Education "Yes" Or "No" ❙ คุณคิดอย่างไรกับสถาบันการศึกษา [Thai and English]
Scroll down for English....
การศึกษา
หลังจากที่โหมงานหนักมาตลอดทั้งสัปดาห์ วันนี้งานที่ต้องสะสางก็ค่อยเพลา ๆ ลงบ้าง ตอนนี้เรานั่งอยู่หน้าระเบียงบ้าน กับคอมพิวเตอร์พกพา (จริง ๆ มันคือ laptop คือไม่รู้จะพูดให้ยากไปทำไม) งานวันนี้มีแค่เกลาเนื้อหาที่เราแปลเสร็จไปเมื่อคืน ก่อนเริ่มงาน เราขอทำความเพลิดเพลินไปกับความคิดนึงในสมองที่อยู่ ๆ มันก็เข้ามา นั่นคือเรื่องการศึกษา
เราเคยได้มีโอกาสไปเรียนคอร์สที่เรียกว่า คอร์สเอาจริง กับปราชญ์เดินดิน ที่เรายกให้เป็นอาจารย์ชีวิตคนนึงของเรา ปราชญ์คนนี้ชื่อว่า โจน จันได ในระยะเวลา 20 กว่าวันที่เราได้ไปคลุกคลีและเรียนรู้ ซึมซับ ขนบความเรียบง่าย สุขนิยมแบบได้งาน ทำกิจกรรมต่าง ๆ ทำความรู้จักคนอื่น ๆ อีก 20 กว่าชีวิตที่เพิ่งมารู้จักกันที่นี่ สิ่งเหล่านี้ล้วนให้แง่มุมในการใช้ชีวิตที่แตกต่างออกไป มีอยู่คืนหนึ่ง หลังจากที่พวกเราทานอาหารเย็นกันเสร็จ พี่โจนก็เรียกรวมพวกเรา เนื่องจากแกมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
แน่นอนว่าหัวข้อการพูดของคืนนั้นก็คือเรื่อง "การศึกษา" เราฟังไปก็ยักคอไปด้วย เพราะสิ่งที่พี่โจนพูดล้วนเป็นเหตุเป็นผลในตัวของมันเอง เราเชื่อเพราะตัวเราเองตกอยู่ในภาวะนั้นมาก่อน มีประโยคหนึ่งที่ฝังอยู่ในหัวของเรา พี่โจนพูดว่า "ระบบการศึกษา คือระบบผลิตทาส" หลายคนอาจจะมีคิดก่อนว่า จริงเหรอ... แต่สำหรับเรา เราตอบในใจว่าจริงอย่างไม่ต้องคิดเลย เพราะเราเคยผ่านช่วงชีวิตที่รู้สึกว่าตัวเองเป็นทาส สมัยเรียนมัธยมปลาย เราจำได้ว่า สามปีตั้งแต่ ม.4 ถึง ม.6 เราต้องเตรียมตัวสอบเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัย ไม่มีวันไหนซักวันที่เรารู้สึกผ่อนคลาย และไม่คิดเรื่องการสอบ จำได้แม้กระทั่ง วันหนึ่งเราไปซื้อน้ำเต้าหู้เจ้าประจำที่ตลาดข้างบ้าน เราเหลือบไปมองข้าง ๆ เห็นคนขายอาหารตามสั่งเป็นร้านรถเข็นกำลังผัดข้าวอยู่ ตอนนั้นเราคิดในใจว่า "ดีจัง พี่ ๆ เค้าไม่มีอะไรให้ต้องคิดเลย...เราอยากรู้สึกผ่อนคลายแบบนี้บ้าง" อ่อ...และแน่นอนเราไม่มีงานอดิเรกจ้า เป็นเด็กหลงทาง ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร เพราะมัวแต่เอาเวลามาท่องจำบทเรียนที่มีประโยชน์ก็แค่เมื่อตอนสอบเท่านั้น
พอเราสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ตั้งใจไว้ได้ ความดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดในวงการภาพลวงตาก็เริ่มขึ้นอีกครั้งโดยที่เราต้องเรียนให้ได้เกรดที่ดี และให้จบ ป.ตรีให้ได้ และเพื่อน ๆ ที่เรียนด้วยกันมาจะรู้ว่า เราไม่ใช่คนหัวดีเลย เราเคยสอบได้ F วิชาอารยธรรมตะวันตก เหตุผลเพราะเราไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องเรียนเนื้อหาวิชานี้ เราไม่สนใจ เราเข้าไปเรียนซื้อขนมไปกินในห้อง แล้วพอกินขนมเสร็จเราก็เดินออกจากห้องเรียน เป็นอย่างนี้มาตลอด จนเราสอบตก 😰 และแน่นอน สิ่งที่ตามมาคือ เราอายเพื่อนที่สอบตก และกลัวจะเรียนไม่จบ เราจึงพยายามเรียนให้ดีขึ้นทั้ง ๆ ที่ฝืน
...และเราก็เรียนจบจนได้ พอเราเรียนจบ เราพยายามวิ่งตามกระแส ไปสมัครงานออฟฟิศที่เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีตำแหน่งที่เราทำ เราเปลี่ยนงานบ่อยมากเพราะเราไม่เคยชอบที่ต้องตื่นเช้า เพื่อออกไปทำงาน (ให้คนอื่น) เราเหนื่อยมาก เราวิ่ง ๆ และเราหยุดไม่ได้ เพราะเราอยู่ได้ด้วยเงินเดือน
ตั้งแต่เรียนจบ เราใช้เวลาเกือบ 4 ปีกว่าจะค้นพบว่าตัวเองอยากทำอะไร และเราก็เสียดายเวลา 4 ปีนั้นมาก ๆ ทำให้เราไม่คิดเอาตัวเข้าไปพัวพันกับสถาบันการศึกษาอีกเลย นอกจากจะไปเรียนคอร์สเรียนต่าง ๆ เพื่อให้ได้ความรู้ที่เราต้องการ เช่น คอร์สการแปลภาษา คอร์สภาษาไทย คอร์สสร้างบ้านดิน คอร์สการตลาด เป็นต้น
เช้านี้เรารู้สึกขอบคุณพี่โจนที่ยกเรื่องนี้มาพูดให้เป็นรูปธรรมมากขึ้น ยังมีเนื้อหาอีกมากมายที่พี่โจนพูดเกี่ยวกับการศึกษาสามารถฟังได้จากคลิปด้านล่างนี้
สำหรับใครที่สนใจไปเรียนรู้สิ่งใหม่ที่พันพรรณ คลิกตรงนี้เลยค่ะ ➠ คอร์สต่าง ๆ
Hi everybody!
