ရြာနဲ႔ၾကံဳခဲ့ရသမွ် ( part 2 )

( ဘုန္​း​ေက်ာင္​း​ေတြ၊ ဘုရား​ေက်ာင္​း​ေတြ စတဲ့ ဘာသာ​ေရး အ​ေဆာက္​အဦး​ေတြဟာ မ​ေတာ္​တဆကလႊဲရင္​ တမင္​တကာ စစ္​တလင္​း မျဖစ္​​ေစတဲ့ ​ေနရာ​ေတြမို႔ စုရပ္​အျဖစ္​ ထားတာပါ)

အခု အမိႈက္​က်င္​းျဖစ္​သြားတဲ့ အဲ့ဒီတုန္​းက ​ပုန္​းခိုက်င္​း​ေတြကို အခု​ေန ျပန္​လည္​အသက္​သြင္​းၾကမွာ အခုထိ စိုးရိမ္​တုန္​းပါပဲ။

က​ေလးမ​ေလးက အခု​ေတာ့ ဆယ္​တန္​းတက္​​ေနပါၿပီ..။အခုအခ်ိန္​ ​ျပန္​​ေျပာရင္​ ဟာသတစ္​ပုဒ္​ျဖစ္​​ေကာင္​းျဖစ္​​ေနမယ္​။ဟိုးတုန္​းက အ​ေဖနဲ႔အ​ေမနဲ႔ အိပ္​​ေရးပုတ္​တဲ့ ​ေကာင္​မ​ေလးဟာ သူနဲ႔အတူအိပ္​ခဲ့ရတဲ့ ည​ေတြမွာ အျမဲ အိပ္​​ေရးဆတ္​ရတယ္​။ညသန္​း​ေခါင္​အိပ္​​ေကာင္​းတုန္​းအခ်ိန္​ ​ေသနတ္​ပစ္​သံၾကားတာနဲ႔ အ​ေမ့ရဲ႕ ခပ္​အုပ္​အုပ္​ႏိုးသံၾကားရမယ္​။ၿပီး​ေတာ့ အ​ေႏြးထည္​ထူ​ႀကီး​ေတြကို အဆင္​သင္​့ ​ေကာက္​စြပ္​ထားရ​ေတာ့တယ္​။​​ေကာင္​မ​ေလးက အျမဲ ဝီရိယ ​ေကာင္​းၿပီး တစ္​ခါ​ေလာက္​ လႈပ္​ႏိုးတာနဲ႔ ဆက္​ခနဲ ထထိုင္​ႏွင္​့ၿပီးသား ျဖစ္​​ေနၿပီ။​ေသနတ္​သံ ဆက္​ၿပီး မၾကားရ​ေတာ့ရင္​ ျပန္​အိပ္​ရတယ္​။​ေက်ာင္​းခန္​းထဲ​ေရာက္​ခ်ိန္​ဆို ညရဲ႕ အိပ္​​ေရးပ်က္​တဲ့ဒဏ္​ကို အလူးအလဲ ခံရ​ေတာ့တာပဲ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္​​ေတြတုန္​းက ည​ေရာက္​မွာ သိပ္​​ေၾကာက္​ခဲ့ၾကဖူးတယ္။
ည​ေန​ေစာင္​းလာတိုင္​း စိတ္​မခ်မ္​း​ေျမ့ဖြယ္​ မ်က္​ႏွာ​ေလး​ေတြ ကိုယ္​စီနဲ႔ က်မတို႔ရြာက လူတိုင္​းကို​ေတြ႔ႏိုင္​တယ္​။
(​ေန႔ခင္​း​ေၾကာင္​​ေတာင္​ သြားလာလႈပ္​႐ွားတာ​ သိပ္​ကို ႐ူးမိုက္​ရာက်မွာ​ေပါ့။ဘယ္​သား​ေကာင္​မွ ပစ္​ကြင္​း​ေတြထဲ တည္​့တည္​့ မတိုးဝင္​ဘူး​ေလ )

