ආදරේ හිතෙන කෑම

ඒක නිවාඩු පාඩුවෙ ගෙවුණු සන්ධ්‍යාවක්. අපි තුන් දෙනා ටීවී එක බල බල හිටියා සාලෙට වෙලා. තුන් දෙනා කිව්වේ මායි අම්මයි තාත්තයි. ටීවී එකේ ගියේ දෙරණේ cookout වැඩසටහන. මේක වැඩිපුර ම බලන්නෙ අපේ අම්මගෙ අක්කා.

එයා ඉන්නේ බලංගොඩ. ගෙදරත් සතියෙ දවස්වලට කවුරුත් නැති නිසා එයා උයන පියන වැඩ, වත්තේ වැඩ ඉවර වුණාම කරන්නෙ ටීවී බලන එක. එයා ඕකේ යන එක එක කෑම ජාති දැක්කට කවදාවත් හදන්නේත් නෑ. ලොකු ම හේතුව එහේ ගෙදර කවුරුත් නැති එක. එයා ඉතින් දකින ඒවා අපේ අම්මට කියනවා.

ඒ කිව්වට ඉතින් අපිත් ඕක හදන්නේ ආයෙ එකෙන් හරි මොකෙන් හරි කොනක ඉඳන් බලලා. ඒත් ඉතින් අපි මේ program එක නම් බලලම නැති තරම්. එදා කොහොම හරි අපි සාලේ ඉද්දි මේක ගියා. ඒ නිසා අපිත් බලන් හිටියා.

එදා ගියේ කොළඹ පැත්තේ වත්තකට. එතන එක එක ජාතියෙ පැළ ජාති හිටවලා තිබ්බා. එළවලු, පළතුරු, අල වර්ග, බෙහෙත් ජාති. එයා එදා තෝරගත්තේ අල වර්ග. මට ගාන මතක නෑ. අල වර්ග 20කට වැඩි ගාණක් වත්තෙ තියෙනව කිව්ව වගේ මතකයි. එයින් කෑම ජාති 10කට වැඩිය හැදුවා. සමහර අල ජාති අපි අහලවත් නෑ. එතන මඤ්ඤොක්කා වලින් හැදුවා වඩේ එකක්. අපිත් හදනවා. හැබැයි මේක අපි හදනවට වඩා වෙනස්.

ඕක අමතක වෙලා ගියාට පස්සේ තාත්තා ඇහුවා මඤ්ඤොක්කා ගහක් ගලවන්න ද, මං ආසයි නේද කියල උයල කන්න. මං කිව්වා මං ආස උයල කන්න නෙවෙයි, කට්ලට්වලට කියල. ඉතින් හවස බලනකොට මෙයා ගහ ගලවලා, ඒකෙන් කට්ලට් හදලා. මං ආසයි කියල මට ගෙනත් දුන්නා.

හිතුවට වඩා මේක හරිම රහයි. හදන්නත් ලේසියිලු. කාලා කාලා හුස්ම ගන්න බැරුව හිටියේ දවල් ඉඳන්. ඒත් ඉතින් මේක රස නිසා පෙරේතකමට කෑවා. අන්තිමට කෝම හරි ඉතින් කෙලින් ඉන්නත් බැරි නිසා හොඳ නින්දක් දැම්මා.