I'm sitting here at the front balcony with my laptop about to start working on some proofreading task. Unfortunately, my head keeps thinking of wisdom words about "education" from my master, Jon Jandai. I then write this post to share my thoughts to you.
10 months ago, I took an adobe house course at Pun Pun organic farm. Everyday I learnt new things, met new people and shared like-minded stories. It was a great time indeed! One evening, after we finished having dinner, Jon made a great talk about "Education". He stated a sentence "an education system is a slave system" which I couldn't agree more! That particular sentence recalled me my student life.
When I was in high school, there was not even one day that I felt completely relax. All I thought about was that I had to pass the coming exams and I had to make great score so that I could enter the university I wanted to attend (not so sure why I wanted it). I was 16 and I was lost. No hobbies nothing...
Once I got in the university. Hooray! ....I felt successful for few days then I started to struggle again. I remember I was looking around myself seeing my friends in the class and thought "Why they are so clever?". I got an F grade on Western Civilization Course just because I didn't have a clue why I got to know all that details which I wasn't interested in. Well, if the teacher had told me the exact reasons why I need this knowledge in my life, I would have done it different.
And Hooray again! I finished the University! Time for new battle :) Never ending battle. I fought to catch a popular job that fed me with a good salary. Got it, but not that long. I was too lazy to get up at 6 o"clock in the morning, dress myself up so that I look like a pro and go out by 7. After graduation, It took me 4 years to find my dream job that I'm doing now. But to be exact, I wasted my 16 years in school.
If you don't know who is Jon Jandai, check out this video.
However, I still love learning. But of course, I learn things by myself using the technology called "Internet" 😛 Sometime I take courses learning about topics I'm interested in. And I found that it actually is the most fun and efficient way of learning for me!!
Check out the link here if you are interested to join courses at PunPun Organic Farm in Chiang Mai, Thailand ➠Courses
Some photos from PunPun Organic Farm.
ฉาบสีบ้าน (Plastering)
โยคะตอนเช้า (Morning yoga)
พี่โจนสอนวิธีการก่ออิฐบ้านดิน (Jon demonstrates how to stack the adobes.)
เรียนรู้วิธีการเก็บเมล็กพันธุ์ไว้ปลูกต่อ และความสำคัญทำไมต้องเก็บ! (Yes, we learn how to save seeds to create our own food)
And a lot more to say about this course! I will definitely make another post for this wonderful time in PunPun
Until next time// ไว้พบกันใหม่โพสหน้าค่ะ
Cr.
ขอบคุณภาพสวย ๆ จากพี่น้องเอาจริง 6
และขอขอบคุณทุก ๆ คนที่บ้านพันพรรณค่ะ
Youtube Video channel TARMPV and TEDx Talk
#life
Mae West
:You only live once, but if you do it right, once is enough.
Exactly!
Nice post! Hope to visit you guys at the farm soon. Looks so cool. Cambodia is not that far off... but first moving house and friend sand family that come over ;)
Seems like somebody is busy here :) And yes, Amy I really recommend this place. It's very relax, food is good too.
Hehe... always busy! But can't wait to visit Chaing Mai, never been. Ohh btw can you recommend an easy accessible Thai island to go with my parents for a week to scuba dive, snorkel and just relax. They come at the end of February. Was thinking of the quiet part of Koh Samui because they have an airport... but other tips are welcome. Thanks, beautiful and hopefully we can meet in real life soon-ish ;)
@amy-goodrich Maybe consider "Similan island" as well. My husband says "Similan Island is the best place for scuba dive" but to go there you will need to fly to Phuket and maybe take day trip at Similan Island. Or you can stay at Khaolak then take a boat to Similan. Khaolak is very quiet place tho...afraid you and your parents will get bored there.
But you can also consider to stay in some quiet area in Phuket like Bangtao beach or Naiharn beach and take a day trip to Similan (about 1.30 hrs by bus).
Hope this help 😊
Thank you so much... I'll look it up. Can't wait to take my parents there. They come to Cambodia first around my mom's birthday to see our new house and then we plan on seeing something else because they already been to Cambodia. have a lovely day xxx
Cool. Hope your new house is comfortable. Let me know when you come here. We might meet!!
Will be around the end of Feb or beginning of March... I'll definitely let you all know when we come to Thailand.... maybe we have time for a steemit meetup since there are so many Thai steemians. If not we come to Thailand (especially Bangkok) quite often. But we'll try to come to Chiang Mai too ;)