හුදෙ "කලාව" - 5% For SL Charity

අද කතා කරන්න යන්නෙ කලාව අස්සෙ අතරමං වෙන "හුදෙකලාව" ගැන.

"හුදෙකලාව" බලන්න, ඒ වචනෙ ඇතුලෙම තියෙනවා ඒක නැති කර ගන්න පුලුවන් ක්‍රමයක්. 😌 හුදෙකලාව තදටම දැනෙන සමහර වෙලාවට වචනයෙන් කියා ගන්න තේරෙන්නෙ නැති වේදනාවක් වගේ දෙයක් දැනෙනවා. මන් දකින විදියට නම් කලාව කියන pain killer තමයි ඒකට හොඳම බෙහෙත.. 😇

"කලාව" කියන්නෙ චිත්‍ර අඳින එකම විතරක් නෙමේ. කලාව කියන්නෙ හරියට මුහුඳක් වගේ.. මුහුඳ කියපු ගමන් අපිට මතක් වෙන්නෙ වෙරලෙ ඉඳන් ක්ෂිතිජය වෙනකන් අපේ ඇහැට පේන පොඩි පරාසය විතරයි. ඇත්තටම මුහුඳ අපිට පේන ප්‍රමාණයටත් වඩා අති විශාලයි. හරිම නිසලයි. ඒ වගේම හුඟක් ගැඹුරුයි. කලාවත් හරියට ඒ වගේ නිසලයි, දැවෙන හිත් නිවන්න පුලුවන් භාවනාවක් වගේ. පේනවට වඩා හරිම ගැඹුරුයි. මතුපිටින් දැක්කට ගැඹුර දැනෙන්නෙ නෑ ඒ තුලට කිමිදිලාම බලන්න ඕන.

අපි සතුටින් ඉන්න වෙලාවට අපි ගීතයක හොයන්නෙ තාල රසය විතරයි. ඒත් දුකක් දැනුන හුදෙකලා උන වෙලාවක නිකමට සිංදුවක් අහලා බලන්න. ඒ වෙලාවට අපි හොයන්නෙ ගීතයේ තාල රසයම නෙමෙයි. ඒ වෙලාවට තමයි ගීතයේ නියම තේරුම හදවතටම දැනෙන්නෙ. බොරු නම් කරලා බලන්න.. දුකක් දැනිලා හිත නොසන්සුන් උන වෙලාවට තේරුමක් තියෙන slow motion සිංදුවක් ඇස් දෙක පියාගෙන අහලා බලන්න.. මොනවද දැනෙන්නෙ?
💜💜💜

සිංදු අහගෙන ඉන්න එක boring කියලා හිතෙන කෙනෙක්ට තමන්ගෙ හුදෙකලාව, තනිකම නැතිකර ගන්න සිංදුවක් දාගෙන ඇති වෙනකම් dance කරන්නත් පුලුවන්.නැත්තම් චිත්‍ර අඳින්නත් පුලුවන්. එක එක්කෙනාගෙ flavors වෙනස්නෙ කොහොමත්. 😌 ඒකට නර්තන ශිල්පියෙක්, චිත්‍ර ශිල්පියෙක් වෙන්නම ඕනි නෑ. මන් කියල දෙන්නම් කරන්නෙ කොහොමද කියලා. ඇත්තටම මන් නම් පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ මගේ ප්‍රශ්නයක් කාටවත් කියලා කාගෙවත් අනුකම්පාවක් දිනා ගන්න.

ළඟම කෙනෙක්ට තමන්ගෙ ප්‍රශ්න කිව්වම හිත සැහැල්ලු වෙනවලු. ඒත් එහෙම කරාම ලැබෙන අනුකම්පාව හරිම අපහසුතාවයක් මට නම්. ඒක තනියෙන්ම දරාගෙන ඉන්න තමයි මන් කැමති. ගන්න පොතක්, පෑනක් හරි පැන්සලක් හරි. පොතේ වෙනම පිටුවක් අරන් අඳින්න චිත්‍රයක්.

