අපේ කණ්ඩායමේ දුර්වලකම්
ඉතින් හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියලා හිතනවා. ඇත්තටම ඔයාලා බලනවා ඇති මෙච්චර හොඳට අපේ කණ්ඩායම ක්‍රීඩා කරලා තියෙද්දිත් ඇයි මේ වගේ දෙයක් ගැන ලියන්නෙ කියලා. මේ series එකේ එක් දින, ටෙස්ට් සහ විස්සයි විස්ස තරග සියල්ලම විශිෂ්ට ආකාරයෙන් ජයග්‍රහණය කරලා තියෙද්දිත් ඇත්තටම ඇයි මම මේ වගේ දෙයක් ගැන ලියන්නේ. ඔව් ඇත්ත ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම මේ තරගාවලිය පුරා ඉතා හොඳින් ක්‍රීඩා කළා. ඒක මම වගේම ඔබත් පිළිගන්න කරුණක්. නමුත් ඔබ හිතනවනම් ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම දැන් නම් ඉන්දියාවට ,ඕස්ට්‍රේලියාවට , නවසීලන්තයට වුනත් බය නැතුව ගහන්න පුළුවන් කියලා අන්න එතනදි මම ඔබත් එක්ක එකඟ වෙන්නේ නෑ.හරි මං ඒකට හේතු පැහැදිලි කරන්නම්.සමහරවිට ඔබ මමත් එක්ක එකඟ නොවෙන්න පුළුවන් මොකද මේක මගේ මතය නිසා. ඔයාලා එකඟ වෙන හෝ නොවෙන කරුණු තියෙනවනම් ඒවත් කියන්න මොකද මම ඒව පිළිගන්න සූදානම්.හරි අපි මුලින්ම යමු එක්දින තරඟ රටාවට.
ඔබ නැරඹුවනම් ශ්‍රී ලංකාව සහ ඇෆ්ඝනිස්තානය අතර පළමු එක්දින තරඟය ,එම තරගයේදී ශ්‍රී ලංකාව ලකුණු 381ක දැවැන්ත ලකුණු පුවරුවක් නිර්මාණය කිරීමට සමත් වුණා. ඉතින් ඒ වගේම ඇෆ්ගනිස්තානය පිළිතුරු ඉනිම දියත් කරද්දි ඔවුන්ගේ කඩුලු පහක් ලකුණු පනස් පහක් තුළ දවා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකා පන්දු යවන්නන් සමත් වුනා වගේම පන්දු රකින්නන් තම දායකත්වය උපරිම ආකාරයෙන් ලබා දුන්නා.නමුත් ඊට පස්සේ තරඟය සම්පූර්ණම ආකාරයෙන් වෙනස් කරන්නට මොහොමඩ් නබීට සහ ඔමාර්සායිට හැකිවුණා.ඔවුන් දෙදෙනා දැවැන්ත සබඳතාවයක් ගොඩනගන්නට හැකි වුණේ ශ්‍රී ලංකාවේ පන්දු යවන්නන්ට මරු පහරක් එල්ල කරමින්.ඇයි අපේ ක්‍රීඩකයන්ට ඔවුන් දෙදෙනා ඉක්මනින් දවා ගැනීමට නොහැකි වුණේ.ඒකට හේතු විදිහට මම දකින්න නම්, ලොකු ලකුණු සංඛ්‍යාවක් හඹායාමට තිබුණු නිසා ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම තරඟයට හොඳින් අවතීර්ණ උනේ නෑ ඔවුන් බලා සිටියා ඇෆ්ඝනිස්තාන කණ්ඩායමේ යම්කිසි වරද්දක් වෙලා කෙනෙක් දැවී යනකන්, නමුත් පිතිකරුවන්ව ප්‍රෙෂර් කරලා දවාගැනීමට ශ්‍රී ලංකා පන්දු යවන්නන් යොමුවුණේ නෑ. ඒක අපේ කණ්ඩායමේ තියෙන එක දුර්වලතාවයක්.මේ වැරැද්දෙම අපි පසුගිය ලෝක කුසලානයේ පකිස්ථාන කණ්ඩායම අතර තරඟයේදී සිදුකළා. අනිත් එක තමයි අපේ කණ්ඩායමේ වේග පන්දු යවන්නන් කඩුලු දවා ගැනීමට හොඳින්ම ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ අලුත් පන්දුවෙන් විතරක් වීම. අසිත ප්‍රනාන්දු හැරුණු කොට මම තවමත් වේග පන්දු යවන්නනන්ගෙන් තරඟයේ මැද හරියෙදි පන්දු යවලා කඩුලු දවා ගැනීමට උත්සාහ කරන ක්‍රීඩකයෙක් දැක්කේ නැහැ.ගොඩක් වෙලාවට ඔවුන් ට්‍රයි කරන්නේ පිතිකරුවාට පන්දු මිස් කරන්න විතරයි.
අපි ඊළඟට බලමු පිතිකරණය ගැන. ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේත් තිබුණු ලොකුම දුර්වල කමක් තමයි එක් දින තරඟ රටාවේදී සහ විස්සයි විස්ස තරග රටාවේ දී සෑහෙන්න dot ball play කරන එක. නමුත් මේ තරගාවලියේදී නම් ඒ අඩුපාඩුව ගොඩක් දුරට හදාගෙන තිබුණා.ඉතින් ඉදිරි තරගාවලි වලදිත් පුලුවන් තරම් අඩුවෙන් dot balls play කරල ලකුණ, දෙක ලබාගන්න පුලුවන්නම් ලොකු ලකුණු ගණනකට අපිට ය්න්න් පුලුවන්.අනිත් දුර්වලතාවය තමයි powerplay එකෙන් පස්සේ අපේ පිතිකරුවන් හිරවෙන එක. ඒක මුල් විස්සයි විස්ස තරග දෙකේදිත් දැකගන්න පුලුවන් වුනා. චරිත් , සදීර වගේ. වනිදු ගහපු ලකුනු නිසාත් , මැතිව්ස් අවසන් ඕවර දෙකේ ලබාගත්ත ලකුනු නිසාත් මේ තරග දෙකේ අපිට වාසනාව පෑදුනත් ඒක consistently වෙනව කියල බලාපොරොත්තු තියාගන්න අමාරුයි.ඔව් ඇත්ත අන්තිම තරගයේදි කමිදු නියමෙට play කරා ඒත් අමතක කරන්න එපා ඇෆ්ගනිස්තානෙ මේ තරගාවලියට ආවෙ ප්‍රධාන දගපන්දු යවන්නන් දෙන්නා රහිතව කියලත්. අනිත් එක ප්‍රදාන රටව්ල් අපේ ක්‍රීඩකයන්ව ගොඩක් වෙලාවට හිරකරන්නෙ
මේ වගේ මැද පන්දුවාර වලදි. අපි පැරදුනු ගොඩක් තරග පරදින්න ඒක ප්‍රදාන හේතුවක් වුනා. ඉතින් මන් දැක්ක අඩුපාඩු වලින් කීපයක් තමයි මේ. මේ ටික් හදාගන්න පුලුවන්නම් අපේ කණ්ඩායමට බය නැතුව අනිත් රටවල් වලටත් අභියෝග කරන්න පුලුවන් .