No Phone No Tv!
ලෝක ළමා දිනය ගෙවිලා ගිහින් ටික දවසක් වුණත් ළමයින්ට ගොඩාක් ආදරේ කරන කෙනෙක් විදියටයි, මේ දවස් වල රිජ්වේ ආර්‍යා ළමා රෝහලේ ඉන්න නිසයි මට හිතුණා මගේ අදහස් ඔයාල එක්ක බෙදාගන්න. චූටි බබාල තමයි මේ ලෝකෙ අනාගතය. මොන පවුලක, කවුරු අම්මා තාත්තා කරගෙන ඉපදුණත් ළමයි කියන්නෙ එක පොදු වචනෙකට.
රිජ්වේ ආර්‍යා ළමා රෝහලට එනවා එක එක විදියෙ බබාල සහ අම්මලා තාත්තලා. පොදුවේ ගත්තහම ඒ අම්මලගෙ තාත්තලගෙ සහ බබාලගෙ තියෙන අසීමිත බැඳීම කොහෙන් කොහොම එනවද කියලා මට තේරුම් ගන්න බෑ.ඔටිසම්, Learning disability, ADHD, Cerebral palsy ඔය වගේ ලෙඩ රෝහ ගණනාවක් එක්ක සටන් කරන පුංචි සටන් කාරයො වඩාගෙන තුරුලු කරගෙන එන අම්මලා තාත්තලා කොච්චරක්ද? ඒක නම් යුද්ධයක්ම තමයි.
ඒත් අද මට කතා කරන්න ඕනෙ ඒ තරම් ආදරේ අම්මලාගෙ තාත්තලගෙ නොසැලකිල්ලෙන්ම, නොදැන්වනුත්කමින්ම වර්චුවල් ඔටිසම් රෝගීන් බවට පත් වෙලා තමන්ගෙ ලෝකය අහිමි වුණ පුංචි අහිංසකයො ගැන. Ayati එකේ උන්න වයසක කරුණාවන්ත තෙරපිස්ට් නෝනා අම්මලාට තදින් සහ නපුරු ව්දියට කියන දෙයක් තමයි අනේ අම්මෙ බබාලට phones නම් දෙන්න එපා කියන එක. ඉතින් මේ කතාවෙ බරපතළකම සහ වැදගත්කම තේරුම් ගත්තෙ මේ දවස් ටිකේ.
අපිට මුණ ගැහෙන හුඟක් ඔටිසම් බබාලගෙ අම්මලා තාත්තලා කියන දෙයක් තමයි අපි බබාව බලාගන්න වැඩ කරන අයට තියලා රස්සාවට ගියා. Behavioral changes එනකොට තමයි අපි දැනගන්නෙ ඒ අය බබාට phone එක දීලා එයාලගෙ වැඩ පහසු කරගෙන කියලා. හොඳින් කතා කරමින් හිටිය බබාලා එයාලගෙ කතාව නවත්තලා. ඇස් දිහා බලන්නෙ නෑ අවධානය දෙන්නෙ නෑ වගේ විශාල හැසිරීම් වෙනස්කම් මතු වෙලා. ඉතින් ඒ වෙනකොටත් හානිය වෙන්න ඕනෙ ප්‍රමාණයට වෙලා.
වැඩි වේලාවක් TV එක දිහා බලාගෙන ඉන්න එක, smart phones භාවිතය වැඩෙමින් ඉන්න දරුවෙකුගෙ වර්ධනයට, හැසිරීමට ඉතාම නරක විදියට බලපානවා විතරක් නෙමෙයි ඒ අය සමහර වෙලාවට නවතින්නෙ වර්චුවල් ඔටිසම් රෝගීන් වෙලා. එහෙම බබෙක්ගෙ සහ ඒ බබාගෙ දෙමව්පියන්ගෙ ජීවිත ඉතාම අපහසු වෙනවා.
ඉතින් ලෝක ළමා දිනය වෙනුවෙන් මගේ පණිවිඩය පුංචි බබලාට කවාගන්න ලේසියට, වැඩ කරගන්න ලේසියට smart phones සහ TV screen එක දෙන්න එපා. එයාල මොකුත්ම නොදන්න අය. වැඩිහිටියො තමයි එයාලට හොඳ ලෝකයක් හදලා දෙන්න ඕනෙ!
සුබ ලෝක ළමා දිනයක් වේවා!