Dışarıda Oynamak
Dış mekana olan aşkım veyahut sahiden enerjik bir şey olduğum için bilinmediğim ve bir kitapla veyahut televizyon izlerken koltukta kıvrılmış olarak bulunma ihtimalim daha yüksek. Ancak, okul saatlerinde 'Açık Hava Kadını' oluyorum! Bunun nasıl olduğunu sorabilirsin? Her şey, 2004 seneninde müdürümün Comenius'u hiç duyduğumu ve okulun koordinatörü olmakla ilgileneceğimi sorduğunda başladı. Katılan ve bu konuda öfkelenen kimi diğer meslektaş meslektaşlarım biliyordum - başka ülkelere yolcu etme ve okulları şahsi bir gider olmadan ziyaret etme bahtı, neyi sevmemesi? Ekim 2004’te, Ian ve ben kendimizi Kuzey Avrupa’nın Arcola şehrinde bulduk, İtalya, Polonya ve Norveç’ten öğretmenlerle buluştuk ve “Avrupa Çocuk - Benim Oyun Dünyam” başlıklı bir projenin tasarılarını hazırladık. 2005. Gelecek 3 sene süresince Arcola, Lodz (Polonya) ve Eikefjord (Norveç) anaokullarını ziyaret etme talihim oldu Projenin başlangıcındaki fikir, küçük çocukların oyun alanında oynayabileceği oyunlar ile ilgili fikir alışverişinde bulunmaktı. pahalı oyuncaklara veya kaynaklara ihtiyaç duymadan.
Ancak, projeye bir sene, sıkışık dış mekan oyun imkanlarıyla mobil konaklamada olduktan sonra tertemiz bir okula gittik. Nihayetinde, tüm hava şartlarında dış mekan oyununa müsaade etmek için kapaklı bir alan yaptım. Eikefjord'daki çocuk odası veya 'kıskançlık' alakamı çekti, zira anaokulu ile dışarıda bir grup vardı; hava ne olursa olsun her gün dışarıda geçirdiler.
Kabul edelim ki Norveç tüm yıl boyunca güneşli ve sıcak havalarla tanınmıyor, bu yüzden merak ettim.
bunu nasıl yaptılar? Açık hava grup öğretmeniyle beraber çalışabildiğim Eikefjord'da 2008'de 1 hafta boyunca bir iş gölgesinde bulunduğum için yeniden British Council'den fon sağlama ile ilgili çok talihliydim. Bu hafta boyunca, günün nasıl örgütlediğini, çocukların nasıl bütün gün dışarıda olmaya hazır olduklarını ve daha fazla sual sormak için daha ehemmiyetli olduklarını gözlemleme fırsatım oldu! O hafta öğrendiğim en ehemmiyetli şey, çocukların ne kadar kendilerinin yeterli olduğuydu - tamamiyle öğrenme tecrübelerinden sorumluydu - onlar için kaynak sağlamak için bir yetişkine güvenmiyorlardı. Okula geri döndüm ve tamamiyle değişik bir şeyler tecrübeye hazırdım. Neyse ki benimle çalışan asistan çocuklarla açık havada kalmaya istekliydi. Havadan bağımsız olarak her gün dışarı çıkmaya başladık, çocuklar ve çalışanlar için kaliteli su geçirmez elbiselere yatırım yaptık ve tüm çocuklardan okula devam etmeleri için bir çift welli getirmelerini istedik. Öyleyse 6 senelik öğretmenlik tecrübem nasıl değişti? Her gün ilk saat için dışarı çıkıyoruz. Çocukları ebeveynlerin / bakıcıların dışından daha kolay bulduklarını gördük ve sonra içeri girdiklerinde oturmuş etkinlikler için daha hazırız. Personel olarak, dışarıda manalı öğrenme yapan çocuklarla geçirecek daha fazla vaktimiz var, zira çocukların sadece yetişkinlere yönelik etkinliklerde olduğundan daha yoğun ve motive olduklarını düşünüyoruz. Geri adım atmayı ve çocukların yapmak istediklerini seçme konusunda daha fazla özgürlük tanımalarını öğrendik. En ehemmiyetlisi, şimdi “Çocukların bunu yapmaması için 3 iyi neden var mı?” Diye soruyoruz. onları yeni bir şey tecrübe etmekten önce.
