අනියම් ප්‍රේමය

_source

යාලුවනේ ඉතින් වෙනස්කටත් එක්ක ක්‍රිකට් ගැන ලියවුනු article එකකට පස්සෙ ආයෙත් කවියක් තෝරගෙන ඒ ගැන ලිව්වනම් හොඳයි කියල හිතුණා.මේ කවිය ලියලා තියෙන්නේ දක්ෂ වගේ මම ගොඩක් ආස කවියෙක් වන ශෂික සදීප් විසින්.ශෂික සදීප්ගේ කවි වලට මම ගොඩක් ආස හේතුවක් තමයි, ඔහුගේ කවි ගොඩක් ගැඹුරු නැහැ ඒ වගේම ගොඩක් ගැඹුරු කාරණා සරලව හරි ලස්සනට වගේම හිතට තදින් දැනෙන්න ලියන්න ඔහුට අපුරු හැකියාවක් තියෙනවා.ඔහු විසින් රචනා කරන ලද "අම්මපයි මං කඩුව දුන්නා" ග්‍රන්ථයේත් තියෙන ගොඩක් කවි ඒ වගේ සරල වගේම ලස්සන කවි.අද මම ලියන්න යන කවිය මට මතක විදියට කවි පොතේ ඇතුලත් නොවෙන කවියක්.අද පාදක කරගත් මාතෘකාව ගොඩක් වෙලාවට කවියන් විසින් එක එක ආකාරවලට තෝරගන්නා මාතෘකාවක් අනියම් ප්‍රේමය ගැන.එක එක කවියන් එක එක විදිහට අර්ථකථන දෙන මේ අනියම් ප්‍රේමය මට නම් කිසිසේත්ම සාධාරණීකරණය කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි.මොන හේතුව කොහොම කිව්වත් අනියම් ප්‍රේමය කියන්නෙම වැරැද්දක් නොකළ යුත්තක්.මොකද ඒ ප්‍රේමය නිසා එක් පාර්ශවයක් විඳින වේදනාව වචනයෙන් කියලා නිම කරන්න බැහැ.ඉතින් මේ කවි ටිකේත් කියන්නේ ඒ වේදනා විඳින පාර්ශවය ගැනයි.ඉතින් අමුතුවෙන් කවිය ගැන පැහැදිලි කරන්න ඕන නැහැ ඕන කෙනෙක්ට තේරුම් ගන්න පුළුවන් ආකාරයට තමයි ශෂික සදීප් කවිය ලියලා තියෙන්නේ.

ගියා මං කතර ගම් සමන් දෙවි වදින්ට
බැරිම තැන සූනියම් වෙසමුනිත් පුදන්ට
බැලුවෙ නෑ එකෙක්වත් “හා” කිව්වා ඇරෙන්ට
ඒකමයි ආවේ මේ කාලි උඹ බලන්ට

එකම එක උණුහුමක හැමදාම රදන්ට
ආදරේ නැමති මහ ගඟ මැද්දෙ ගිලෙන්ට
උඹත් එක ගෑනියෙක් මොකට තව වනන්ට
අපේ හිත් වැල් වගෙයි හදන්නෙම වෙලෙන්ට