ඕලු

අපේ ගෙදරත් මාස කීපෙකට කලින් විලක් හදන්න පටන් ගත්තනෙ. ඇත්තම කතාව ඒක ඉවර කරන්න උනේ නෑ. ගෙදර කට්ටිය ආයෙම කාර්යබහුල ජීවිතේ පටන් ගත්ත. දුවනවා දුවනවා ඉවරයක් නෑ. ඉතින් ටික ටික පස් පිරිල විල හදන්න අපි හාරපු ටිකත් වැහිල ගිහින් තිබුණ.

ඔය අතරෙ තමයි අයිය ඕලු පැළයක් කොහෙන්දෝ ගෙනාවෙ. ඒක ටික දවසක් වතුර භාජනේක එහෙම්ම තිබුණෙ කාටවත් වෙලාවක් නොතිබීමයි අමතක වීමයි නිසා. මං අර විලේ එක තැනක පස් ටිකක් පොල් කට්ටකින් අයින් කරල ඒක මඩෙන් තියල ආව.

ටික දවසක් යද්දි කොළ එක දෙක ආව.. අනේ... තවත් ටික දවසක් යද්දි කාටත් හොරෙන් පොහොට්ටුවක් ඇවිත්. ඒක දැක්කම මට හරිම සතුටක් දැනුණා.

පිපෙනකන් ඉවසිල්ලක් තිබුණෙ නෑ. හැමදාම උදේට ඉර පායගෙන එද්දි විල ළඟට ගිහින් බැලුව. එක උදේක මං විල ළඟට යද්දි එයා හෙමීට පිපෙනව. පෙති එක දෙක දිග අරිනව. එයා ළා දම් පාටයි. මං කෑ ගහනව ඇහිල අම්මත් දුවගෙන ආව. තව එක එක පාට පැළ ගේන්න ආස හිතුණ.