งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา

ช่วงนี้กะว่าจะรีบเคลียงาน เผื่อจะได้มีเวลาว่างมากหน่อย แต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ลูกพี่ลูกน้องที่มีศักดิ์เป็นพี่สาวผม ได้ถึงแก่กรรม ก็เลยได้เลื่อนส่งงาน มาช่วยกันจัดงานศพเพื่อส่งวิญญาณของแกไปสู่ภพภูมิที่ดีก่อน ก็เกิดห่างกันแค่ 5 เดือน ถึงไม่ใช่พี่น้องที่คลานตามกันมาโดยตรง แต่ก็ถูกยายเลี้ยงดูมาด้วยกันในตอนเด็กๆ ก็เลยเสมือนพี่น้องท้องเดียวกัน

เมื่อสองปีก่อน ช่วงที่โควิดเริ่มระบาดใหม่ ตอนนั้นแกทำงานเป็นผู้ช่วยกุ๊กอยู่ที่ไต้หวัน แก็ขอขอกลับมาอยู่บ้านก่อนที่การเดินทางเข้า-ออก จะเป็นไปด้วยความยากลำบาก พอกลับมาถึงเมืองไทยก็เข้าโรงพยาบาลเลย ตอนนั้นญาติพี่น้องกังวลว่าแกจะติดโควิด แต่โชคดีที่แกไม่ได้ติดโควิด หมอบอกว่าแกเป็นมะเร็งกระเพาะและลามไปถึงตับแล้ว

หลังจากต่อสู้กับมะเร็งมาถึงสองปี ในที่สุดแกก็ไม่เจ็บไม่ปวดอีกต่อไปแล้ว คงเหลือไว้แต่ความทรงจำที่เคยมีต่อกัน มีพบมีจากเป็นเรื่องปกติ ^^