Share your message on the Vesak Poya Day |5% to SL-Charity

වෙසක් කියපු ගමන් මගේ හිතේ මැවෙන්නේ පාට පිරුණු රාත්‍රියක්. සැරින් සැරේ පාට මාරු වෙන විදුලි බුබුළු, අටපට්ටම් කූඩු තමයි පොඩි කාලේ ඉඳල වෙසක් කියන චිත්‍රයේ මට තිබුණේ. අපි හරිම ගෞරාවයෙන් අපේ තථාගතයාණන වහන්සේ ගේ තෙමගුල සිහි කරයුතු මේ දවසේ, අපි ඇතටම ඒ බවක් සිහි කරනවද කියන එක නම් නැවත හිතල බලන්න ඕන කාරණයක්.

බුදු දහම කියන්නේ ඉමක් කොනක් නැති සාගරයක්. මං විශ්වාස කරන විදියට නම් බුදු දහම සත්‍ය ලෝක ධර්මයක්. මනුස්සයෙකුට ආධ්‍යාත්මික ජීවිතය ගොඩනගා ගන්න විදිය විතරක් නෙවෙයි, පෘතක්ජන කෙනෙකුට සාමාන්‍ය ජීවිතය සාර්ථක කර ගන්න විදිය පවා බුදු දහම කියා දෙනවා. මේ තරගයේ මාතෘකාව දැකක හැටියේ මට හරිම අපූරු පරණ සිද්දියක් මතක් වුණා.

ඉස්සර අපේ දහම් පාසලේ නිතරම විවාද තරඟ තිබුණා. ඔය අතරින් මගේ මතකේ තියන හොඳම මාතෘකාවක් තමයි, "බුදු දහමේ ඉගැන්වෙන අනිත්‍ය පිළිබඳ සංකල්පය සාමාන්‍ය ජීවිතයට ඍනාත්මක ලෙස බලපායි / ඍනාත්මක ලෙස බලනොපායි ". එතෙන්දි යෝජක පිල ගෙනාව ලොකුම තර්කය තමයි හැම දෙයක්ම අනිත්‍ය නම්, සියල්ලේම කෙළවර නැති වීම නම්, ඉගෙනීම, ධනය රැස් කිරීම, විවාහය වගේ මේ කිසිම දේකට අනිත්‍ය වටහා ගන්න කෙනෙක් පෙළඹේවිද යන ප්‍රශ්නය. ප්‍රතියෝජක පිලටත් ඔබට දැන් හිතට එන ඒ අපුරු විතර්ක තිබුණ මේ තර්කය විනාශ කරල දාන්න. ඒත් ඒ දෙපිරස විවාද කරන අතුර තුර මං මගේ හිතෙන් ඇහුවේ වෙනමම ප්‍රශ්නයක්. මං ඒ ප්‍රශ්නේ ඔබගෙනුත් අහන්නම්.

"බෞද්ධයෙක් වෙන ඔබේ අවසන් අරමුණ මොකක්ද?"

මගේ හිතේ තිබුණේ තෝරා ගැනීම් දෙකයි ඒ මොහොතේ. පලවෙනි දේ මේ සසර කෙළවර කර නිවන් දැකීම. දෙක, මේ ආත්මේ උපත ලැබුවෙ කෙසේ ද, ඊට වඩා හොඳ ජීවිතයක නැවත ඉපදීම. මගේ අවංක පිළිතුර වුණේ දෙවෙනි එක. අදටත් මම ආස දෙවෙනි කාරණයට. හැබැයි මම අන්ත අසරණ ජීවිතයක හිටිය නම් ඉක්මනට සසර කෙටි කරගන්න උවමනාවක් දැනෙනන ඉඩ තිබුනා. සුදුහත් කුමාරයා සියලු සැප අතහැර දාල ගියා ව‍ගේ මේ බැඳීම් ඇත හරින්න අපි සූදානම් නැහැ නේද?

වේදිකාවේ උණුසුම් විවාදයක්. මගේ හිත ඇතුලෙන් මම හිතත් එක්ක විවාදයක්. මම මගේ පිළිතුර සාධරණීකරණය කරන්න හිතට කරුණු කිව්වා. නිර්වාණය මගේ අරමුණ නෙවෙයි නම් මම හොඳ බෞද්ධයෙක් නෙවෙයිද? හිත ඇතුලෙ ප්‍රතියෝජක පිල ප්‍රශ්න කරා. "මම හොඳ බෞද්ධයෙක්, මම නිර්වාණයට මෙහා ජීවත්වෙන හොඳ බෞද්ධයෙක්. කාටවත් හිංසාවක් නොවෙන්න ජීවත් වෙන, අවංකව ජීවත්වෙන මිනිහෙක්." මම ආයෙත් මාවම සාධාරණීකරණය කරා.

සියලු බැඳීම් ඇත ඇරල නිවන් දකින්න සුදානම් නැති මම, මෙලොව ජීවිතේ පව් කම් වලින්, වංක කම් වලින්, අසාධාරණ කම් වලින් මිදීල ධර්මයේ ඉගැන්වෙන විදියට ඉන්න තීරණය කරා. ආස දේවල් අල්ල ගත්තත් නැතිවුනොත් ඉක්මනින් අත හැරල දානන පුළුවන් වෙන විදියට මනස හදාගන්න යම්තාක් දුරකට හුරුවෙන්න මට පුළුවන් වුනා. ඒත් හැම දේම නම් නෙවෙයි. මට පූළුවන් පරාසයක් ඇතුලෙ බුදු දහමේ ඉගැන්වීම් මං ජීවිතේ ට එකතු කරගත්ත.

මගේ ජීවිතෙට වෙසක් කියන්නෙත් ඒ වගේ මං විසින්ම හදා ගනිපු දෙයක්. වෙසක් දවසට විතරක් අමුතුවෙන් කරන හොඳ වැඩ කියල දෙයක් මගේ ජිවිතේ තිබුනෙම නැති තරම්. මගේ ජීවිතේ වෙසක් කියන්නේ පවුලේ හැමෝම එලියට බැහැල බකට් පත්තු කරන එක. පාර දිගේ පහන් පත්තු කරන එක. මැයි මාසේ හුළඟ එක්ක මිශ්‍ර වුන ඒ හැගීමට මම හරිම ආසයි. මගේ බෞද්ධ කම කියන්නේ මෙලොව සුචරිතවත් ජීවිතය. වෙසක් දවසට විතරක් නෙවෙයි හැමදාමත් ඒ අරමුණ එහෙමයි.

මගේ වෙසක් දවසේ දෙන්න තියන පණිවිඩය,
හොර බොරු වංචා කරන්න එපා. කවද හරිම සොබාදහම නියම විපාකය ලබා දේවී. මෙලොව ඉන්න තුරාවට හැකි තරම් පාලනයකින් යුතුව ජිවත් වෙන්න. වඩාත් හොඳ ජීවිතයක් වෙනුවෙන් යහපත් මාර්ගයක යන්න.