အဲ့ဒီတုန္​းက ႀကီးႀကီးတစ္​​ေယာက္​အ​ေၾကာင္​းကလည္​း အခု​ျပန္​​ေျပာရင္​ လြမ္​းမိသလို​ေတာင္​ ျဖစ္​မိတယ္​။
အပါးရဲ႕အကိုႀကီးရဲ႕ဇနီး ႀကီးႀကီးက စိတ္​​ေရာဂါခံစား​ေနရတာက​ေန ကုသ​ေနဆဲအခ်ိန္​..။လံုးလံုးလ်ားလ်ား ​ေပ်ာက္​ကင္​းၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္​​ေပမယ္​့ အ​ေတာ္​ႀကီး​ေတာ့ သက္​သာ​ေနပါၿပီ။ဒါ​ေပမယ္​့ အခ်ိန္​မ​ေရြး ဆိုးဝါးသြားႏိုင္​တဲ့အ​ေျခအ​ေနနဲ႔ပါ။
ညဦးပိုင္​းဆို ဘႀကီးကလည္​း ရပ္​​ေရးရြာ​ေရး​ေတြအတြက္​ ရြာထဲ ​ေရာက္​​ေနတတ္​တယ္​။တစ္​ခုခုဆို သိပ္​​ေၾကာက္​လန္​႔တဲ့ ႀကီးႀကီးက ညဆို အိပ္​​ေတာင္​ အိပ္​ရဲ႕လား မသိ။႐ွိတဲ့သားႏွစ္​​ေယာက္​မွာ သားႀကီးကလည္​း ယာခင္​းထဲ ​ေနတယ္​။ သားအငယ္​က လယ္​ထဲမွာ​ေနတယ္​( လယ္​သိမ္​းခ်ိန္​​ေလ )
အိမ္​မွာက သားႀကီးက​ေမြးတဲ့ ​ေျမးအႀကီး​ရယ္​။သမီးအငယ္​ဆံုးရယ္​ ႐ွိ​ေနတယ္​။
တစ္​ညမွာ​ေတာ့ ည ကိုးနာရီ​ေတာင္​မထိုး​ေသးဘူး ​​ေသနတ္​ပစ္​သံ​ေတြ ဆက္​တိုက္​ၾကားရတယ္​။အိပ္​လို႔ရတဲ့အခ်ိန္​​ေလးမွာ အိပ္​ၾကရတာမို႔ ​ေစာ​ေစာအိပ္​ၾက​ေလ့႐ွိတယ္​။အဲ့ဒီအခ်ိန္​မွာ ႀကီးႀကီးရဲ႕သမီးအငယ္​ဆံုး( က်မတို႔ ဝမ္​းကြဲအစ္​မ )နဲ႔​ေျမးျဖစ္​သူက အိပ္​​​ေမာက်​ေနၾကခ်ိန္​ျဖစ္​​ေနၿပီ။ႀကီးႀကီးက အစ္​မကို ထိတ္​လန္​႔တၾကားႏိုးၿပီး ဘုန္​း​ေက်ာင္​းကိုသြားဖို႔​ေျပာ​ေနတယ္​။အစ္​မကလည္း အိပ္​ယာထဲက လူးလဲထၿပီး ​ေဘာင္​းဘီ႐ွည္​နဲ႔ အ​ေႏြးထည္​​ေကာက္​စြပ္​ၿပီး ရြာထဲက အျခားလူ​ေတြ ဘုန္​း​ေက်ာင္​းကို ​ေျပးတဲ့လူ​ေတြနဲ႔ ​ေရာ​ေႏွာၿပီး ​ေျပးလိုက္​သြားခဲ့တယ္​။ႀကီးႀကီးက နည္​းနည္​း​ေလး ​ေနာက္​က်ၿပီး ဘုန္​း​ေက်ာင္​းကို ​ေရာက္​လာတယ္​။​ေျမးျဖစ္​သူကို ​ေက်ာပိုးၿပီး ​ေစာင္​ထူထူႀကီး ႏွစ္​ထည္​ကိုလည္း ႀကိဳးစားပမး္​စား ဆြဲယူလာခဲ့​ေသးတယ္​။ အ​ေတာ္​အူယားဖားယားနဲ႔ ျဖစ္​ကတတ္​ဆန္​းႏိုင္​တဲ့ အခိုက္​အတန္​႔လို႔ပဲ ဆုိရမယ္​။
