Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Αντίο ζωή
Έτος: 1960 Πρεμιέρα: 29 Μαρτίου 1960
Διάρκεια: 91′
Είδος: Αισθηματική
Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ
Σκηνοθεσία: Ορέστης Λάσκος
Σενάριο: Νέστορας Μάτσας , Κώστας Ασημακόπουλος
Μουσική σύνθεση: Τάκης Μωράκης
Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Ηθοποιοί: Γιώργος Φούντας , Ελένη Χατζηαργύρη , Μπεάτα Ασημακοπούλου , Μαρίνα Μιχαλοπούλου (παιδί) , Λάμπρος Κωνσταντάρας , Τζόλυ Γαρμπή , Άρης Βλαχόπουλος , Ρίτα Μουσούρη , Στέλιος Παυλίδης , Γκόλφω Μπίνη , Δήμητρα Σερεμέτη , Κώστας Χατζηχρήστος , Τάκης Χριστοφορίδης , Νάντια Κωνσταντοπούλου (τραγούδι)

Πλοκή: Μια γυναίκα που ζει ευτυχισμένη με το σύζυγο και το παιδί της ανακαλύπτει ότι πάσχει από καρκίνο και προσπαθεί να τους εξασφαλίσει την ευτυχία μετά το θάνατο της, χωρίς να μάθουν τίποτα για την αλήθεια…

Η ταινία είναι σε σενάριο Νέστορα Μάτσα και Κώστα Ασημακόπουλου, από το θεατρικό έργο των ίδιων "Τώρα που θα φύγω". Ο Ορέστης Λάσκος σκηνοθετεί σε μια από τις λίγες σκηνοθεσίες του στην Φίνος Φιλμ και με πρωταγωνιστές τον Γιώργο Φούντα και την Ελένη Χατζηαργύρη, που επίσης λίγες συμμετοχές είχαν σε ταινίες του Φίνου. Η Νάντια Κωνσταντοπούλου τραγουδάει το τραγούδι Αντίο ζωή, που είχε γράψει για την ταινία ο σύζυγος της, Τάκης Μωράκης.

Στην πρώτη προβολή της στους κινηματογράφους της Αθήνας και του Πειραιά η ταινία έκοψε 40.867 εισιτήρια (19η θέση ανάμεσα στις 52 ελληνικές ταινίες της κινηματογραφικής περιόδου 1959-60).

Κριτικές:
Μόνο η παρουσία των μεγάλων ηθοποιών Χατζηαργύρη - Φούντα - Κωνσταντάρα σώζει την συγκεκριμένη ταινία από τον απόλυτο πάτο. Η ιστορία είναι ένα απόλυτο μελό, καθώς η ετοιμοθάνατη σύζυγος προετοιμάζει τη διάδοχη κατάσταση όταν θα έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια και οι διάλογοι είναι επιεικώς βλακώδεις. Σημειώνω την εξαιρετική σεμνή παρουσία της Τζόλυς Γαρμπή που καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς ακόμα και σε μια τέτοια ταινία, αλλά και την ξανθή (!) εμφάνιση της Μπεάτας Ασημακοπούλου, η οποία επίσης ετύγχανε και σύζυγος του σκηνοθέτη. Δείτε την μόνο από περιέργεια.

---

Πολύ αξιόλογο το καστ, όμως η σκηνοθετική επιλογή είναι η δημιουργία μιας "βαριάς" ψυχοπλακωτικής ατμόσφαιρας στα δοκιμασμένα (και με σίγουρη ανταπόκριση από το κοινό της εποχής) μονοπάτια του μελό. Οπωσδήποτε, μια διαφορετική σκηνοθετική οπτική πάνω στο υλικό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πραγματικά αξιοπρόσεκτη ταινία (που θα απαιτούσε ασφαλώς και μία διαφορετική, μη προβλέψιμη εξέλιξη και φινάλε). Η Χατζηαργύρη ιδανική για το ρόλο της, ξεχωρίζει "γλυκά" η παρουσία της Τζόλυ Γαρμπή, κι ένας Κωνσταντάρας να "ασφυκτιά" στα στενά "δεσμά" του σοβαρού - άχαρου ρόλου του ! Ωραία νότα η εμφάνιση του Χατζηχρήστου στο θέατρο ! Τέλος, η μουσική επένδυση της ταινίας είναι πραγματικά αξιόλογη, αλλά και εκνευριστική σε πολλές μελωδικές εξάρσεις της, υπακούοντας φυσικά στις επιταγές της μελό ατμόσφαιρας ...

παρα το προβλέψιμο του σεναρίου, προκειται για μια γλυκια ταινια, εναν υμνο στη δυναμη της μητερας και ερωτευμενης συζυγου. Πολυ καλογυρισμενη για την εποχη της, η πρωταγωνιστρια γλυκια και αγνωριστη, εξισου καλη και η Ασημακοπουλου στην ξανθη της εκδοχη. Οσο για τους κυριους, ρεαλιστικοτατοι στις αντιδρασεις τους. Δειτε την!

21-4-2018

My video is at DLive