#mommydiaries #avoidpostpartum
Hello Mommies and Daddies. At dahil marami lately ang napapabalita na nanay na bagong panganak na nagpakamatay or pinatay yung anak nila, tatalakayin natin ang postpartum depression. Ano nga ba ang postpartum depression at paano maiiwasan ito? Before that, let me personally share my experience last 2015. Yes, ako po ay nagkaron ng postpartum depression. Actually hindi ko alam na meron ako nung time na yun, bigla na lang nangyari ang lahat.
After ko manganak nung early 2015 sa isang healthy baby, okay naman ang buhay. Masayahin naman akong tao, satisfied, maganda ang buhay, may mapagmahal na asawa at nakasupport rin ang family ko sa amin. After ko manganak, may mga times na di maiiwasan na magtatalo kaming mag asawa sa mga maliliit na bagay lang. Simpleng argument na ang alam ko naaayos naman namin. Hindi ko alam na itong mga simpleng pagtatalo, kinikimkim ko na pala. As in wala akong idea na nagtatanim na ko ng sama ng loob sa puso ko. One time nagkaron kami ng pagtatalo, mga around 10 months ata nun after ko manganak. Sobrang umiiyak na lang ako kasi nung time na yun ako yung may mali. Tapos gusto niya ko magsalita, ilabas kung anong nararamdaman ko. Ayoko talaga magsalita. Hanggang sa tumakbo ako sa kusina at pinagsasaksak ko na lang yung sarili ko. Habang sumusigaw na gusto ko na mamatay. Nakatatlong saksak na ko nung natauhan ako kasi nakakita ako ng dugo. Umiiyak na rin mama ko at andun rin kapatid ko. Saka ko umiyak ng umiyak at dinala nila ko sa hospital. Don kinausap ako ng Psychologist at nirefer ako na magkaron ng regular session sa Psychologist. Nagpsychological exam pa ko. Buti mabababaw lang yung saksak ko sa sarili ko at walang natamaan na internal organ. After the 3 sessions sa Psychologist at after ko mag-exam, lumabas na postpartum depression yung dinanas ko. At binigyan lang ako ng happy pills ng doctor to take. I decided not to take the pills kasi after that even my husband is aware of the PPD kaya mas naging understanding siya sa moods ko at wala ng naging problema. Hanggang ngayon nandito pa rin yung peklat ng tatlong saksak na ginawa ko sa sarili ko.
Ano nga ba ang postpartum depression? Ito yung depression na dinaranas ng mga mommies pagkatapos manganak, typically combination siya ng hormonal changes, psychological adjustment to motherhood, at pagod.
Pwede ka magkaron ng postpartum depression kung nanganak ka for the last 12 months at nakakaranas ng alin man sa mga symptoms na to:
You feel overwhelmed. Normally ang naiisip natin after manganak ay mahirap maging isang mommy. Pero kapag may PPD ka, ang nararamdaman mo ay hindi mo kaya at kahit anong gawin mo hindi mo magagawang maging isang mommy. Minsan naiisip mo kung dapat ka ba talagang naging mommy in the first place.
Nagiguilty ka kasi iniisip mo na dapat mas maayos mong nahahandle yung pagiging mommy mo. Feeling mo your baby deserves better. Nag-aalala ka na yung baby mo maiisip na hindi maganda nararamdaman mo, or lagi kang umiiyak, or hindi ka masaya, or walang connection sa inyong mag ina. Naiisip mo na siguro mas maigi kalagayan ni baby kung wala ka.
Hindi mo nararamdaman na bonded kayo ni baby. Hindi mo nararamdaman yung pagiging isang ina na nakikita mo sa TV or nababasa sa mga articles.
Hindi mo naiintindihan bakit to nangyayari. Nalilito ka at natatakot.
Iritable ka or galit ka. Wala kang pasensya. Lahat na lang kinakaasar mo. Nakakaramdaman ka ng galit sa anak mo, or sa asawa mo, or sa mga kaibigan mo na walang anak. Hindi mo macontrol yung nararamdaman mong galit.
Manhid na ang pakiramdam mo. Emptiness. Parang nakikisabay ka na lang agos ng buhay.
Nakakaramdaman ka ng kalungkutan, tagos hanggang sa buto mo. Hindi ka tumitigil sa pag-iyak kahit wala naming dahilan para umiyak ka.
Pakiramdam mo wala ng pag-asa, kagaya ng sitwasyon mo ngayon, pakiramdam mo di na maayos. PAkiramdam moa ng hina mo at walang kwenta.
Wala kang gana kumain or pwede naming pagkain lang ang nakakagaan ng pakiramdam mo.
Hindi ka makatulog kapag natutulog si baby, or hindi ka makatulog kahit anong oras. O kaya nakakatulog ka naman, pero nagigising ka ng hating gabi at hindi ka na ulit makabalik sa pagtulog kahit anong pagod mo. Or tulog ka lang ng tulog at hindi ka makatagal na gising para gumawa ng mga simpleng bagay. Kahit alin pa dyan, ang point is hindi maayos yung schedule ng tulog mo at hindi lang dahil sa may newborn ka.
