තල් අරණේ හීනය-4 කැශූරීනාවේ!

මගේ යාපනය චාරිකාවෙ තුන් වෙනි දවස අපි වෙන්කළේ දඹකොළ පටුනට යන්නයි, කැශුරිනා බීච් එකට යන්නයි. ඉතින් අපි දඹකොළ පටුනට යන්න පිටත් වුණේ දවල් එකොළහට විතර. ඒ ගමනෙදි වෙච්ච කරදර ගොඩායි. ඒ කරදර වලදි කරුණාවන්ත හදවතක් තිබුණ දඹකොළ පටුනෙ පොඩි තම්බි අපිට කළ උදව්ව නොවෙන්න අපිට ප්ලෑන් කරපු විදියට ගමන යන්න බැරි වෙනවා.

කිසිම දවසක දැකලා වත් තිබුණෙ නැති අපිට ඒ විදියෙ උදව්වක් කියන එකම අපිව පුදුම කළා. සත පහක් ඒ වෙනුවෙන් බලාපොරොත්තු වුණෙත් නෑ එයා. එයා සහ එයාගෙ පොඩි ගරාජ් එක කිසිම දවසක අමතක නොවේවි!

දඹකොළ පටුනට තමයි සංඝමිත්තා තෙරණිය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සෙ අරගෙන වැඩියයි කියන්නෙ. ඒක සංකේවත් කරන්න දඹකොළ පටුන විහාරය ළඟ පිළිමයක් එක්ක නැවක් හදලා තියෙනවා. අපි එතන මුහුදු තීරයට ගිහින් ටික වෙලාවක් වාඩි වෙලා ඉඳලා කැශුරිනා මුහුදු තීරයට යන්න කාරෙයිනගර් බලා පිටත් වුණා. ඒ යන මග පුදුම තරම් ලස්සනයි. යාපනයට ආවේණික තල් ගස් ගොඩාක් මේ පාරෙ තියෙනවා. තල් අරණක්ම තමයි!

කැශුරීනා කියන්නෙ ලංකාවෙ තියෙන ලස්සනම මුහුදු තීරයන්ගෙන් එකක්. එ වගේම මුහුදෙ ගොඩක් ඈතට යන්න පුලුවන් කිසිම කරදරයකින් තොරව. විශාල රළ ගෙඩි මේ වෙරළ තීරයේ නෑ.
ඉතින් මං වගේ පීනන්න නොදන්නා කෙනෙක්ට මේක ඉස්තරම් තැනක්. හැබැයි තියෙන්නෙ යාපනය නගරයෙන් 30km විතර දුරට වෙන්න. හවස් වෙනකම්ම මුහුදට බැහැලා ඉඳලා ආයෙම එතන නිදහසින් වාඩි වෙලා ඉඳලා ආයෙම නවාතැනට එන්න පිටත් වුණා. .

කැශුරිනා මුහුදු තීරය හරිම ලස්සනයි. නිස්කලංකයි. මං හිතන්නෙ ඒකට හේතුව එදා සඳුදා දවසක් වීම. මං දන්නෙ නෑ ඒක හරියටම විස්තර කරන්න. ඒත් මං මේ කියන්නෙ මං මගේ ජීවිතේ ගිය හොඳම චාරිකාව ගැන!