Kalemimden Süzülenler #2
Merhaba arkadaslar,
Birinci Hikayemizin devami olan ikinci bolumu ile karsinizdayim,
Kır Çiçeği
Yapacağı işin hiçte kolay olmadığını biliyordu. İçindeki korkuların bir kısmı da bundan yani reddedilmekten kaynaklanıyordu. Öyle ya, içinde yaşamış olduğu duygularını ve hissettiklerini kıza söyleyince, kızın terslemesi durumunda dünyası başına yıkılabilirdi. Böyle bir durumla karşılaşmamak için aylardır aşkını içinde yaşıyordu. Umutların tükenmesindense, en azından yaşamı boyunca bir umut taşıyacağı için, genç kızın bir gün mutlaka sevebilme ihtimalini düşünerek günlerini geçiriyordu.
Ama bugün bu işe bir son verecekti ve kararlıydı. Emin, çekingen, karamsar ve korkak adımlarla kıza yaklaştı. İçinde bir güneş açıyor, bir fırtına kopuyordu, sessiz güneşli bir günde denize açılan yelkenlinin fırtınaya kapılıp alabora olması gibi içinde tarifsiz geçişler yaşıyordu.
Evet artık adımlar bitmişti, ağacın bir yanında bizim mahcup ama sırılsıklam delikanlı, diğer tarafta ise, yorgunluktan göz kapaklarına engel olamamış, ağaca yaslanmış bir şekilde duran masallar ülkesinin taçsız prensesi.
Delikanlı titrek ayakları ile zorda olsa ağacın diğer tarafına geçmeyi başarabilmişti, üflesen yere düşecek durumda olan ayakları 70 kiloluk vücudunu taşımakta zorlanmasına rağmen, bir dede misali eğik durarak son kez nefes aldı ve “Me, me, me, me, me, mer…..”
İlkokuldan beri tüm özel günlerde sunuculuk görevi bu delikanlıya verilirdi, o kadar düzgün ve net Türkçe’si vardı ki, kekelemesine kendisi de şaşırmıştı. Ama olan olmuş ve genç kız uykusundan uyanmıştı.
Kızın ayağa kalkması ile delikanlının yere yığılması bir oldu.
Devamı gelecek…
Okudugunuz için tesekkur ederim
Kalemine ve yüreğine sağlık üstad :)
Tesekkur ederim devami birazdan geliyor :)