ဘုန္​း​ေက်ာင္​းကို ​ေရာက္​​ေတာ့ အစ္​မက က်မနဲ႔အတူ ​က်မရဲ႕ ​ေစာင္​ထဲ လာဝင္​ျခံဳၾကတယ္​။အိပ္​မက္​​ေယာင္​ရာက ထ​ေျပးလာတဲ့ လူရဲ႕ပံုစံ အတိအက်ပါပဲ။ဘုန္​း​ေက်ာင္​း​ေရာက္​မွ ​ေျခအိတ္​စြပ္​မလာမိတဲ့ ​ေျခဖ်ား​ေတြအင္​မတန္​​ေအး​ေနမွ သူအိပ္​ယာက ႏိုးခဲ့ပံုရတယ္​။သူ႔​ေျခ​ေထာက္​ က်မ​ေစာင္​ထဲ ထည္​့လာ​ေတာ့ အ​ေတာ္​ႀကီး ​ေအးစက္​​ေနတယ္​​ေလ။ဒါ​ေတာင္​ ဘုန္​း​ေက်ာင္​းနဲ႔ သူတို႔အိမ္​ဟာ ငါးမိနစ္​​ေလာက္​သြားရင္​ ​ေရာက္​တဲ့အ​ေနအထားပါ။က်မတို႔ ​ေစာင္​အတူတူျခံဳရင္​း ငုတ္​တုတ္​ထိုင္​​ေနၾကတဲ့အခ်ိန္​မွာ ႀကီးႀကီးက သူ႔​ေျမးကို ​ေက်ာ​ပိးုရာက ခ်ၿပီး အစ္​မကို ဆူ​ေတာ့တာပဲ။က်မတို႔ ခပ္​က်ိတ္​က်ိတ္​ရယ္​မိၾက​ေသးတယ္​။ႀကီးႀကီးဆူတာ မလြန္​ပါဘူး။အစ္​မက သူ႔တူကို ကူၿပီးမ​ေခၚတဲ့အျပင္​ သူျခံဳဖို႔​ေစာင္​​ေတာင္​ ယူမလာခဲ့ဘူး​ေလ။ႀကီးႀကီးယူလာတဲ့ ​ေစာင္​ႏွစ္​ထည္​မွာ တစ္​ထည္​က အစ္​မဖို႔ ျဖ​စ္​တယ္​။
အဲဒီညက တစ္​ညလံုး အိပ္​တစ္​ဝက္​ ႏိုးတစ္​ဝက္​နဲ႔ ဘုန္​းႀကီး​ေက်ာင္​းမွာ ငုတ္​တုတ္​မိုးလင္​းခဲ့ၾကရတယ္​။
အခု​ေတာ့ ႀကီးႀကီးလည္​း ဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ။အစ္​မလည္​း အိမ္​​ေထာင္​က်ၿပီး က​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​​ေတာင္​ရ​ေနၿပီ။အခု အစ္​မနဲ႔ဆံုၾကလို႔ အဲ့ဒီအ​ေၾကာင္​းျပန္​​ေျပာမိၾကတိုင္​း ရယ္​​ေနမိၾကဆဲပါပဲ။ဒါ​ေပမယ္​့ အဲ့ဒီညရဲ႕ အ​ေၾကာက္​တရားကိုလည္​း ခံစား​ေနမိၾကဆဲပဲ​ေလ။

​ေနာက္​တစ္​ဦးက​ေတာ့ ဦးႀကီးတစ္​​ေယာက္​​ေပါ့။ခါးနဲ႔ ပတ္​သက္​ၿပီး ​ေဝဒနာျပင္​းျပင္​းထန္​ထန္​ ခံစား​ေနရခ်ိန္​..လမ္​း​ေတာင္​​ေကာင္​း​ေကာင္​း မ​ေလွ်ာက္​ႏိုင္​​ေသးဘူး။သူမ်ားတကာက ​ေျပးဟယ္​လႊားဟယ္​ဆို​​ေတာ့ သူ႔ကို တြဲ​ေခၚဖို႔ ​ေယာက်္​ားရင္​့မာႀကီး​ေတြလို​ေသးတယ္​​ေလ။သူ႔ဇနီး​ေတြက သူ႔ကို တြဲ​ေခၚႏိုင္​မယ္​့ လူ​ေတြကို အကူအညီ​ေတာင္​းဖို႔အရင္​သြားရတယ္​။​ေသ​ေဘးကို ဘယ္​သူတစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​ကမွ ​ေစာင္​့ဆိုင္​မ​ေနခ်င္​ၾကပါဘူး။

I'm ATM
Msu 021.