ေခာတ္

()
အခန္း(၁)

ေခတ္

ႀကိဳ႕ကုန္းနည္းပညာတကၠသိုလ္၏ ဆရာမ်ားနားေနေဆာင္အတြင္းၿဖစ္သည္။

ဆရာဦးေရေအး၏ မ်က္ႏွာသည္၊ ေက်နပ္ပီတိၿဖစ္ေန၏။

" သာဓု သာဓု သာဓု..... ငါ့တပည့္ႀကီး ညာဏ္ထက္ က်န္းမာခ်မ္းသာ ဘုန္ႀကီးသက္ရွည္ ပါေစကြာ... "

" ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ၿပည့္ပါေစဆရာ။ က်ေနာ္လည္း ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေရာက္ကတည္းက ကိုယ့္ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ၿပန္ေတြ႕ၿပီး ကန္ေတာ့ခ်င္ေနတာဆရာရဲ႕...။

" ေအးေလ... မင္းက ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ႏိုင္ငံၿခားထြက္သြားတာမဟုတ္လား...၊ ခုမွပဲ ေတြ႕ရေတာ့တာကိုး။"
" ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ"

" ဒါနဲ႔ ငါ့တပည့္က ႏိုင္ငံၿခားမွာ မဟာဘြဲ႕အတြက္ေက်ာင္းဆက္တက္တာေရာ၊ အလုပ္ လုပ္တာေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားႀကာခဲ့တုန္းကြဲ႕။"

"၁၀ ႏွစ္နီးနီးပါပဲ ဆရာ။ "

"ေအး..ေအး... ေကာင္းတယ္ကြာ။ အခုေတာ့ ဒီမွာပဲၿပန္ၿပီး အေၿခခ်တယ္ ဆိုပါေတာ့။"

"ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ။ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုယ္ပဲ ေကာင္းမယ္ထင္လို႔ပါ။"

"ေအးေပါ့ကြာ...။ ဒါနဲ႔ အခုအလုပ္က ဘယ္မွာတုန္း။ ရာထူးကေကာ။ လစာကေကာ။ ညာဏ္ထက္က ႏိုင္ငံၿခားအေတြ႔အႀကံဳကလည္းရွိ၊ ဘြဲ႕ေတြကလည္း တစ္သီတစ္တန္းဆိုေတာ့... လစာကေတာ့ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္ကြာ..။"

"အလုပ္ကေတာ့.. ေဇာတိက ေဆာက္လုပ္ေရးမွာပါဆရာ။ ရာထူးကေတာ့ Chief Engineer ပါဆရာ။ လစာလည္း မဆိုးပါဘူး။ ဆရာတပည့္ခ်င္းမို႔ မကြယ္မဝွက္ေၿပာရရင္... အင္း... သိန္း သံုး ဆယ္... အဲ.. အဲသေလာက္ေတာ့ ရပါတယ္ ဆရာ..။"

"အား... ပါး..ပါး... သိန္း....သံုး...ဆယ္... ႀကီး... ၊ ေဟ..။ တကယ္ႀကီးလားဟ။ "

"ဟာ.. ဆရာရယ္.. တိုးတိုးလုပ္ပါ။"

"ေအး.. ေအးပါကြာ..။ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့.. ဝမ္းသားသြားတာပါကြာ..။ ဂုဏ္ယူတယ္ ငါ့တပည့္ရာ တကယ္။
ခုလိုလစာမ်ိဳးဆိုတာ လူတိုင္းမရႏိုင္ဘူးကြ..။ ဆရာ့ တပည့္ေတြထဲ ဒီလို ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္လူေတြရွိတာ ဝမ္းသာတယ္ေဟ့...။"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ...။ က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ခ်ိန္းထားတာေလးေတြရွိလို႔ ခြင့္ၿပဳပါဦးဆရာ။ ဒါက က်ေနာ့ Business Card ပါ။ လိုအပ္တာရွိရင္ ဆက္သြယ္ပါဆရာ။"

"ေအး...ေအး... ငါတပည့္ႀကီး ဒီထက္မက ရာထူး လစာေတြ တိုးတက္ပါေစကြာ..။ ေနာက္လည္း အားတဲ့အခါ ဝင္ခဲ့ဦးေဟ့..။"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ...။ ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ၿပည့္ပါေစ။ သြားပါဦးမယ္ ဆရာ...။"

"ေႀသာ္... ညာဏ္ထက္၊ ညာဏ္ထက္။ ေက်ာင္းတုန္းက အတန္းထဲမွာ အၿမဲတမ္း Roll No. 1 တို႕ 2 တို႕ ရခဲ့တဲ့ကေလး။ အခုလည္း၊ ႏိုင္ငံၿခားမွာ ဘြဲ႕ေတြ တစ္သီႀကီးယူလာခဲ့တဲ့ေကာင္ ဆိုေတာ့... ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ရရွာတာေပါ့ေလ...။ "

