කුණාටුව

"ගැහැණු ජාති දෙකකට අයිතියයි මා අසා තිබෙන්නේ කවුදෝ පණ්ඩිතයෙක්ගෙන් ය. එක ජාතියක් මව්වරුන්ගේ ජාතියේය. එක ජාතියක් යාලුවන්ගේ ජාතියේය. ලෝකයේ තියෙන සෘතූන් එක්ක සමාන කර බලනවා මව්වරුන්ගේ ජාතියේ ගැහැණිය වර්ශා සෘතුවයි. ඇය ජලය දෙයි. අස්වැන්න දෙයි.දාහය නැති කරයි. ඉහළින් සිට තමාව පහළට හෙළා ගනියි. වියළි ගතිය දුරු කරයි. යහලු ජාතියේ ගැහැණිය වසන්ත සෘතුව ගැඹුරු කමේ රහස එයයි..."

-රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර්-

විභාගෙ ගෙවෙන මේ දවස් වල මහන්සි දැනෙන හැමවෙලේම මේ තුරුලු කරගන්න පොතක් තිබුණා. අන්න ඒ විදියට කියවලා මං මේ පොත ඉවර කළා. රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර් ගෙ කුණාටුව. උඩින් තියෙන උපුටනය මම ගත්තෙ ඒ පොතින්.

රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර් කියන්නෙ කවියෙක් වගේම ලේකකයෙක්. ඔයාලා එයාගෙ මුකුත්ම කියවලා නැති වුණත් මේ නම නම් නොදැන ඉන්නෙ නෑ කියලා මට විශ්වාසයි. වංග සාහිත්‍ය ට වගේම විශ්ව සාහිත්‍යය ටත් එතුමා විශිෂ්ඨ සේවයක් කරලා තියෙන බවත් ලෝක ප්‍රසිද්ධ කාරණයක්.

කුණාටුව කියන්නෙ මිනිස්සුන්ගෙ ඇතුළාන්තයට ගැඹුරින්ම එබිලා බලන පොතක්. ඒ වගේම යොදාගෙන තියෙන වර්ණනා හරිම සියුම් වගේම රසවත්. සමහරක් විට ගැඹුරුයි. මානව ප්‍රේමය ගැන, පැරණි ඉන්දියානු සමාජය ගැන අවබෝදෙකුත් මේ පොත කියවනකොට ගන්න පුලුවන්. මේ පොත පුරාම තියෙන්නෙ මිනිස්සු සහ මානව ප්‍රේමය. එකකට එකක් සම්බන්ධ ආදර කතා කිහිපයක් මේ පොත හරහා ගලන් යනවා.

අද viva එක ඉවර කරලා ඉක්මනට බෝඩිමට ආවෙ අන්තිමටම මොකද් වෙන්නෙ කියලා පොතේ අන්තිමම කොටස ඉවර කරන්න. ගමන් ඒකත් කියවලා ඉවර කළා. රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර් අන්තිම කොටස පාඨකයන්ටයි දීලා තියෙන්නෙ. ඉවර කරන්නෙ පාඨකයන්ටත් කතාව කැමති විදියකට ගොඩනගාගන්න දීලා. ලස්සන අවසානයක් සහ හොඳ පොතක්..

පොත එක්ක ෆොටෝ එකක් ගන්න බැල්කනියට ආවම මෙන්න මේ ලස්සන අහස මගෙ ඉස්සරහින් හිටගෙන හිටියා

මිනිස්සු කියවන්න ඕනෙ ඇයි කියන ප්‍රශ්නෙට හොඳ උත්තරයක් මේ "කුණාටුව" ඇතුළෙ තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා.!❤

ස්තූතියි