Recenzja herbaty: japoński sakura oolong 初恋有機ウーロン茶

Japoński oolong to herbata niszowa w samej Japonii, a tym bardziej na rynku europejskim, gdzie niewielu herabaciarzy ma świadomość istnienia takiego rodzaju herbaty. Co zatem kryje się za tą jakże tajemniczą nazwą i jak sklasyfikować oolonga(lub wulonga)? Oolong 烏龍, herbata nazywana przez Chińczyków herbatą ciemno zieloną, a czasem herbatą turkusową, w zależności od tłumaczenia starochińskich znaków *kanji*. Jest to rodzaj herbaty o średnim stopniu oksydacji wywodzący się z Chin - innymi słowy jest to herbata lekko fermentowana, gdzie listki są staranie zwijanie, a następnie poddawane procesowi suszenia i oksydacji pod wpływem obróbki termicznej. Oolongi dzielimy na lekko fermentowane oraz mocno fermentowane, gdzie stopień oksydacji może wahać się od 8 do 85 %. Umownie dzieli się oolongi na ciemne bądź jasne co bezpośrednio przekłada się na kolor naparu oraz liści, a także zróżnicowanie palety smakowej.

Japońskie oolongi różnią się nieco od chińskiego pierwowzoru z uwagi na odmienny proces produkcji oraz zastosowanie innych odmian krzewu herbacianego, które wykorzystuje się do ich produkcji. Degustowana przeze mnie herbata pochodzi z południowo-zachodniej części prefektury Shizuoka, gdzie produkuje się najwięcej herbaty w całej Japonii, a tamtejsze uprawy cieszą się wielkim uznaniem.

(uprawa herbaty w Shizuoka)

Hatsukoi 初恋 w dosłownym tłumaczeniu "pierwsza miłość", to japoński oolong z bardzo rzadkiej odmiany krzewu shizu o chińskim pochodzeniu, który ze względu na charakterystyczny aromat drzewa wiśniowego jest czasem określany jako sakura-cha (herbata wiśniowa).
Liście herbaty o dość dużym stopniu fragmentacji, w kolorze ciemno-zielonym, miejscami z brązowymi przebarwieniami. Aromat wiśni wyczuwalny jest dopiero po wsypaniu herbaty do rozgrzanego czajniczka, przyjemna słodycz wiśni połączona z nutą miodu kwiatowego.

Herbatę zaparzyłem wodą o temperaturze 90 °C w ceramicznym czajniczku przez 60 sekund. Napar o bursztynowej barwie, dość przejrzysty z drobinami suszu. Aromat miodowy wysunął się na pierwszy plan, w tle można było wyczuć charakterystyczną woń prażenia, choć bardzo stonowaną. Wraz z pierwszym łykiem poczułem miodową słodycz, następnie zaś wyłoniła się subtelna reminiscencja suszonych wiśni z lekką nutą kwiatową o wyraźnie słodkim profilu. Złożoność smakowa nie poraża zmysłów, ale też z całą pewnością nie jest płaska. Herbata pochodzi z letniego zbioru 2016, a zatem niektóre aromaty mogły ulec przygaszeniu. Minimalna taninowość przekłada się na bardzo niską dozę goryczy.

Herbatę oceniam pozytywnie, choć nie prezentuje spektakularnej głębi smaku, niemniej warto spróbować. 100 gramowe opakowanie wystarczy jeszcze na wiele sesji. Moja ocena końcowa to 3+/5.