. Həyatımın ən maraqlı,ən yadda qalan və ən xoşbəxt olduğum uşaqlıq illəri məndən uzaq düşəcək. İndi isə çalışdığım qədərilə ad günümü əvvəlki kimi təm-tərağlı keçirmirəm.

Dostlar, tanışlar və əzizlərim sağolsunlar ki, bu gündə məni unutmurlar. Kimisi zəng edir, kimisi yazır, kimilərinin whatsappda durumlarında yer alıram, kimiləri də hədiyyə ilə təbrik edir...
Əslində hədiyyəyə çoxda dəyər verən deyiləm çünki, dəyərsiz əşya parşasıdır, bağışlanan zaman məni duyğulandırsa da sonra yadıma belə düşməz. Amma , elə hədiyyələr vardırki, insana əbədi həyatı göstərən yol kimi , insanın yaddaşında silinməz qalan roman kimi...
Deməli, hər zaman bir Qur'an kitabımın olmasını niyyət etmişdim və gözləmədiyim, tanımadığım biri tərəfindən bu müqəddəs kitab mənə hədiyyə olundu.

''Əməllər niyyətə görədir. Hər kəs etdiyi niyyətin savabını qazanacaq'' hədisi şərifdə olduğu kimi məndə niyyət etdim və gözlənilməz bir yerdən həddiyyə olundu. Allah bu müqəddəs kitabı hədiyyə edəndən və vasitəçilik edərək savab qazanan şəxslərdən əbədiyyən razı olsun. 19 illik həyatımda aldığım ən bahalı, dəyərini itirməyən və ən müqəddəs hədiyyə oldu mənim üçün.
Son zamanlar oxumaq istədiyim və oxuya bilmədiyim, kitabını axtarsamda əldə edə bilmədiyim Xalid Hüseyninin '' Çərpələng uçuran '' romanı idi. Bu haqqda mənə bacı kimi əziz olan qız dostum məlumatlı imiş... Həmin romanı mənə hədiyyə etdi. O roman haqqında hamının dediyi müsbət fikirlər məni dahada, o oxumadığım və marağında olduğum kitaba bağlayırdıki, nəhayətki istəyimə çatdım.

Hər zaman mənim yaxşılığımı düşünən o şəxsə sonsuz təşəkkürlərimi bildirirəm. Bilirəm ki, o roman oxuduğum ən maraqlı və yaddaşımda iz buraxacaq roman olacaqdır.Allah ondan razı olsun və bu mehriban dostluğumuzu əbədi etsin...
Əlbəttəki, ad günü tortsuz keçmir. Tələbə evində qalmağıma rəğmən dostlar,tanışlar və atamla birlikdə 10 nəfər yığıldıq, kiçikdə olsa tələbəlik illərinin xatirəsində yer alacaq ad günü keçirdik. Tortu baş tacım olan və məni heç zaman unutmayan Atam almışdı.

Allah razı olsun ondan da , sağolsunki bu gündə də unutmayıb, əziyyət çəkib, işdən çıxıb gəlmişdi...
Həmin günü olmasa da bu yazını sizlərlə paylaşmaq istədim...
Oxuduğunuz üçün təşəkkürlər...