How Our Day Goes On...

For the last time, Im gonna celebrate children's day together with our sisters.

අවුරුදු 18ත් පහුවෙලා දන්නෙම නැතුව..හරිම දුකයි අවුරුදු දෙකක්ම ස්කෝලෙ ළමා දින සැමරුම මග ඇරුනා. හෙන කාලෙකට පස්සෙ ඔන්න අපි ළමා දිනේ සමරන්නයි යන්නෙ......!🤪

අපිත් මෙච්චර එක්සයිට් නම් පොඩි අය ගැන කවර කතාද. අද තමා හරියටම දවස. ඒත් අපි සදුදට තමා අපේ දවස සමරන්න බලාගෙන ඉන්නෙ. ගිය සිකුරාදා හවස් වෙද්දිම නන්ගිල පන්ති හදල ලෑස්ති කරනව දැක්කම තවත් උනන්දුව වැඩි උනා.

ගිය සතියෙ මුලම වගේ අපේ ස්කූල් වෑන් එකේ යන 2වසර 3වසර වගෙ චූටි මල්ලිලා ටිකක් මං වෑන් එකට ගිය ගමන් හරිම උවමනාවෙන් මොනාදෝ කියවනව දැක්ක.. වෙලාවකට නම් හෙනම වාත ටිකක්.ඒත් මං ගිය ගමන් අක්කෙ අපි සෙනසුරාදත් ස්කෝලෙ එනවා නේ කිව්ව.එ කියන්නෙ 1 වෙනිදා. එ මොකද ඇහුවම එයාල ට්‍රිප් එකක් යනවලු ළමා දිනේට. සරුන්ගල් ගේන්න කියලත් කිව්වලු.

කතා ගොඩයි ඉතින්. කවදාවත් නැති තරම් උවමනාවක් කට්ටියගෙ. ඇදන් යන ඇදුම් ගැනත් කතා කරනව😄. එතන සමහරු සමරන පලවෙනිම ලමා දිනේ තමා මේක. අපිව තමා කොහෙවත් එක්කන් ගියෙ නැත්තෙ..🤔

අපේ ස්කෝලෙත් 6,7 චූටි නන්ගිලගෙ පලවෙනි ලමා දිනේ..කට්ටියම එක්සයිටඩ්. අපේ ස්කෝලෙ ලමා දිනේ, පාසල් දිනේ, ගුරු දිනේ ඔක්කොම දින ටික එදාට තමා සමරන්නෙ.

එදාට ඉතින් උදේම පූජාව තියනව. පූජාවෙන් පස්සෙ පැය ගානක උත්සවයක් තියනව. ටීචර්ස්ල ඔක්කොටම ලමයි ගානෙ තෑගි දීල, ලමයි හැමෝටමත් සිස්ටර් ගානෙ මොනා හරි තෑග්ගක් දෙනව දවස මතක් වෙන්න. මේ පාර මොනා ලැබෙයිද කියල කුතුහලෙන් ඉන්නෙ.

උත්සවේ කතා පවත්තන්න ගියාම නම් එපා වෙනව🙂. අපි බලන් ඉන්නෙ කන්නෙ කොයි වෙලේද නටන්නෙ කොයි වෙලේද කියල. අපිට උගන්නන ටීචර්ස්ලත් අපිට පොඩි පොඩි තෑගි දෙනව එදාට. අපිත් ක්ලාස් එකම එකතු වෙලා අපේ පන්තිභාර සර් ට තෑග්ගක් ගත්ත. හැබැයි ඒක දෙන්නෙ 6 වෙනිදට.

මේ වෙනකන් තිබුනු හැම ලමා දිනේම උත්සවෙන් පස්සෙ අපි ක්ලාස් පාර්ටියක් තිබ්බ.. කාල බීලා නාලා සිංදූ කියල නටල ඉවර වෙලා මුලු ස්කෝලෙම එකතු වෙනව තෙරේසියන් ගාර්ඩ්න් එකට. 🤤ඒක තමා එතනට කියන නම. ස්කෝලෙ හැමෝම එකතු වෙලා පැයක් විතර නටනව. පැය ගත වෙනව දන්නෙම නැතුව. ටීචර්ස්ලත් එනව අපි එක්ක නටන්න💃🏻

මට මතකයි අන්තිමට තිබ්බ ලමා දිනේ දවසෙත් දාඩිය පෙරාගෙන තමා අපි ක්ලාස් වලට ගියෙ. ඇදුම් වේලෙනකන් ඉන්නත් උනා ගෙදර යන්න. නටනව නෙමේ දගලනව කියල තමා ඒකට කියන්න වෙන්නෙ. ඊට පස්සෙ ඉතින් දුකයි ඒ දවසත් ඉවර උනා නෙ කියල.

අපි අන්තිමට ලමා දිනේ සමරද්දි හිටපු සිස්ටර් ප්‍රින්සිපල් නෙමෙයි මේ පාර ඉන්නෙ. ඉතින් අපි බයේ හිටියෙ අපේ මේ අන්තිම පාරවත් නටන්නෙ දෙන්නෙ නැති වෙයි කියල. ඒත් අපේ සහෝදර සිස්ස නායකයො ටික කොහොමහරි සිස්ටර්ව අපේ පරන විදිහට කැමති කරගෙන තිබ්බ. ඒත් ක්ලාස් පාර්ටි එකේ සින්දු කියන්න තහනම්, කෘතිම බීම,බිස්කට්,කේක් තහනම් වගේ අලුත් නීති ටිකක් නම් දැම්ම.

සතියක විතර ඉදල අපේ ක්ලාස් එකේ යාලුවොත් එකතු වෙලා අපි මොකද කරන්නෙ කියල කතා උනා. අපි පොඩි කාලෙ නම් පන්ති පවා සැරසුවා. දැන් ඉතින් ඔය චූටි වෙලාවට ඕව කරන එක බොරු වැඩක් කියල අපි ඒක අත ඇරල දැම්ම. අනවශ්‍ය වියදන් කරන්නෙප කියලත් අපිට සිස්ටර් කලින්ම කිව්ව. ඒ නිසා කන බොන ඒව තමා ප්ලෑන් කරේ. එක තැනකින් හැමෝටම ඕර්ඩර් එකක් දාන්න තමා හිතුවෙ වියදන් බෙදිල යන්න. ඒත් මේ යන හැටියට හැමෝම ගැන හිතද්දි ඒ අදහස ක්‍රියාත්මක කරන්න බැරි බව තේරුනා. අපි එක එක්කෙනා තමා කෑම බාරගත්තෙ. මාත් එදාට ගෙනියන්න මමම හදපු කේක් එකක් ගෙනියන්න හිතාගෙන ඉන්නව.

කලින් අවුරුදු වල නම් ලබන පාරක් ගැන බලාපොරොත්තුවක් තිබ්බට මේක අපේ අන්තිම පාර වෙන්න තියන ඉඩ කඩ වැඩී. හරිම ආසාවෙන් ඉන්නෙ සදුදා දවස එනකන්. ඒත් ලෝබයි ඒ දවසත් අවසන් වෙන එක ගැන..

ඒත් එක්කම මං අද දැකපු යාලුවෙක් ශෙයාර් කරපු ලස්සන වචන ටිකකුත් එකතු කරන්න හිතුව.