Breaking Bad Dizisinin Nakış Gibi İşlenen Karakteri: Walter White
Vince Gilligan bir programda yapıtı için "Bir Scarface çıkarmayı başardık." diyordu. Bu yanlış. Eserine haksızlık ediyor Vince. Ya da yaptığı şeyin farkında değil. Hepimiz Scarface'i izledik. Tony Montana karakteri için türlü övgülerde bulunduk. Ama hepsinin ucunda Tony'nin halk dilinde yürekli olması yatıyordu. Tony Montana, başından sonuna kadar, istediği her şeye ulaşabilen bir adam oldu.
W.W'de öyle.
W.W, geçmişinde, yani kötü adam olmadan önce, örnek bir vatandaştı. Sisteme saygılı, devlete saygılı, suç karşıtı her şeye destek çıkan biriydi. İlk sezonda bunu rahatlıkla görebiliyoruz. Ve dizi boyunca ara ara yaptığı eylemlerden, ufak ayrıntılardan, küçük sahnelerden, geçen 50 yıl boyunca her şeyiyle boyun eğen, kötülük nedir bilmeyen, ve hatta ciddi manada kötülük barındırmayan bir adam olduğunu da görüyoruz.
Şöyle klişe bir söz vardır: "Ben kötü olamam." diye.
İşte bu. İşte, tam olarak bu. Dostoyevski'nin Suç ve Ceza'da bahsettiği şey de bu.
Hayatında hiç kötülük yapmayan bir üniversite öğrencisi Raskolnikov.
Ailesinden uzakta, yalnız, tek bir arkadaşı dahi olmayan biri. Hayatta olduğunu, diğer insanlar gibi bir şeyler yapabildiğini göstermek, kanıtlamak amacıyla, hiç kimse tarafından sevilmeyen bir kadını öldürmek düşüncesine kapılıyor. Ama burada bir terslik var. Raskolnikov, öldürmek bir kenara dursun, birine öldürmek amacıyla bakmaktan bile utanan, bundan dolayı kendinden iğrenen, ve hatta, öldürmeden önce kendini olağanüstü bir çabayla ikna etmeye çalışan bir adam. Öldürmeye çalıştığı kadının kimse tarafından sevilmediğini öldürmek için bir sebep olarak gösteriyor. W.W'de böyle değil miydi? Öldürmemek için sebepler arayan? Ama Raskolnikov'un olayı farklı. Bir şekilde öldürüyor kadını. Vicdanı da onu öldürüyor.
Scarface'nin Tony Montana'sı bu değil.
Tony Montana, hiçbir şeyi olmayan bir adamken bile sert, her şeyi olan biriyken bile ölümcül derecede kötü.
Yani pure evil. Yani saf kötülük.
Dostoyevski Suç ve Ceza'da ana karakteri Raskolnikov'un aldığı canın, onun vicdanına yaptığı dehşet verici ızdırabı kitabın sonuna kadar gösteriyor okuyucuya.
Scarface'nin Tony Montana'sı bunun tam tersi.
Belki yönetmen bunu bilinçlice yaptı, belki bilinçsiz, bilinmez.
Tony ve Tony gibi adamlar, içlerinde taşıdığı o hükmetme arzusunun, kendilerine insan canı almanın onlarda hiçbir sorun teşkil etmediğinin bir göstergesiydi.
The Wire'ın kötü adamları, Omar Little.
İşte bir Napolyon örneği. Kötülük yapmaktan, adam öldürmekten zerre çekinmeyen, bunun onlara acı değil, tersine hükmetmenin bir ön koşulu olarak basit bir işmiş gibi gelmesi.
Peki W.W bunun neresinde?
W.W, ne Omar Little, ne Tony Montana, ne de Suç ve Ceza'nın Raskolnikov'uydu.
İşte W.W, tam da bu arada, Dostoyevski'nin Raskolnikov karakterine verdiği "iyi, asla kötü olamayan adam" ile Tony Montana'nın "kötü, asla iyi olamayan adam"ın ortasına yerleşmiş bir karakterdi.
İyi ya da kötü. Hangisini görürseniz...
W.W, hükmetmenin onda oluşturduğu ütopyadan bir türlü çıkamadı. Gerçek dünyaya, atamadı adımını.
Ve ne oldu sonunda? Yalnız kendisini değil, ailesini de mahvetti yanında.
Ne diyordu Tolstoy:
"Sakın ahlak kurallarını çiğnemeyin çünkü öcünü çabuk alır."