Hindi ka makapagconcentrate. Hindi ka makapagfocus. Hindi mo alam kung anong gusto mong sabihin. Hindi mo maalala yung dapat mong gawin. Hindi ka makapagdesisiyon. Pakiramdam mo nasa alapaap ka.
Pakiramdam mo disconnected ka sa mundo. Pakiramdam mo malayo ka sa ibang tao , na para bang may pader na nakaharang sa’yo at sa mga taong nasa paligid mo.
Possible rin ginagawa mo lahat ng tama. Nag-eexercise ka, umiinom ng vitamins, may healthy spirituality, nagyoyoga. Iniisip mo, bakit di na lang matapos lahat ng to. Pakiramdam mo sagad na sagad ka na sa lahat ng ginagawa mo, pero di mo magawa.
Naiisip mong maglayas at iwanan na ang pamilya mo. Or umiinom ka ng maraming pills at nag-iisip ng paraan para matapos na ang paghihirap mo.
Alam mong may mali. Hindi mo alam na may anxiety disorder ka na pero alam mong may mali at naiisip mong nababaliw ka na.
Natatakot ka na ito na yung bago mong buhay at tuluyan ng mawawala yung dating ikaw.
Natatakot ka na kapag nag reach out ka sa ibang tao, huhusgahan ka nila, or kukunin nila yung anak mo.
Meron ding tinatawag na Postpartum Anxiety at OCD. Kung nagkaanak ka for the last 12 months, ito yung mga symptoms nito:
Ang daming tumatakbo sa isip mo. Hindi ka mapayapa. Hindi ka mapakali. Hindi ka makapagrelax.
Pakiramdam mo kelangan lagi kang may ginagawa. Naghuhugas ng bote, naglalaba ng damit, naglilinis ng bahay, nagtatrabaho, aliwin si baby, maya maya pagcheck kay baby.
Lagi kang nag-aalala. Iniisip mo kung tama ba yung ginagawa mo, kung uuwi pa ba asawa mo, kung magigising si baby, kung tama ba amount ng nadedede ni baby, may mali ba sa baby na di mo napapansin. Kahit anong assurance ng ibang tao na ayos lang ang lahat, hindi pa rin sila nakakatulong sa pag aalala mo.
Kung ano anong nakakatakot na bagay naiisip mo na never mo naman naisip before. Nakakatakot na pati sarili mo pinagdududahan mo na. Kung san san nakakarating pag iisp mo at pati ikaw natatakot kasi hindi sila maalis na isip mo. Mga bagay na iniisip mo na nag uumpisa sa “Paano kaya? What if..?”
Natatakot kang mapag isa kayo ni baby dahil nag aalala ka sa mga bagay na naiisip mo. Natatakot ka rin sa mga bagay sa bahay na pwedeng makapanakit, kagaya ng kutsilyo, or hagdanan, at iniiwasan mo ang mga bagay na to at natatakot ka.
Pakiramdam mo kelangan mo icheck lagi lahat. Nailock mo ba yung pinto, nailock mo ba yung pinto ng kotse, pinatay mo ba yung kalan, humihinga pa ba si baby?
Posible ka rin magkaron ng physical symptoms kagaya ng stomack cramps, sakit ng ulo, panginginig or pagkahilo. Possible ka rin magkaron ng panic attacks.
Pakiramdam mo para kang hayop na nakakulong, tumatakbo pabalik balik sa kulungan. Walang pahinga.
Hindi ka makakain, wala kang gana.
Hindi ka makatulog. Pagod na pagod ka na pero hindi ka makatulog.
Nakakaramdam ka ng takot, na para bang may masamang mangyayari.
Alam mong may may mali. Hindi mo alam na may anxiety disorder ka na pero alam mong may mali at naiisip mong nababaliw ka na.
Natatakot ka na ito na yung bago mong buhay at tuluyan ng mawawala yung dating ikaw.
Natatakot ka na kapag nag reach out ka sa ibang tao, huhusgahan ka nila, or kukunin nila yung anak mo.
Kung may mga ganito ka ng dinaranas, the best thing to do is to call a doctor. Hindi mo kelangan maghirap mag-isa. Temporary disorders lang naman ang mga ito, pero kailangan pa rin ng medical help. Kung hindi mo naman kaya magbayad ng doctor, andito ang Forever Mommy family to help you. We will not judge you. Kaya ko shinare yung nangyari sa kin para mas maging comfortable kayong mag-open ng experiences niyo. PPD kasi is something that’s not discuss openly in the Philippines.
One last thing: Kung may mga moment ka na ikaw lang ang may nakikita or naririnig, kung paranoid ka na kukunin ka ng ibang tao, kung pakiramdam mo ay yung baby mo ay galing sa demonyo, kung naiisip mo ng manakit ng ibang tao or sarili mo, importante na humin 
gi ka na ng medical help. Itong mga symptoms na to is possibleng postpartum pyschosis. Kung may mga ganito ka ng symptoms, sakit na to na mahirap macontrol at makakagawa ka na ng mga bagay na normally hindi mo ginagawa. Para maiwasan to, importante na lumapit na agad sa mga professional para gumaling ka agad.
Kaya mga mommies, any thoughts on PPD that you can share with us, or any experiences, or are you currently experiencing this?
USAP tayo.