ආපස්සට බැලු විට දැනෙන සතුට.

වසර එක හමාරක නිමාව, හිතට හීන් සතුටක් එකතු කළා. ලොකු කැපවීමකින් ටිකෙන් ටික මගේ අරමුණ කරා මම හෙමින් හෙමින් පිය මැන්න. උවමනාව ඇත්නම් ඕනෑම දෙයක් ජය ගන්න පුළුවන් කියන එක ඒකෙන් ඔප්පු වුණා.

_{Image source}

පටන් ගත්තේ හය හතර නොතේරෙන දරුවෙක් වගේ. මුලින්ම පළ කළේ තමන් ගැන විස්තර අඩංගු ලිපිය. තේරුමක් තිබුනේ නැහැ කොහොමද කරන්නේ කියල. ඒත් දන්න විදියට ඉදිරිපත් කළා. ඉමන්ත කීවේ නැන්දේ අනික් අය ලියල තියන හැටි බලල ලියන්න කියල. ඒත් අනිත් අය ලියපුව බලන්න තරම් අවබෝධයක් ඒ කාලේ තිබ්බේ නැහැ. එයාල බලා පොරොත්තු වෙන මට්ටම ගැන කිසිම හැඟීමක් නැහැ. ඔහේ දන්නා විදියට ලීවා. ඉමන්ත කියපුව තේරුම ගත්ත විදියට කළා. ඒකෙ අඩු පාඩු බොහොමයක් තිබ්බ. ඒවා හදන්න කීවම තේරුමක් තිබුණේ නෑ ඒක සංස්කරණය කරල නැවත දාන්න. ඒ නිසා අලුතෙන් තව එකක් නිර්මාණය කරලා පළ කරා. මම හිතන්නේ තුනක්ද කොහෙන්ද පළ වුණා. දැන් නම් මතක් වෙද්දීත් හිනා යනවා. දැන් වගේ දැනුමක් තිබුණ නම් එහෙම වෙන්නේ නැහැනේ කියල හිතෙනවා.

කොහොම වුණත් බඩගාමින් පටන් ගත්ත ගමන් මාර්ගය දැන යාන්තන් හිට ගන්න පුළුවන් තත්වෙට තියනවා. දැන් මට කෙනෙකුට උපදෙස් දෙන්න තරම් දැනීමක් තියනවා. ඉතින් හරි සතුටුයි. ඔයාලටත් මම කියන්නේ මහන්සිවෙලා වැඩ කරන්න, කැපවීමක් ඇති කරගන්න. එතකොට ලොකු ගමනක් යන්න පුළුවන්.

මේක ආදායම් මාර්ගයක් වුණත් මම තාම මුදල් අරගෙන නැහැ. හැබැයි දෙසැරයක් ගත්ත පුරුදු වෙන්න වගේ. ඒත් TRX විතරයි . මම ඔයාලට කියන්නෙත් මුදල් ගන්න උනන්දු වෙන්න එපා. යම් කිසි ස්ථාවරයකට එන්න බලන්න. ඊට පස්සේ පුළුවන් මුදල් ගන්න.

ඔයාල තනියම ගමන යන්නේ නැතිව අනෙක් අයටත් උදව්වක් වෙන විදියට අදහස් සහ ඔබේ වටිනා ඡන්දය පාවිච්චි කරලා එයාලටත් දිරියක් වෙන්න. ඒකෙන් ඔයාලට curation එකතු වෙනවා.

ඒ වගේම තරඟ වලට සහභාගී වෙන්න. අනෙකුත් ප්‍රජාවන් වෙතත් පළ කිරීම් කරන්න. ඔයාලට චන්ද ලැබෙන්නේ නැතිවෙයි. ඒකට කමක් නැහැ ලියන්න. ඒකෙන් ඔයාලට මේ වේදිකාව ගැන ගොඩාක් දැනුවත් බාවයක් ලබා ගන්න පුළුවන්.

ඉතින් මම ආපු ගමන ගැන ආපහු හැරිලා බැලුවම මට ලොකු සතුටක් දැනෙනවා. මගේ මේ සතුටට දායකත්වය දක්වපු ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාවේ ඔයාල හැමෝටම ස්තුතියි. ඉදිරියටත් මේ වගේම මම ඔයාලගේ සහයෝගය බලාපොරොත්තු වෙමින් අදට නවතිනවා.

ස්තුතියි හැමෝටම.