සිවුරු නොදරපු මෙමට බැරිවුනි - නුඹ වගේ තව නොහඬ ඉන්නට
කොහොමද යාලුවනේ. ඔයාලා හොඳින් ඇති කියලා හිතනවා. කොළයක් පෑනක් දැක්කම මොනවා හරි කුරුටු ගාන එක දැන් පුරුද්දක් වෙලා. දකින්නෙ මොනවද, දැනෙන්නෙ මොනවද අකුරු කරන්නම හිතෙනවා. ඉතින් ඒ විදිහට දැනිච්ච දෙයක් මෙහෙම අකුරු කරන්න හිතුවා.
Image source
ඉවුරු බිඳි නෙත් සාප කෙරුවා -මලවි අත දැරු පේම දුන්නට
කවුරු කීවත් හිත හදාගෙන - මතක හැරදා දුරට වෙන්නට
සිවුරු නොදරපු මෙමට බැරිවුනි - නුඹ වගේ තව නොහඬ ඉන්නට
දිරපු ප්‍රේමය නිසා හදවත - මියැදුනා බැහැ නැවත පැලවිය
කරපු ආලය අන්ධ හින්දම - ඔය සිනා වත හුඟක් මිලවිය
කිරපු මිමි මට එදා වැරදුනි - දොස් නගයි හිත නොහැක ගැලවිය
පියා නෙතු රෑ නොනිද හිතනෙමි - හැකිද උන්ටත් එහෙම ලීවට
කියා සුලඟට කවා එවනෙමි - කමක් නෑ පිලි වදන් නාවට
වියා අහවර නොකල පේමයෙ - කලාලය ඇති දූලී ගෑවට
ප්‍රේමය කියන්නේ වචන වලින් විස්තර කරන්න බැරි හැඟීමක්. විටෙක හිත නිවන, විටෙක හිත දවන අපූරු හැඟීමක්. ඉතින් ප්‍රේමයේ දී හිමිවීම් අහිමිවීම් කියන්නේ සාමාන්‍ය දේවල්. හිත නැවතුන තැනක නවතින්න පුළුවන් වුනොත් ඒක ලොකු සතුටක්. ප්‍රේමය අහිමි වුවහොත් ඒක දරාගන්න බැරි දුකක්. පිය විප්පයෝගය දුකක් කියලා බුද්ධ දේශනාවේ පැහැදිලි කරන දර්ශනයට, ප්‍රේමය අහිමි වීමෙන් ඇතිවන දුකත් අයිත ඇති කියලා හිතනවා. ඒ දුක සතුට සම සමව විඳගෙන ජීවත් වෙන්න පුරුදු වෙන්න. එතකොට ජීවත් වෙන්න ලේසියි. එහෙනම් අදට ලිපි අවසාන කරනවා. තවත් දවසක කවියකින් හමුවෙමු.