ඒක සමහරවිට කිසිම කලාත්මක බවක් නැති කුරුටු බලියක් වෙන්නත් පුලුවන්. 🙊 ඒක ප්‍රශ්නයක් නෑ. මොකද කාටවත් පෙන්නන්න අඳින එකක් නෙමේනෙ. තමන්ගෙ හිතේ තියෙන ඒ කාටවත් කියා ගන්න බැරි වේදනාව,දුක ඒ අඳින රේඛා මගින් චිත්‍රෙට ඇතුලු කරනවා කියලා හිතාගෙන අඳින්න. හිතෙන් දුක නැති වෙලා යනකන් ම අඳින්න. ඊට පස්සෙ හිතන්න මෙච්චර වෙලා හිතේ තිබුණු දුක,දැන් පොඩ්ඩක්වත් ඔයාගෙ ළඟ නෑ, ඔක්කොම චිත්‍රෙ ඇතුලෙ හංගලා තියෙන්නෙ. බැලූ බැල්මට වෙන කෙනෙක්ට නම් ඒක සාමාන්‍ය චිත්‍රයක්, බලියක් විතරයි. ඒත් ඒ චිත්‍රෙ ඇතුලෙ හංගලා තියෙන දේවල් දන්නෙ ඔයාම විතරයි. ඒක දුකක්,ප්‍රශ්නයක්,අමතක කරන්න බැරි මතකයක්, සතුටක් වේදනාවක් වගේ ඕනම දෙයක් වෙන්න පුලුවන්.

මන් මේ කියන විදියට ඇන්දොත් ඒක කවද හරි දවසක ඔයාම විතරක් දන්න ලස්සන මතක පොතකුත් වෙයි. 😇 මේක නිකම් අහන් ඉද්දි විකාරයක් වගේ ඇති. එකම එක පාරක් ට්‍රයි කරල බලන්න. හිතට ලොකු සැහැල්ලුවක් දැනෙයි.

හුදෙකලාව කවද හරි දැනිලා තියෙනවද?කාත් කවුරුත් නැති වෙලාවට වගේම මිනිස්සු හුඟක් අතර ඉන්න වෙලාවටත් මේ දේ දැනෙනවා. මට නම් මේ දෙකම දැනිලා තියෙනවා. 😇 මෙතනදි දෙවනියට කියපු මිනිස්සු හුඟක් ඉන්න තැනකදිත් හිත හුදෙකලා උනාම හරිම අසරණ හැඟීමක් දැනෙන්නෙ. ඒක හදවතට දැනෙනවා වැඩියි. මන් මුලින්ම ජොබ් එකකට ගියපු දවසේ අන්න ඒ හැඟීම දැනුනා මටත්. පැයෙන් පැයට විතර වොශ් රූම් එකට ගිහින් ඇඬුවා මතකයි. 🙊 ඒත් කවුරුත් දන්නෙත් නෑ කාටවත් කිව්වෙත් නෑ. අනිත් අයට පේන්න හිනා වෙලා හිටියා දවසෙම. ඒත් ඒ background එකට ටිකෙන් ටික හුරු වෙද්දි හුදෙකලා බව පාවෙලාම ගියා. ජීවත් වෙනවා කියලා දැනුනා 😌💜

එක එක මිනිස්සු තමන්ගෙ දුක, සතුට දරා ගන්නෙ එක එක විදියට... ඒ වගේම දරාගැනීමෙ ශක්තියත් එක එක මට්ටම් වල තියෙන්නෙ. ලෝකය ගෝලාකාරයි මිනිස්සු විවිධාකාරයි කියනවනෙ. 😌හුදෙකලාවක් දැනුන වෙලාවට මන් කියපු දේවල් try කරලා බලන්න. හිතට සැහැල්ලුවක් දැනෙයි.

ස්තුතියි ❤️