මෝහිනී හමුවෙලා තියෙද

_source
ඉතින් හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියලා හිතනවා.මේ දවස් කීපය නං එච්චර සතුටුදායක නැහැ ලංකාවාසීන්ට. මොකද පවතින අධික වර්ෂාව නිසා ඇතිවෙලා තියෙන්නේ ගංවතුර තත්වයන් ලොකු පිරිසක් අසරණ වෙලා ඉන්නවා.දකුණු පළාතට විශේශයෙන් මේ තත්ත්වය හටගෙන තියෙනවා.කොහොමහරි පහත් බිම්වල වෙසෙන ජනතාව දැනටමත් ආරක්ෂිත ස්ථානවල රැඳවීමට රජය කටයුතු කරමින් ඉන්නවා.ඉතින් මුලින්ම මේ දවස් ටිකේ හැමෝටම පරිස්සමෙන් ඉන්න කියලා කියන ගමන් අපි යමු අපේ මාතෘකාවට.ඉතින් මාතෘකාව දැක්ක ගමන් නිකන් විකාරයක් වගේ ඔයාලට හිතෙන්න පුළුවන්.ඇත්තටම ඔබටත් මටත් මෝහිනී හම්බෙලා තියෙනව සෑහෙන්න. හැබැයි ඒ ඔබ හිතන මෝහිනී නෙවෙයි. මේ ගැන ලියන්න හිතුවේ මට අහම්බෙන් අහන්න ලැබිච්ච කවි පන්තියකට පස්සේ. මේක මෝහිනී කියලා හඳුන්වන්නේ ජීවිතයේ වරද්ද ගත්ත , සිල් බිඳ ගත්ත, අප්පෙක් නැතුව දරුවෙක් ඉන්න පාරක්.පාරක් ගානෙ සිටින තරුණ ජීවිත ගැන.ඉතින් ඔයාලට අනන්තවත් එහෙම හම්බෙලා ඇති. කලර් ලයිට් ලගදි , බස් හෝල්ට් වලදි ඒම.මේ කවි පන්තිය පංතිය ලියන්නෙ තනුජා ලුම්බිණි කිවිඳිය. කවි පන්තියෙ හරය විදිහට ගත්තොත් කියවෙන්නේ පාරක් පාරක් ගානේ ඉබාගාතේ ඉන්න මේ තරුණියට ඇයගේ මව විසින් නැවත ගෙදරට පැමිණෙන ලෙස ආරාධනා කිරීමක් ගැන.කවි පන්තිය ගැන විචාරයක් කරොත් නම් අද ලියල ඉවර කරන්න වෙන්නේ නෑ මොකද කවි පන්තිය ඒ තරමටම ගැඹුරුයි. ඉතින් කවි පන්තියේ කියනවා වගේම සමහර වැරදි තියෙනවා නැවත හරිගස්සන්න බැරි.ඉතින් සමහර විට ඒ වැරදි වලින් අවනම්බු අපහාස විදින්න වෙන්නේ වැරැද්ද කරන ඔයාට විතරක්ම නොවෙන්නත් පුළුවන්. බොහෝ දුරට ඒ අපහාසයන් ඔයාගේ දෙමව්පියන්ටත් ලැබෙනවා.ඉතින් ඒ ගැන කවි පන්තියෙ හරි ලස්සනට පැහැදිලි කරලා දෙනවා. ඉතිං ඔයාලත් කවි පංතිය කියවලා බලන්න , මේක කොච්චර සාධාරණද සහ කාලෝචිතද කියලා.

තිත්ත කළුවර වඩාගත් හන්දියක් ගං තොටක් ගානේ
ඊයෙත් උඹ උබ හිටියා කියලා උදෙක් ආරංචියක් ආවේ
ඇත්තමයි මයෙ මැණික මට දැන් හිතේ දුක වාවන්න බෑනේ
සත්තමයි උඹ වරෙන් ගෙදරට දරු පැටිය වත් අරන් නෝනේ

පිරිමි ඔක්කොම තිගැස්සෙනවා ලු උඹේ සුදු සාරියේ දිස්නෙට
උඹව චුත කරදාන්නට බලිතොවිල් හූනියම් හරියට
උන්ගේ ඇස් වල තිබුණු බැල්මට අහුනොවී හිටියනම් ඉස්සර
අප්පෙකුත් නැති "සප්පයෙක් කිරි" එන්නේ නැහැ නොව උඹේ ඔබේ තුරුලට