තේජවන්ත ගමනක ඉම ....

ඊයෙ දවසේ ගොඩක් දුක හිතෙන ආරංචියක් ආවා.ඒ තමයි අවුරුදු ගණනක් දළඳා කරඬුව වැඩමෙව්ව "නැදුන්ගමුවේ රාජා" මිය ගිහින් කියන එක .ඇත්තටම ඒක හරිම සංවේදී කථාවක්.අවුරුදු 69 ක් වයස මේ පිංවන්ත හස්තියා එයාගෙ ආවතේව කරුවා වුන කළු මාමත් එක්ක හැම අවුරුද්දකම පා ගමනින් නුවරට යනවා තමන්ට පැවරිලා තියෙන රාජකාරිය ඉෂ්ට කරන්න.ඒක හරිම තැන්පත්ව ,සංවරව ,බොහොම ගෞරවනීය විදියට තමයි එයා කරන්නෙ.කොහොම වුනත් එයා අන්තිමේදී හැමෝටම දුකක් ඉතුරු කරලා ලඟම හිටපු "කළු මාමටත් "නොකියම යන්නම ගිහිල්ලා .මේ අවුරුද්දෙ ඇසළ පෙරහැරේ කරඬුව වඩම්මාගෙන උජාරුවෙන් නුවර පුරා අඩි තිය තියා යන "රාජා "දකින්න නැති වෙයි."කළු මාමත් "සමහර විට ආයේ නුවර යන්නෙ නැතිවෙයි.හැමෝම කියනවා "රාජා " නිවන් දකින්න ඕනෙ කියලා .ඒත් මම කැමතියි ඊට කලින් තව එක වතාවක් හරි නුවරට පයින් යන "රාජා " බලන්න .ඒක ඒ තරමටම බලන් ඉන්න හිතෙන හරිම පිංවන්ත වගේම සුන්දර දර්ශනයක්.

ගම්පහ ඉඳගෙන නුවරට
නුවර ඉඳන් ආයෙ එහෙට
පයින්ම ඇවිදන් එනකොට
එකතුවෙලා මග දෙපසට

බලන් හිටිය අපි හැමෝම....

උත්තම දළඳා සිරිතට
රන් කරඬුව වැඩමවන්න
දින ගණනක් පේවීගෙන
"කළු මාමගෙ "සෙනෙහස මැද

නුඹ ආවා හැම සැරේම ....

කරඬුව පිට මත තියාන
පරෙස්සමට තේජස මැද
නුවර පුරා හෙමින් හෙමින්
අඩි තිය තිය ඇවිදිනකොට

ඇස් තෙමුනා හොර හොරාම ....

තෑගී ලෙසින් ලැබුණු නුඹව
ආදරයෙන් අරන් ඇවිත්
හදා ගත්තු වෙද මාමගෙ
නෙතු පුරාම කඳුලැලි ඇති

"කළු මාම"ත් අඬනව ඇති....

රන් කරඬුව පිට තියාන
නුවර පුරා වීදි දිගේ
තේජස් ගමනින් යන හැටි
තව සැරයක් බලා ඉන්න

අනේ අපිට පින් මදි ඇති ....

දළඳා කරඬුව වැඩමෙව්
පින හොඳටම ඇති නිවණට
ඒත් නිවන් යන්නට පෙර
ඉස්සර වගෙ එක සැරයක්
"කළු මාම"ත් එක්කරගෙන
පයින් ඇවිදගෙන නුවරට
පෙර වාගෙම ඇවිත් යන්න
අපි ඉන්නව මග බලාන ....

(චායාරූපවල මුල් හිමිකරුවන්ට ස්තුතියි )