ျမင္ရန္ခက္ခဲေသာအတၱ

Question
မထက္ေရ အတိတ္ရဲ႕အရိပ္ထဲမွာပိတ္မိေနၿပီး အသက္ရွင္ဖို႔ ေမာပန္းေနတဲ့သူကို ျပန္လည္ရွင္သန္ဖို႔ အေဖာ္မြန္ေကာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုကူညီေပးလို႔ရပါသလဲဟင္။
ကိုယ္တတ္နိုင္သလိုကူညီေပးရင္းက အဆင္မေျပလားပါလားလို႔ ကိုယ္တိုင္ကေဒါသထြက္လာတာသိေနေတာ့ တစ္ခုခု လိုေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္လို႔။

Answer
လူေတြဆိုတာ ကိုယ္အကူအညီေပးလိုက္တာ ထိေရာက္တယ္ ဆိုတာ လိုခ်င္တာပဲေလ။ ဒါသဘာဝပါပဲ။ သူသူကိုယ္ကိုယ္ အကူအညီတစ္ခုခု ေပးလိုက္ၿပီးရင္ သူအဆင္ေျပသြားၿပီး ဆိုတာေလးေတာ့ ျပန္လိုခ်င္တယ္.. ငါလုပ္ေပးလိုက္တာ သူအဆင္ေျပသြားတယ္.. ဆိုတာေလးက စိတ္ခ်မ္းသာရတာကိုး... ။
ကိုယ္ကေတာ့ ကူညီေနပါရဲ႕ သူက အဆင္ေျပမလာဘူး တိုးတက္မႈ ရိွမလာဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္အကူအညီယူေနတဲ့သူကို ေဒါသထြက္လာတယ္ စိတ္ဆိုးလာတယ္ စိတ္ပ်က္လာတယ္။ ၾကာရင္ မုန္းလာတယ္ အထင္ေသးလာတယ္။ တစ္ခါတေလ ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ပစ္ခါခါကို ေျပာပစ္ခ်င္တာ။
ငါ ဒီေလာက္ လုပ္ေပးေနတာေတာင္ နင္မတိုးတက္တာ နင္ညံ့လို႔ နင္ဖ်င္းလို႔ နင္ အသံုးမက်လို႔။ နင္ကိုကအေကာင္းနဲ႔ မထိုက္တန္လို႔ နင္ဒီလိုျဖစ္ေနရတာ။ နင္ဘယ္ေတာ့မွ အေကာင္းျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ နင္နဲ႔တန္တာ အဲဒါပဲ။ စသျဖင့္ စိတ္ကုန္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။
ဘာလို႔ ဒီလို ျဖစ္ရတာလဲ။ ငါ သူ႔ကို စိတ္ေစတနာထားေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါ သူ႔ကို ေကာင္းေစခ်င္ေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါ သူ႔ကို တိုးတက္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလား။
ဟုတ္တယ္။ အဲဒါဆို ငါ့ဘက္က ဘာမွားေနလို႔လဲ။
သူဘာမွားေနလဲဆိုတာ မစဥ္းစားနဲ႔။ ငါ ဘက္က သေဘာထား ဘာမွားေနလဲ ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ေအာင္ သိေအာင္ လုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြဟာ တစ္ဖက္သား အဆင္ေျပဖို႔ အကူအညီေပးရာကေန စိတ္ေတြညစ္ႏြမ္းကုန္တယ္ သေဘာထားေတြဆိုးကုန္တယ္ စိတ္ပ်က္စရာေတြ မ်ားလာတယ္ မုန္းတီးတဲ့အေတြးေတြ ေတြးမိကုန္တယ္။
အဲဒါ ဘာလို႔ျဖစ္ရတာလဲ။ ငါက အကူအညီေပးေနတာ။ ငါ့စိတ္ေတြ ဘာလို႔ ေဒါသစိတ္ေတြ ျဖစ္ရတာလဲ။ အဲဒါကိုယ့္သေဘာထားမွားေနလို႔သာ ျဖစ္ရတာပဲ။ ကိုယ့္အတြင္းထဲ ျပန္လွည့္ၿပီး အေျဖရွာၾကည့္ဖို႔လိုေနၿပီ။
ဒီေနရာမွာ ဇာတ္ဆရာႀကီးအေၾကာင္း ေျပာရေတာ့မယ္။
Ego ေပါ့။ အတၱစိတ္။
အတၲက အၿမဲအားငယ္ေနတယ္။ သူအားႀကီးတယ္လို႔ ထင္ရေအာင္ သူအၿမဲလုပ္ခ်င္ေနတယ္။ အဲဒါပဲ သူက ငတ္မြတ္ေနတယ္။
