වැරදීම කොතනකද ..

බන්ධනාගාරය ,හිරගෙදර ,මේ මොන විදියට කිව්වත් මතක් වෙනකොට ජීවිතේම කළකිරෙන තැනක්.සමහර වෙලාවට අමතක නොවෙන පාඩම් කියා දෙන තැනක්.ඔබ හිතනවද හිරගෙදර ඉන්න හැමෝම වැරදිකාරයො කියලා .මම දන්නවා ඔබේ පිළිතුර "ඔව් " කියලා .මම ඒකට නෑ කිව්වොත් ඔබ කියාවි ඇයි එහෙනම් ඔවුන් එතන ඉන්නේ කියලා .තර්කානුකුලව ඔබ නිවැරදියි.මමත් ඔබත් එක්ක එකඟයි .ඒත් ඔබ කවුරු හරි කවදා හරි දවසක දඬුවම් විඳින කෙනෙක් එක්ක කතා කරලා තියෙනවද .?ඔවුන්ගේ කථාව අහලා තියෙනවද ..?සමහර චුදිතයින් ඉරක් එළියක් නොපෙනෙන අඳුරු බිත්ති හතරකට කොටු වෙලා කොයිතරම් නම් ජීවිතේ විඳවනවද කියලා ඔබට දැනිලා තියෙනවද.?ඒ සමහර විට එක නිමේෂයක අත් වැරදීමකින් වෙන්න ඇති. මගේ ජීවිතේ මට අමතක කරන්න බැරි ඒ වගේ අත්දැකීමක් තියෙනවා.මට හිතුනා ඒක ඔබත් එක්ක බෙදාගන්න.ඒක ඔබට කියන්න මට ඔබව එක්කන් යන්න වෙනවා හිරගෙදරට ... එන්න ..අපි පුංචි වෙලාවකට හිරගත වෙමු ....

