ගෙදර වගේ හවසක්! | 5% to SLCharity

අද නාමල් අන්කල්ගෙ උපන්දිනේ. නාමල් අන්කල් කියන්නෙ අපේ බෝඩිමේ ආන්ටිගේ මල්ලි. ඉතින් එයාලා එක ලොකූ පවුලක්. මේ පවුල පුදුම ආදරණීයයි. "ගෙදර වගේ ඉන්න" නාමල් අන්කල් කිව්වෙ එහෙමයි. වැඩත් එහෙම තමයි. සමහර දවසට ලන්ච් එක, ඩිනර් එක, සහ අරන් යන්න කෑම පවා හදලා දීලා තියෙනවා. ලෙඩ වුණාම බෙහෙත් හදලා දීලා තියෙනවා.

අපි මාස එකහමාරකට පස්සෙ මෙහෙ එනකොට කාමරේ ඔක්කෝම අස් කරලා ඇඳන් වලට බෙඩ් ශීට්ස් පවා දාලයි තිබුණෙ ලස්සනට. මේක හරිම පිලිවෙල පිරිසිදු ලස්සන තැනක්. ඉතින් නාරාහේන්පිට ඉඳන් පුංචි බොරැල්ලට බස් එකේ යන්න ඕනෙ වුණත් අපි මෙහෙටම වෙලා ඉන්න ඒකත් එක හේතුවක්. ඉතින් ඒ ගැන ඇති.

ඉතින් මං කිව්වනෙ අද නාමල් අන්ක්ල් ගෙ උපන්දිනේ කියලා.අපිටත් පොඩි ඉන්විටේශන් එකක් ලැබුණා හවසට කේක් එක කපන්න එන්න කියලා. නංගි ලස්සන කේක් එකක් හදලත් තිබුණා. නාමල් අන්කල් ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරි ඇඹරි ගිහින් කේක් එක කැපුවා. ඇත්තටම සල්ලි වලින් බැලුවොත් ලොකූ තෑග්ගක් දෙන්න අපිට බැරිවුණා. ඒත් එයා කිව්වා Thank you පැටියෝ. මේක හරිම ලස්සනයි කියලා.

ගිෆ්ට් එක දෙන්නෙ කවුද කවුද කියලා කාමරේ ඇතුළෙ වුණ කලබැගෑනියකින් පස්සෙ අන්තිමට එන එක්කෙනා ගිෆ්ට් එක අරන් ඇවිත් දෙන් ඕනෙ කියලා තීරණය වුණා. අපිට තියෙන්නෙ ඔය වගේ ප්‍රශ්න. එහෙම බලනකොට අපිත් පොඩි පවුලක් වගේ තමයි!

අද නිවාඩු දවස හින්දා කේක් කපලා උඩට ඇවිත් අපි බැල්කනියට වෙලා හිටියා. අන්තිමට මම කවියක් ලිව්වා!

නිදහස පිරුණු බැල්කනියක
විසල් වළාකුලු අශ්වයො
අහසෙ කවි ලියන හැටි බලාගෙන
"අපි කොච්චරක් නම් පොඩිද?"
හිතනවා ඇති
මම වගෙම ඔයත්!

අර ඈතින් පේන පිට්ටනියෙ
දොඩම් ගෙඩි සයිස් කෙල්ලෙක්ගෙ
පදේට නටන
තාත්තෙක් දිහා බලාගෙන
මම හිතනවා වගේම
"මේ ලෝකෙ කොච්චරක් සුන්දරද"?
හිතනවා ඇති..
ඔයත්!