ရႊတ္ကနဲေနေအာင္ ေမာင္းထြက္သြားေသာ ဦးညာဏ္ထက္၏ ၂၀၀၇ ေမာ္ဒယ္၊ ဟြန္ဒါဖစ္ ကားကေလးကို မ်က္စိတစ္ဆံုးႀကည့္ရင္း... ဆရာဦးေရေအး တစ္ေယာက္ ေရရြတ္ေနမိသည္..။

အခန္း(၂)

ေဇာတိကေဆာက္လုပ္ေရး၏ မန္းေနဂ်င္းဒါရိုက္တာ(MD) ရံုးခန္းအတြင္းတြင္ၿဖစ္သည္။

ေဆာက္လုပ္ေရးပိုင္ရွင္ ဦးခ်န္းလိုင္၏ မ်က္ႏွာသည္၊ စူပြပြၿဖစ္ေန၏။

" ဒီမွာ ညာဏ္ထက္၊ ေနရာတိုင္းမွာ မင္းေၿပာတဲ့ International standard ဆိုတာႀကီးကိုလုပ္ေနလို႔မရဘူးကြ...။ ဒါက ၿမန္မာၿပည္။ ငါတို႔ တစ္သက္လံုး စီးပြားေရးလုပ္လာတာ၊ ဘာ စတင္းဒက္မွ မလိုဘူး၊ ဘာ အင္တာေနရွင္မွလည္း မနယ္ဘူး။ ငါလည္း ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မသြားဘူး။"

" ခ်န္းလိုင္ရာ... ငါက ေရရွည္ေကာင္းေအာင္ စဥ္းစားလိုက္လို႔ပါ။ အင္ဂ်င္နီယာဆိုတာ ပညာရွင္ေတြမဟုတ္လား.. ဒါ့ေႀကာင့္...."

" ဒါ့ေႀကာင့္... ပညာရွင္စိတ္ထားရမယ္၊ အင္တာေနရွင္နယ္ စတင္းဒက္ေတြအတိုင္း ေရရွည္ေကာင္းေအာင္ စဥ္းစားရမယ္...၊ ဒါေတြပဲ ေၿပာဦးမွာ မဟုတ္လား... ညာဏ္ထက္ရာ..။ ေတာ္ပါေတာ့ကြာ..။ ငါက စီးပြားေရး လုပ္ေနတာေလကြာ။ အလွဴလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး..။ ေက်ာ္သင့္ရင္ ေက်ာ္၊ ခြသင့္ရင္ ခြ.. ဒါပဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ အလုပ္ လုပ္ရင္၊ ဒီက ပံုစံေတြကို မင္းနားလည္မွၿဖစ္မယ္။ လက္ခံမွ ၿဖစ္မယ္..။ ေအး..... မင္းသင္ခဲ့တဲ့ သင္ရိုးေတြအတိုင္း၊ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံက ပံုစံအတိုင္း ဆက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့....၊ မင္းဒီကို ၿပန္မလာသင့္ဘူး..။ ဒီႏိုင္ငံမွာ မင္းဒီအတိုင္းသာလုပ္ေနရင္ ငါ ခြက္လက္ဆြဲရလိမ့္မယ္.. သေဘာေပါက္လား။
ကဲ.. ေနာက္ဆံုးေၿပာမယ္ကြာ...။ ဒီေန႔ကစၿပီး၊ Final decision ကို၊ ငါလက္မွတ္ထိုးမယ္။ ငါ့လက္မွတ္မပါပဲ၊ ဘယ္ေကာင္မွ Project design ေတြကို အတည္မၿပဳရဘူး။ မင္းေအာက္က ေကာင္ေတြကိုလည္း ေၿပာၿပထား..။ မင္းသြားလို႔ ရၿပီ။ "

ဦးညာဏ္ထက္ MD ရံုးခန္းမွ ထြက္လာခဲ့သည္။

" ေတာက္..... ခ်န္းလိုင္... ခ်န္းလိုင္...၊ ဘီအီးဘြဲ႔ေတာင္က်ပ္မၿပည့္ပဲ ခ်ဴခ်ဴၿခာၿခာရခဲ့တဲ့ေကာင္။ ေအးေပါ့ေလ.. ေငြရင္းႏိုင္ရင္၊ လုပ္ငန္းရွင္ၿဖစ္တဲ့ေခတ္၊ ေက်ာ္တတ္ ခြတတ္ရင္ စီးပြားေရးပညာရွင္လို႔ ထင္တဲ့ေခတ္၊ ပညာရွင္ဆိုတာ ေပးႏိုင္ရင္ ေခၚခိုင္းလို႔ရတဲ့ေခတ္ ဆိုေတာ့... မင္းေၿပာသမွ်ပဲေပါ့ ခ်န္းလိုင္..။"