මේ සිදුවීමට දැනට වසර හතරක් විතර ඇති .මම සාමාන්‍යයෙන් මගේ රැකියාවට අමතරව මිනිස්සුන්ගේ හිත් වලට කථා කරන කෙනෙක්.විවිධ ආයතනවල ,සමාගම් වල ඉන්න පිරිසට නායකත්ව පුහුණුව ,ජීවිතේ සාර්ථක කරගන්න විදිය ගැන වගේම ඔවුන් එක්ක කථා කරලා ඒ අත්දැකීම් බෙදාගන්න එකත් කරන කෙනෙක් .මේ පසුබිමත් එක්ක මට එක දවසක ආරාධනාවක් ලැබෙනවා ලංකාවේ ප්‍රධානතම බන්ධනාගාරයක පුංචි දේශනයකට යන්න.ඒක මටත් අලුත්ම අත්දැකීමක් වුනා වගේම සෑහෙන කලක ඉඳන් බලාපොරොත්තුවෙන් හිටිය අවස්ථාවක්.
මම මගේ කටයුත්ත පටන් අරගෙන කරගෙන ගිය මුළු කාලය පුරාම අලුත් අලුත් දේවල් ඉගෙන ගත්තා .ඇත්තටම ඒක මාරයි ..අපි සාමාන්‍යයෙන් කියන විදියට .මේ කාලය පුරාම මගේ ඇස් වලට විශේෂයෙන් පෙනුන කෙනෙක් සිටියා .මම ඔහු දිහා බලන හැම වෙලාවකම හරිම උනන්දුවෙන් මම කියන දේවල් අහගෙන හිටිය වගේම ඔහුගේ මුහුණේ තිබුන උපශාන්ත පෙනුම කිසිම වෙලාවක වැරදිකාරයෙකුට ගැලපුනේම නෑ .ඔහු ඒ තරම් පිළිවෙලයි .හරිම තැන්පත් වගේම වැදගත් පෙනුමක් ඔහුට උපතින්ම උරුම වෙලා තියෙනවා කියලා මට හිතුනා .
මගේ කටයුත්ත අවසන් වෙලා දැඩි පරිශ්‍රමයකින් පස්සේ ඔහු ගැන දැනගන්න අසීරුවෙන් අවස්ථාවක් උදාකර ගන්න පුළුවන් වුනා.
කොහොම හරි ඔහුත් එක්ක වචන කිහිපයක් කථා කරන්න වාසනාවක් ලැබුනා .ඒ කථාවේදී ඔහු මට අන්තිමට කියපු දේ මම මේ කථාවේ අවසානයට කියන්න තියලා ඔහුගේ කථාව කියන්නම්.
ඔහු කොළඹින් ටිකක් එපිට ආදරණීය පවුලක තුන්වෙනි දරුවා .සමාජයේ වැදගත් යයි කියන රැකියාවක යෙදුන පියා සහ ඔවුන්ව ඇස් දෙක වගේ බලා ගත්ත මව වගේම වැඩිමහල් අක්ක කෙනෙක් ,අයියා කෙනෙක් සහ මල්ලි කෙනෙක් ඔහුට සිටියා.පවුලේ සියලු දෙනාම හොඳින් ඉගෙන ගන්න අතරේ කවදා හරි දවසක රෝගීන් සුවපත් කරන එක තමයි ඔහුගේ බලාපොරොත්තුව වෙලා තිබිලා තියෙන්නේ.මේ සියල්ල එක්ක සුන්දර කැදැල්ලක සෙනෙහස දෝරෙ ගලාගෙන යද්දී සමාජයේ කොතැනක හෝ සිදුවූ වරදකින් ඔහුගේ වැඩිමහල් සොහොයුරා මත්ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහි වෙනවා.එදා ඉඳන් මේ ගෙදර සාමය .සතුට ,ලෙන්ගතුකම .බිත්ති අතරින් පලායන්නට පටන් ගන්නවා.
අධිකව මත්ද්‍රව්‍ය එක්ක ඔට්ටු වෙන ඔහුව ඒකෙන් ගලවා ගන්න හැම කෙනෙක්ම නොගන්නා වෙහෙසක් නැති වෙනවා .අවසානයේදී ඔහු තමන්ගේ දෙමාපියන්ට පවා පහර දෙන තැනට පත්වෙනවා .පවුලේ අනිත් අයත් සමාජයේ ගැරහුමට පවා පත්වෙමින් ඉන්න අවාසනාවන්ත දවසක තමයි මගේ කථා නායකයාට හිරගෙදරට එන මාර්ගය සකස් වෙන්නේ.
එදා ඔහුගේ සොහොයුරා තමන්ගේ මත්ද්‍රව්‍ය අවශ්‍යතාවය වෙනුවෙන් මුදල් සොයා ගන්නට බැරුව ගෙදර ලොකු අරගලයක් පටන් ගන්නවා .අවසානයේදී තමන්ව ආදරයෙන් උස මහත් කල ආදරණීය තාත්තට පහර දීලා ඔහුව බිම දිගේ ඇදන් යනවා මුදල් ඉල්ලමින් .ඒක වලක්වන්න මුලින්ම ඉස්සරහට එන ලේ පවා කිරි කොට පෙවූ ආදරණීය අම්මටත් එල්ල වෙන්නේ ඔහුගේ අතට අහුවෙන පුටුවකින් දැඩි පහරක් .ඉවසීමේ අවසානම සීමාවේ හිටපු තුන්වෙනි පුතා තමන්ගේ දෙමාපියන් ගේ ජීවිත වෙනුවෙන් තීරණයක් ගන්නවා.තමන්ගේ අතට අහුවුන පුංචි මල්ලිගේ cricket bat එකකින් අයියගේ ඔලුවට එකම පහරයි ගහන්නේ ඔහු බිම ඇද වැටෙනවා .පස්සේ තමන්ගේම ආදරණීය අයියගේ මුහුණ අඳුන ගන්න බැරි වෙන තරමටම ඔහු පහර දෙනවා .අවසානයේදී අයියගේ සිරුර බදා වැලඳගෙන වැළපෙන්න පටන් ගන්නවා.පොලිස් නිලධාරීන්ටත් දැඩි වෙහෙසක් ගන්න වෙනවා ඔහු එතනින් මුදවාගෙන රැගෙන යන්න.දීප්තිමත් හෙට දවසක බලාපොරොත්තු සියල්ල වියැකී යද්දී ඔහු හිරගෙදරට නියම වෙන්නේ බරපතල වැඩ සහිතව.

ඔහු ජීවිත කාලයම අසීමිතව විඳවනවා ඒ නිසා .ඔහු කියන්නේ "අනේ මගේ අයියට තව ටිකක් හිතන්න තිබුනානම් අපේ ජීවිත කොයි තරම් ලස්සන වේවිද කියලා "ඔහු ඒක මගෙන් අහනවා .මට දෙන්න උත්තරයක් තිබුනේ නෑ .
ඔහුගේ හිතේ අහිංසක බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවලු ..එයාගේ අයියා එයාට සමාව දේවි කියලා කොහේ හිටියත් ..
ඔහු මගෙන් අහපු දේ මම කියන්නම් ඔබට ..ඔහුගේ කථාව කියලා ඔහු මගෙන් ඇහුවේ ප්‍රශ්න දෙකයි 'මහත්තයා,මම වැරදිද ..?මගේ අයියා මට සමාව දේවි නේද ..?
මම තවම ඒ ප්‍රශ්න වලට උත්තර හොයනවා,
ඔබට මොකද ඇත්තටම හිතෙන්නේ ..
ඔහු වැරදිද..?
එහෙම නැත්නම් වරද තියෙන්නේ කොතනද..?