The Diary Game | Better Life | Season 3 | Arkadaşlarla Güzel Bir Gün | 02.12.2021

---

Herkese Merhaba :)
Sizlere 2 Aralık tarihinde neler yaptığımdan bahsedeceğim. Sabah her zaman ki gibi erken vakitte uyandım. Rutinleri yaptıktan sonra okula gitmek için hazırlandım. Biz hazırlıklarımızı bitirdikten sonra oğlumuzu uyandırıyoruz. Onu uyandırdık üstünü giyindirip evden çıktık. Gerçekten bazen hazırlanıp evden çıkma sürem 1 saati aşıyor. Bu yavaş ya da uyuşuk olduğum için değil. Eve geldiğimde toplu bir ev ortamıyla karşılaşmak istiyorum ve bu yüzden varsa tezgahtaki yıkadığım şeyleri kaldırıyorum, makineyi diziyorum. Ortalığı, oyuncakları topla derken baya işim oluyor. Bir de bebeyi hazırlamak işin içine girince durum bu :)
Oğlumu ananesine bıraktıktan sonra okula gidiyoruz. Evden getirdiğim sandviçimle hafif bir kahvaltı yapıyorum. Eğer yemezsem gerçekten ilk ders içimin uyuduğunu hissediyorum. Sonrasında derslere tam gaz devam ediyoruz. Gün içinde okulda o kadar çok yürüyorum ki fark etmeden yoruluyorum aslında. Kafa yorgunluğu da cabası..
Bugün okulda yakın gördüğüm öğretmen arkadaşlarımdan birinin doğum günü. Musait olan bir arkadaş gidip pasta aldı ve öğle arasında arkadaşımıza sürpriz yaptık. O koşturmada bizim böyle bir sürpriz yapacağımızı düşünmemiş olacak ki şaşırdı ve baya mutlu oldu.

Dersler bittikten sonra bankaya gittim, hesabımla alakalı bir sorunu hallettim. Sonra annemden oğlumu aldım ve eve geçtim. Hemen aldığım tavuğu haşladım, suyuna pilav yaptım. Yemeği de hallettikten sonra biraz oğlumla oynadım. Artık yorgunluktan başım ağrımaya başladı ama benim için gün yeni başlıyor. Akşama arkadaşlarımla görüşeceğim. Eşim geldi, yemek yedik. Ben gitmek için hazırlandım. Bu şekilde onları tek bırakmaya gönlüm el vermiyor ama gittiğimde de bana çok iyi geliyor. İnsanın kendisine özel vakit ayırması iyi hissettiriyor. Sonrasında arkadaşıma gittim ve bize hazırladığı harika masasını fotoğrafladım.

Biz hanımlar sunuma baya önem veriyoruz. Bende seviyorum ama böyle cicili bicili şeyleri değil. Şık ve spor seviyorum daha çok. Yemeğimizi yedik ve vaktin nasıl geçtiğini anlamadan saatler geçti. Arkadaşlarla olunca böyle oluyor. Kaç saat konuşursak konuşalım, bir o kadar daha anca yeter gibi geliyor. Birde meslektaş olunca muhabbet daha bir koyu oluyor.
En son kahvemizi de içtikten sonra eve dönmek içi kalktık. Artık herkesin dinlenmeye ihtiyacı var.

Eve geldiğimde oğlum uyumuştu. Onu özlediğimi hissettim ve biraz onun yanında durdum. Şimdi günlüğümü yazıyorum ve birazdan uyuyacağım.
Okuduğunuz için teşekkür ederim :)