Sancılar ve Sanrılar/ Şiir

Sancılar ve Sanrılar
kurşunlar yağıyor kabuğumuza
içimizde çalıp duran hep aynı şarkı
aynı döngünün kurbanı
gam ve hicran tınıları

ezberlemek yüreğe teğet geçen her besteyi
ezberledikçe yabancılaşmak
artık tekdüze gelmesi mükemmeliyetin
-tıpkı yaşamak gibi-
yaşamak aşinalığından kaçmak dürtüsü gibi
eli bıçaklı katil olup bizi takipleyen
sancılar ve sanrılar

kurşunlar yağıyor kabuğumuza
ve senin riyakar bakışların
kutsiyetini kaybetti artık.
ve senin günahı seven dudakların,
vaatlerini yalanlamakta.
verilmiş sadakalarımız da bitti
kurşunlar yağıyor kabuğumuza
çatırdıyor gökkubbemiz

ve senin rezalet bir fikri kucaklayışın
ardındaki rezilce bekleşen kalabalık
görenler der ki;
Tanrım nedir bu? mahşer provası mı?
arsız sarmaşıkları andıran insanlar,
mahşer mi?
solumak her saniye zehirli bir havayı,
prova mı?

ipi kopan sorularımın ardına düşmeliyim
çünkü;
kurşunlar yağıyor kabuğumuza
savruğuz, biraz da kaybolmuşuz
-takipte- sancılar ve sanrılar

tebriossa/fm

şiirimin seslendirilmiş hali: