ප්‍රේමය නම්...

_source

ඔයාල හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියලා හිතනවා.අද ලියන්න යන්නේ හැමෝම කතා කරන්න කැමති මාතෘකාවක් ගැන.ඒ තමයි ආදරය.ඔහු ඇත්තටම ආදරේ විවිධාකාරයි.එක එක පැති වලින් එක එක විදියට ඇතිවෙන ආදර කතා තියෙනවා.නමුත් මම අද තෝරා ගත්තේ සමාජයේ බහුලව අහන්න ලැබෙන නමුත් වැඩිය කවුරුත් ලියන්නේ නැති එහෙම ලිව්වත් ලියන විදිය වෙනත් ආකාරයකින් සම්බන්ධ වෙන ආදර කතා ගැන.ආදර සම්බන්ධතා හැම එකම සතුටුදායක අවසානයක් ලැබෙන්නේ නැහැ.වේදනාවක් වුණත් අපි කොච්චර ලබාගන්න ආසාවෙන් හිටියත් සමහර ආදර කතා අවසන් වෙන්නේ දෙපසින්ම වේදනාබර මතක විතරක් ඉතුරු කරලා.ඉතින් මම අද තෝරා ගත්ත කවියත් ඒ වගේ එකක්.නමුත් මේක පොඩි වෙනසක් තියෙනවා.මේ කවිය ලියන්නේ ආදර කතාවේ පරාජිතයා විසින් නෙවෙයි, මේ ආදරයේ අලුත් ජයග්‍රාහකයා විසින්.අපි ගොඩක් අහලා තියෙන්නේ පරාජිතයා විසින් ලියන වේදනාව බර කවි.නමුත් මේකේ ජයග්‍රාහකයා විසින් කවියක් ලියනවා පරාජිතයා ගැන දැනෙන අනුකම්පාවත් සමඟ.මේක හරි පොදු කරුණක්.අපි ඕන දෙයක දිනුමක් ලබා ගත්තට පස්සේ අපිට පරාජිතයා ගැන පොඩි අනුකම්පාවක් ඇතිවෙනවා.මේකත් ඒ වගේ කවියක්.මේ කවි පන්තියේ අවසාන කවි දෙක හරිම ලස්සනයි.මොහු දන්නවා මේ ආදර කතාව ගැලුවේ ඔහුගේ පැත්තෙන් නොවන බව ඒ වගේම ඔහු දන්නවා ඔහු මේක මැදින් හරස් වුණු වේල්ලක් බවත්. ඉතින් මේ විදියට ලියවුණු කවි වැඩිය අහන්න නොලැබුණු නිසාමද මන්ද ,මට ගොඩක් මේකවිය දැනෙනව.කවිය ලියලා තියෙන්නේ පෙරළිකාර කවියෙක් ඒ වගේම ගීත රචකයෙක් වන දිල්ෂාන් පතිරත්න.කවිය කියවලා ඔයාට දැනෙන අදහසත් යටින් comment කරගෙන යන්න.

ඇගේ ආදර ගගුල ගලන සමුදුර තකා
මැද වේල්ලක් හරස් කර ඔබේ නම මකා
මම බැන්ද වැව් බැම්ම දිහා දත් වික විකා
බලා උන් හැටි දුටිමි උඹයි පැරදුණු එකා

ගොළු හදවතේ සුගත් වීරාගේ අරවින්ද
මමද නැත්නම් නුඹද තෝරන්න පුළුවන්ද
එක මලක මකරන්ද බී දෙතැන දුක් වින්ද
මචං උඹ ඇත්තටම මා එක්ක තරහින්ද