පොසොන් | 5% to SL Charity

සෙනසුරාද ගෙදර ගිහින් සදුදා හවස මෙහේ ආවේ. අගහරුවාදා පෝය නිසා අම්මා එදත් ඉදල යන්න කිව්ව උනත් මෙහේ දුවන් ආවෙ ඔලුව උඩ තියෙන වැඩ කන්දරාව මතක් වෙලා. මේ ගෙවෙන්නේ සෑහෙන වැඩ වැඩි කාලයක්. ඒකය් මේ ටිකේ පෝස්ට් එකක් වත් දාන්න ලැබුනේ නැත්තේ.

ගෙදර යද්දි නොකරන බව දැන දැනත් දාන් ගිය කොල ටික බෑග් එකෙන් එලියට ආවෙ ආයෙ මෙහේ ආවම. ගෙදර ගියේම දවසක් නිදහසේ ඉදල එනවා කියල හිතාගෙන.

පෝය දවසෙ උදේ නැගිටල වෙනදා වගේ කැම්පස් එකට දුවන් ගියේ නැත්තෙ පෝය දවසට අපේ සුපුරුදු පාඩම් කරන තැන ඒ කියන්නෙ ලයිබ්‍රිය වහලනෙ. ඒත් බෝඩිමේ ඉදන් මාය් යාලුවය් වැඩ කරා එදා.

හවස් වෙද්දි මේ පොසොන් පෝය නේද කියලාත් අමතක වෙද්දි තමය් දන්සල් යමු කියලා ආරාදනාවක් ආවෙ. එතකොට ටිකක් රෑ වෙලා. ටිකකින් ආරාදනාව තව හොද තත්වෙකට ආවෙ පන්සල් ත් ගිහින් එමු කිව්ව නිසා. මන් කලින් යාලුවෝ කට්ටියක් ගිහින් දැකපු ෆොටො නිසා ඒකට යන්න ආසාවෙන් හිටියේ. ඉතින් උඩින්ම කැමති උනා අපි යන්න.

කැම්පස් එක ලග ඉදන් පිලියන්දල පැත්තට ටික දුරක් යද්දි මේ පන්සල තියෙන්නෙ. අපි යද්දි පන්සල පැත්තට යන වගේම ඒකෙ ඉදන් එන සුදු ඇදගනිපු අය දැක්කම හිතුනේ සෙනග ගොඩක් ඇති කියලා. මන් ආස පන්සල් නිස්කලන්ක වෙලාවට යන්න. ඒනිසා සෙනග දැක්කම මට පොඩ්ඩක් අව්ල් ගියා.

පන්සල ලග හිටියා කඩල විකුනන වෙලෙන්දෙක් වගේම ලොකුම ලොකු බොම්බයි මොටය් විකුනන කෙනෙක්. දැක්ක ගමන් කන්න ආසාව ආවත් ගිහින් එන ගමන්ම කනවා කියලා හිටියා. අපි නෙලුම් මල් ටිකකුත් අරන් පන්සලට ගියා.

ගගක් ලග තියෙන හරිම නිස්කලන්ක තැනක් ඒක. එදා පෝය නිසා සෙනගක් හිටියත් පන්සලේ නිස්කලන්ක බවට හානියක් උනේ නෑ ඒකෙන්. අපි මල් පූජ කරලා වාඩි වෙලා ගොඩක් වෙලා හිටියා. හිතට හරි සහනයක් දැනුන ඉද්දි.

නොදැනිම වෙලව ගිහින් තිබුන නිසා අපි එන්න ආවා. ඒත් එද්දි කන්න හිතන් ආව ඔක්කොම ජාති අයින් කරන් ගිහින්. ඉතින් මොනවා කරන්නද ඒ ලග කඩේකින් ටිපිටිප් අරන් කකා ආවා. පොසොන් දවසෙ බෝඩිමට වෙලා ඔහේ ඉදපු අපිව ඒ වගේ එක්කන් ගිහින් පෝය දවසේ හැගීම දැනෙන්න දුන්නට ඒ අයට පින් ලැබෙන්න ඕන.