Buhay na Mapagbiro

Lupit ng Kapalaran ni Nanay Deevi

Kahit anong gawin ko para maging masaya sana
Pero mailap ang aking tadhana
Palagay ko wala akong puwang para sa salitang masaya
Madaya ang lahat sa buhay ko kahit ano mang pagsisikap

Tao din naman ako na masasaktan
Pero turing nila ako ay basura at basahan
Walang halaga kahit kailan
Masakit sa isipan, ang akala nila di ako nasasaktan
Kung sabagay , binuhay yata ako para masaktan

Pinilit kong maging matatag
Sa iyo kumukuha ng tatag at lakas
Pero nasaan ka sa oras na kailangan kita?
Bagkus iniiwan mag-iisa at sa iba nagpakasaya
Ganyan lang talaga ang buhay sa mahirap at dukha

Bakit kaya may mahirap pa!
Ang pinakamasaklap ang mahirap ay lalong pinapahirapan
Ang lakas loob nila para ako ay sinasaktan
At ginawa pa sa harap-harapan
Bakit ganun ang buhay?

Hanggang kailan kaya ako magtitiis
Minsan naisip ko putulin ang aking buhay
Hindi ako nagbibiro ,kung ito ay hindi lang kasalanan
Matagal ko nang nilagyan ng katapusan

Gaano ba ako kasama para magdurusa ng ganito?
Bakit ako pa pinaparusahan ng ganito?
Bakit ano ba ang kasalanan ko po?
Wala na ba talaga akong lugar sa mundo?

Maraming salamat sa mga taong naging bahagi sa buhay ko, mga dating kaibigan na ngayon ay iniiwanan na ako. Lahat na ito ay may dahilan. Sana walang iiyak kung ang lahat makita ninyo ako sa huling hantungan🕊🕊🕊. Mahal ko kayo pero ano ang namgyayari sa mundo? Pasa Diyos ko po ang lahat na pighati at sakit ng kapalaran ko. Kung may bukas pa ba ito. Dinalaw lang ako ng buong kahinaan sana maging masaya kayo.

Nagmamahal,
Nanay Deevi