ගිලිහුනු නෙළුම

සුභ දවසක් යාලුවනේ. ඔයාලා හොඳින් ඇති කියලා හිතනවා. අදත් මම සුපුරුදු පරිදි කවි කිහිපයක් ඔයාලට අරන් ආවා. මුලින්ම මම ඒ ගැන හැඳින්වීමක් කරන්න කැමතියි. ඕනෑම නිර්මාණයකට කුමක් හෝ වස්තු විෂයක් තියෙනවා. එය කුමක් හෝ ජීවන අත්දැකීමක්, ප්‍රාදේශීය ස්ථානයක්, එදිනෙදා සිදුවීමක් හෝ, හිතලුවක් වෙන්න පුළුවන්. ඉතින් මේ නිර්මාණයට පදනම වුණේ මගේ ප්‍රදේශයේ ඓතිහාසික ස්ථානයක් වටා ගෙතුන හිතළුවක්.

මෙවැනි ස්ථාන හා සම්බන්ධ වූ සාහිත්‍ය නිර්මාණ ගීත නිර්මාණ බොහෝමයක් නිර්මාණය වෙලා තියෙනවා. ඒ ස්ථානවලට සුවිශේෂී වූ ලක්ෂණ ඉතා සියුම් අයුරින් පද අතර සඟවන්න නිර්මාණකරුවන් සමත් වී තියෙනවා. මේ එවැනි ස්ථානීය සුවිශේෂීතා මත පදනම් වූ ගීත නිර්මාණවලට උදාහරණ කිහිපයක්.

• ගාලු කොටුවෙ ගල් බැම්මේ ඈත පෙනෙන ක්ෂිතිජ ඉමේ
• මහරගමට වහින්නැතුව වහින්න ඕනෑ තැනකට
• ඉතල වැටුණු වැවේ
• හම්බන්තොට මුහුදු වෙරලෙ වැලි කැට ගානට
• කිරි වෙහෙරට මල් නෙළුවට මගෙ මතකය මට සුවඳයි
• නුවරඑළියේ සිසිල් බවයි විටෙකදී හද මඩල
• තනමල් විල මල් පිපුනට තහනම් නීතියට
• සිතුල්පව්ව වෙහෙර ළඟට සඳක් පායලා
• සීගිරියේ කුරුටු ගීත ලස්සනයි
• දකුණේ පින් ඇති පින් බිම
• සුදූ රළ ගල් කුල මත හැපි හැපි පෙම්බැන්ද

මා ඉහත සඳහන් කළේ එවැනි ස්ථානීය සිද්ධි සම්බන්ධ වූ ගීත නිර්මාණ කිහිපයක් ගැනයි. ඒ මතකයත් සමඟින් මම අද ලියන්න යන්නේ බද්දේගම ප්‍රදේශයේ ඓතිහාසික ස්ථානයක් සම්බන්ධ වූ පද්‍ය නිර්මාණයක්. ඔයාලා අහලා ඇති බද්දේගම සන්දරවල හා දුටුගැමුණු රජමහා පුරාණ විහාරස්ථානය ගැන. ඒ හා සම්බන්ධ ඉතා රසවත් ඓතිහාසික කතාවක් ඇති මුත් මේ අවස්ථාවේදී මම ඒ කතාව කියන්න යන්නේ නැහැ. එහෙත් මේ සන්දර වල කියන්නේ බද්දේගම ප්‍රදේශයේ පිහිටි ඉතාම සුන්දර තැනක්. ඒවගේම දුටුගැමුණු රජමහා විහාරය කියන්නෙත් කඳු ගැටයක් මත පිහිටි සුන්දර විහාරස්ථානයක්. කළුගලින් තැනූ ගල් පඩිපෙළක් මතින් කන්ද මුදුනේ පිහිටි විහාරස්ථානයට ලඟා විය යුතුයි. ඒ මාර්ගය දෙපස දුටුගැමුණු රජතුමාගේ සේනාවේ වූ දසමහා යෝධයින්ගේ පිළිරූ අඹලා තියෙනවා. පුංචි කාලයේ පටන්ම එය මගේ ජීවිතයේ සුන්දර මතකයක්. මේ ළඟකදී මම විහාරස්ථානයට යද්දි මට දැනිච්ච සිතුවිලි මම අකුරු කරා. එන්න රසවිඳිමු.

_{Image link}

සන්දරවල දිය
සරසන නෙළුමක
මන බඳිනා රුව ගුණ රන්දා

අන්දර වැට ළඟ
හිනහුණු දෙනයන
මනසේ යළි සිතුවම් ඇන්දා

ගින්දර දෑසට
ඉස්සර වාගෙම
පිච්චෙන්නට යළි බිය හින්දා

සුන්දර වත අද
දුටුවද මගහැර
මතක කඳුළු තනිවම වින්දා

දුෂ්ඨ ගාමිණි
පුරාණ වෙහෙරේ
පිය ගැට අත් අල්ලන් යන්න

පැතූ හැම පැතුමන්
සුන් වී ගිය හැටි
පුදුමයි අළු දූවිලි වෙන්න

ගල් පඩි දෙපසේ
දසමහ යෝධයො
ඇත්තම වගෙ ඔසවන් ඉන්න

කළුගල් තරමට
බර වී ඇත හිත
නුඹටම ගැති සිතුවිලි ගොන්න

මෙය විරහා වේදනාව විඳින පෙම්වතෙකුගේ සිතුවිලි වලින් ගැබ් වී තියෙනවා. කාලයකට සුන්දරවල නෙළුම් මල් වලින් වැසී යනවා. ඉතින් ඒ විලේ පිපෙන නෙළුමක තරමටම ඔහුට ඔහුගේ ප්‍රේමවන්තිය ලස්සනයි. ඔහු සමග ඇය ප්‍රේමයෙන් වෙලී සිටි සමයේ මතක අදටත් ඔහුගේ හිතේ මැවෙනවා. ඔහුට මේ තරුණිය වෙන්වීමෙන් පසුව නැවත හමුවෙනවා. ඉස්සර වගේම ඒ ඇස් ඉස්සරහ අසරණ වෙන්න බැරි නිසා ඔහු යුවතිය මගහැර යනවා. ඔහුගේ හිතේ ඇති වේදනාව කොතරම්ද කිවහොත් එය අර විහාරස්ථානයේ දසමහා යෝධයෙන් ඔසවාගෙන ඉන්න ගල් තරමටම බරක් බව ඔහු පවසනවා.

ඉතින් මේ තමයි කවියේ සුවිශේෂීත්වය. කවියෙකුට පුළුවන් ඕනෑම අජීවී වස්තුවක් සජීවී විදිහට දකින්න. සැබෑ ලෝකයේ නොමැති ඕනෑම මායාවක් මවන්න. ඒ සමග ජීවත් වෙන්න. ඒ සමග හුස්ම ගන්න. ඉතින් මම හිතනවා මෙහිදී මම ගත්තු උත්සාහය සාර්ථකයි කියලා. අදට මම නවතිනවා. ආයෙත් දවසක ලය මත්, විරිත්, ගැලපූ අකුරු වැලකින් හමුවෙමු.