The Diary Game Better Life / 18.02.2022 / Teyzemle kavuştuk 🙏❤

Herkese merhabalar 👋🏻

Çok şükür diyelim. Geldik bir haftanın daha sonuna. 😊
Malum iki senedir pandemi dönemi yaşıyoruz. Bu süreçte bazı sevdiklerimizle hiç yüzyüze görüşemedik. Bunlardan birisi de eşimin teyzesiydi. Daha fazla dayanamadık. Bu cuma günü kararlaştırdık teyzeme oturmaya gittik.
Artık herşey yavaş yavaş normalleşmeye başladı.
Bazı ülkeler sadece maskeyi ve sosyal mesafeyi değil, aşı, test gibi pandemi döneminde hayatımıza giren herşeyi kaldırmışlar.
Umarım bu haberler pandeminin sonuna geldiğimizin göstergesidir. Çünkü gerçekten evlerde çok sıkıldık, çok bunaldık. Oğlum henüz 6 aylıkken pandemi başlamıştı. Ve oğlumun bebeklik dönemini pandemi süreciyle geçirmek benim için gerçekten çok zor oldu. ☹
Umarım bu yaz normal yaşantımıza, sağlıklı günlerimize döneriz. 🙏

Sabah erkenden kalkıp kızımı okula, eşimi işe gönderdim. Sonra tekrar yatıp uyudum. Keşke uyumasaydım çünkü erken kalkamadım. Teyzeme bizi kayınpederim götürecekti. Sürpriz bir kararla biz cuma namazı sonrası gideceğimizi düşünürken o namaz öncesi bırakacağını söyledi. Deyim yerindeyse hazırlanırken elim ayağıma dolaştı.

Ben vakit bolken yavaş yavaş hazırlanmayı daha çok seviyorum. Acele şekilde hazırlanmak pek bana göre değil ama bugün böyle oldu.
Çabucak oğlumun kahvaltısını yaptırdım. Bir taraftan yanımda götüreceğim eşyaları hazırlarken bir taraftanda kendim hazırlandım. Nihayetinde 10 dakika gecikmeli olarak yetiştim.

Teyzemiz gideceğimiz evine yeni taşındı. Yeni dediysem bizim için yeni. 😃 aslında taşınalı birbuçuk sene oldu. Teyzemin evine vardığımızda birbirimizi ilk gördüğümüzde duygulandık ve ağladık. Birbirimizi çok özlemişiz. Özellikle kayınvalidem ve kardeşi teyzem uzunca sarılıp birbirlerinden ayrılamadılar. 😢

Giderken tatlı ve poğaça götürmüştük. Teyzemde birbirinden lezzetli ikramlıklar hazırlamış.
Hem özlemle sohbet ettik hemde afiyetle ikramlıkları yedik.
Arada hatıra fotoğraflarımızı da çekildik. Teyzemizin iki kızıda oradaydı. Onlarla görüşmekte istiyorduk. Bir arada hep birlikte güzel bir gün geçirdik.

Teyzemizin kızınında benim oğlum Ediz ile aynı yaşta oğlu var. Adı Kıvanç Efe. Gittiğimizde orada değildi. Kreşe gidiyor. Ediz onun kreşten gelmesini sabırsızlıkla bekledi.
Pandemide görüşülmediği için ilk karşılaşmalarını hepimiz merakla bekliyorduk. Kıvanç kreş dönüşü serviste uyuyakaldığı için biraz huysuzdu. O geldikten sonrada çok fazla oturmadığımız için birbirleriyle fazla kaynaşamadan ayrılmak zorunda kaldılar.
Kaynaşma birdahaki sefere inşallah. 😉

Sanırım bu aralar ev oturmalarından dolayı hamur işlerini biraz fazla abarttım. Kendime acilen bir diyet uygulamam gerekiyor. Malum yaz geliyor, belkide umduğum gibi olup pandemi bitiyor. 😉

Bugünlük anlatacaklarım bu kadar. Postta kullandığım fotoğraflar bana aittir. Buraya kadar okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim.

Sağlıcakla kalın hoşçakalın 🙏🌹