ရံုးေပၚမွ ဆင္းၿပီး၊ ဝူးကနဲေနေအာင္ ေမာင္းထြက္သြားေသာ ဦးခ်န္းလိုင္၏ ၂၀၀၈ ေမာ္ဒယ္၊ ပါဂ်ရို ကားႀကီးကို အံႀကိတ္လွ်က္ႀကည့္ရင္း... ဦးညာဏ္ထက္ တစ္ေယာက္ ေရရြတ္ေနမိသည္..။

အခန္း(၃)

ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ၿမိဳ႕နယ္ရံုး၊ ညႊန္ႀကားေရးမႈးရံုးခန္းတြင္ၿဖစ္သည္။

ညႊန္ႀကားေရးမႈး ဦးေဌးေအာင္ႏိုင္၏ မ်က္ႏွာသည္၊ ရွစ္ေခါက္မက၊ ကိုးေခါက္၊ ဆယ္ေခါက္ ခ်ိဳး၍ေန၏။

" ဟ.... ခ်န္းလိုင္ရ၊ မင္းတို႔ဟာက ေဘာင္မဝင္လို႔ေၿပာေနတာကြ။ ငါတို႔က ေဘာင္ဝင္ရင္ဘာမဆိုလုပ္ေပးတယ္။ မင္းလည္းသိပါတယ္။ "

" ေအး... ေအးပါ သူငယ္ခ်င္းရာ..။ ငါ့ဘက္မွာလည္း ေၿမရွင္ကို လိုက္ေလ်ာရတာေတြ မ်ားသြားလို႔၊ တစ္ထပ္ေလာက္ပိုေဆာက္မိတာပါ။ မင္းဘက္က လုပ္ေပးရတာ ခက္ခဲမယ္ဆိုတာသိပါတယ္ ေဌးေအာင္ႏိုင္ရာ.. ဒါ.. ဒါေပမယ္... ဟို.. မင္းလုပ္ေပးရင္ ရပါတယ္ကြာ သူငယ္ခ်င္းကလည္း..။ "

" ေအး.. လုပ္ေပးရင္ ရတယ္ ဆိုေပမယ့္၊ ေဘာင္ေတာ့ သိပ္ေက်ာ္ေနလို႔မရဘူးဟ..။ ငါတို႔က လူႀကီးအနားေနရတာကြ။ မင္းရိပ္ မင္းကဲဆိုတာ ရွိတယ္၊ မင္းတို႔ စီးပြားေရးသမားေတြက ဒါေတြလည္း နားလည္ မထင္ပါဘူးကြာ..။"

" လုပ္ပါ ေဌးေအာင္ႏိုင္ရာ...၊ မင္းတို႔ငါတို႔ဆိုတာ၊ တစ္ေက်ာင္းထဲဆင္းတဲ့သူေတြပဲ၊ အဆင္ေၿပေအာင္လုပ္လိုက္ပါကြာ...။ ငါလည္း မင္းအိမ္ကိုလာခဲ့ပါဦးမယ္။ "

" ေဟ့ေကာင္ ခ်န္းလိုင္၊ မင္းကိုငါ ေၿပာခဲ့တာမ်ားၿပီေနာ္။ ေအး.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါလုပ္ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ဒါမ်ိဳးထပ္မၿဖစ္ေစနဲ႔ကြာ..။ မင္းတို႔ စီးပြားေရးလုပ္ေနတာပဲ.. ဒါေလာက္ေတာ့ အကင္းပါမယ္လို႔ငါယူဆတယ္ကြာ.. ဟုတ္ၿပီလား..။ "

" ေဌးေအာင္.. ေဌးေအာင္...။ လခြီး... တဲ့မွ...။ သူ႔လည္း လုပ္ေကၽြးရေသး၊ အဟိန္း၊ အေဟာက္လည္းခံရေသးကြာ..။ ေက်ာင္းတုန္းက Re-exam ကို သံုးခါေလာက္ေၿဖလို႔မွ မေအာင္၊ ဆရာေတြ သနားလို႕ ဘီအီးဘြဲ႕ကို ခေနာ္ခနဲ႕ရတဲ့ခဲ့ေကာင္၊ အခုေတာ့ မင္းတို႔ လက္ညိႈးညႊန္ရာမွ ကန္ထရိုက္တိုက္ ၿဖစ္ရတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့.. လုပ္ထားဦးေပါ့ကြာ...။ "

ရံုးေအာက္ထပ္တြင္ ရပ္ထားေသာ၊ ဦးေဌးေအာင္ႏိုင္၏ ၂၀၁၀ ေမာ္ဒယ္ တိုရိုတာခေရာင္းကားသည္ကား စတစ္ကာအနက္ေရာင္ အၿပည့္ကပ္၍ထားေလ၏။

အခန္း(၄)

ေဗဒင္နကၡ အခါေပးဆရာ မဂၤလာဦးေမာင္ေမာင္တင့္၏ ဓါတ္ခန္းအတြင္းတြင္ ၿဖစ္သည္။

ဦးေမာင္ေမာင္တင့္၏ မ်က္ႏွာသည္ ရႈတည္တည္ၿဖစ္၍ေန၏။

" ဒီမွာ ဦးေဌးေအာင္ႏိုင္၊ ခင္ဗ်ား ဒီပုတီးပတ္ကေလးမွ ၿပည့္ေအာင္ မစိတ္ႏိုင္ရင္၊ က်ဳပ္ဘက္က ဘာမွ ကူညီႏိုင္မယ္ မထင္ဘူးဗ်။ ခင္းဗ်ားကို လက္ရွိအေနအထားေရာက္လာေအာင္၊ ဒီေနရာမွာ တည္ၿမဲေအာင္၊ လူႀကီးက ခ်စ္ေအာင္... က်ဳပ္ရဲ႕ ဂမၻီရပညာနဲ႔ အၿမဲကူညီခဲ့တယ္ေနာ္...။ ဟိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ထိပ္ဆံုးက ေနရေအာင္ က်ဳပ္လုပ္ေပးခဲ့တာ။ ေအး အခုလည္း အၿမန္ဆံုး ရာထူးတက္ေအာင္ လုပ္ရမယ့္ က်ဳပ္ရဲ႕ယႀတာေတြကို ခင္ဗ်ားက ခုလိုေပါ့ေပါ့ဆဆ သေဘာထားရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားထိုက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားကံပဲ..။"

" ဒီလိုပါ ဆရာရယ္.. က်ေနာ့မွာ ရံုးအလုပ္ကတစ္ဖက္၊ လူႀကီးလမ္းေႀကာင္းကတစ္ဖက္၊ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔..... "

" ေတာ္.. တန္... တိတ္။ ခုလိုေအာင္ၿမင္လာေတာ့မွ၊ ခင္ဗ်ားက ဒီစကားေၿပာသလား။ က်ဳပ္စကားနားေထာင္ခဲ့လို႔ ခင္ဗ်ားမွာ ဘာမ်ား အက်ိဳးယုတ္ဖူးသလဲ။ ေၿပာစမ္းပါ။ ေၿပာလိုက္စမ္းပါ။ ခင္ဗ်ားကို ငယ္သူငယ္ခ်င္းမို႔ က်ဳပ္က ဒီေလာက္ေၿပာေန ဆိုေန လုပ္ေပးေနရတာ။ ကဲ..ကဲ.. ေတာ္ၿပီဗ်ာ...။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္ဘာမွ ထပ္မေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေအး.. ေနာက္က်ေတာ့မွ ကူပါ၊ ကယ္ပါဦးဆိုၿပီး က်ဳပ္ဓါတ္ခန္းကို ေရာက္မလာနဲ႔.. က်ဳပ္လွည့္မႀကည့္ေတာ့ဘူး ဟုတ္ၿပီလား..။ ခင္ဗ်ားၿပန္ေတာ့..။ "

" ခ်ီးတဲ့မွကြာ.... ဟိန္းလိုက္၊ ေဟာက္လိုက္တာလဲ သူ႔လုပ္စာစားေနရသလိုပါလား..။ ေမာင္ေမာင္တင့္၊ ေမာင္ေမာင္တင့္...၊ ဆယ္တန္းကို ဘယ္လိုေၿဖေၿဖ မေအာင္တဲ့ေကာင္..။ အခုေတာ့ ဂမၻီရလိုလို၊ ဝိဇၹာလိုလိုနဲ႔ ဆရာထၿဖစ္ေနေတာ့တာကိုး။ သူ႕မွ အားကိုးမိတာဆိုေတာ့ ခံထားေပဦးေတာ့ကြာ..။ "

ဓါတ္ခန္းေရွ႕ရပ္ထားေသာ ဦးေမာင္ေမာင္တင့္၏ ၂၀၁၁ ေမာ္ဒယ္၊ လန္ခရူဆာကားႀကီးမွာ ေၿပာင္လက္ေတာက္ပလွ်က္၊ ကားဦးတြင္ကား သာသနာ့အလံကို စိုက္၍ထားေလ၏။
![26112274_174075146659911_7185024666984347136_n.jpg]