ဘာလုပ္လုပ္ သူ အားရိွသြားခ်င္တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ ငါ power ရိွတယ္လို႔ ခံစားသြားရခ်င္တယ္။
အဲဒီေတာ့ သူတစ္ပါးကို အကူအညီေပးတယ္ ... ၿပီးရင္ သူအဆင္ေျပသြားလား ၾကည့္မယ္ ... အဆင္ေျပတယ္ ဆိုရင္ ... ၾကည့္ ... ငါ လုပ္ေပးလိုက္လို႔ သူ အဆင္ေျပသြားတာ ... ငါလုပ္လိုက္တာ။ ငါ့ေၾကာင့္။
အတၱက Powerless အၿမဲျဖစ္ေနေတာ့ power ကို အၿမဲတမ္း လိုက္ရွာေနတယ္။
သိထားရမွာက ငါ အတၱနဲ႔ အကူအညီေပးေနတာလား။ သူ႔ကို အကူအညီေပးေနတုန္းမွာ ငါ့အတၱကို ေက်နပ္မႈ ရေအာင္ လုပ္ေနတာမ်ား ျဖစ္ေနလား။ ငါ ဘာျပန္လိုခ်င္ေနတာလဲ။ ငါ ဘာျပန္ရခ်င္ေနတာလဲ။
မဟုတ္ပါဘူး ... သူအဆင္ေျပသြားဖို႔ပါ ... သူစိတ္ခ်မ္းသာသြားဖို႔ပါ ... ငါ ဘာမွ လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး လို႔ အေျဖထြက္ရင္ေတာင္ အတၱကို ျမင္ေအာင္ တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္ပါအံုး။ အတၱမ်က္နွာဖံုးကို ဆဲြခြာၿပီး ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္ပါအံုး။ အတၱဟာ ပရိယာယ္ သိပ္မ်ားပါတယ္။ မ်က္နွာဖံုးအမ်ိဳးမ်ိဳးစြပ္ၿပီး သူလာလိမ့္မယ္။ သူ႔အေၾကာင္း မသိရင္ သူလိွမ့္သမ်ွ ခံရဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒီလို ေျပာတာ အျပစ္တင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ လူတိုင္း ... လူတိုင္း ... လူတိုင္းမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာဝေတြပါ။ ကိုယ္လည္း ျဖစ္တယ္ သူလည္း ျဖစ္တယ္။ သူ႔မွာျဖစ္တဲ့အတၱ ကိုယ့္မွာျဖစ္တဲ့အတၱ ... အတၱေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္မျမင္လို႔ပဲ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးေတြဟာ အာဏာရွင္ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားၿပီး လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို စေတးပစ္ဖို႔ နင္းေခ်ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔ လံုးဝဝန္မေလးခဲ့ၾကတာပါ။
အတၱက ကယ္တင္ရွင္မ်က္နွာဖံုးစြပ္ၿပီး လာေလ့ရိွတယ္။
ကိုယ့္အတၱကိုကိုယ္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီးမွ အကူအညီေပးသင့္တယ္ ဆိုလည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းစိတ္နဲ႔ အကူအညီေပးလိုက္ပါ။
က်န္တာ သူ႔အပိုင္းပါ။ သူ လုပ္သင့္တဲ့အပိုင္း သူလုပ္မွ ၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း သူ႔စိတ္သူ ျမင္မွ သိမွ သူလြတ္ေျမာက္ႏိုင္မွာပါ။
သူ႔ကို သိပ္ေကာင္းေစခ်င္တဲ့စိတ္ အားႀကီးေနတာမ်ိဳးကို သတိထားသင့္ပါတယ္။
ဒါဟာ အတၱရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ နယ္ခ်ဲ့ထြင္မႈ တစ္ခု ျဖစ္လို႔ပါ။

photo credit;google image