bm

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဖန္တရာေတေနတာႀကီးကို
ျပန္ျပန္ေျပာေနရသလိုပဲ။
စိတ္ေတာ့ေလတယ္။

မနက္က ကိုယ့္သမီးၾကည္ေစေသာ္နဲ႔ ပံုေလးတင္မိတယ္။ ဒီကေလးကို ကိုယ္ေမြးစားထားတယ္ဆိုတာအေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မသိတဲ့လူေတြလည္း ရွိမွာပဲ။ ဘယ္တုန္းက ေမြးလိုက္တာလဲ ဘာညာ ေမးၾကတယ္။ အစကျပန္မေျပာႏိုင္လို႔ ရွင္းမျပျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ မဆိုးမိပါဘူး။ ကေလးအေမဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကို ဂုဏ္ငယ္စရာလို႔ မျမင္ပါဘူး။
သတိထားမိတစ္ခုက အခ်ိဳ႕ေသာေကာမန္႔ေတြရဲ႕ ေလသံပါ။

“ဟာ... ကေလးအေမႀကီးလား"
"ဟ... ကေလးအေမလားဟ" စသျဖင့္ အခ်ိဳ႕ေသာေလသံေတြက အေတာ္ဆိုးပါတယ္။
ကြ်န္မ ကေလးေမြးစားတာ မသိဘူးထားပါ။
သမီးအရင္းပဲထားပါ....
ကေလးအေမဆိုတာ ဘာအထင္ေသးစရာပါလို႔လဲ။
မိခင္တစ္ေယာက္ဟာ ဘာႏွိမ္စရာရွိလို႔လဲ။
ေျပာတဲ့လူေတြကေရာ ကေလးအေမေတြကပဲ ေမြးလာရတာမဟုတ္လို႔လားပဲ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ Mindsetက
အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို
Marital Status နဲ႔ တိုင္းတာတာမ်ိဳး။
တစ္ခုလပ္ႀကီးဟ။ မုဆိုးမႀကီးဟ ဆိုတာမ်ိဳး။
ေမးပါရေစ... တစ္ခုလပ္ဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
မုဆိုးမဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ဘယ္အမ်ိဳးသမီးက ငါ့ဘဝမွာ တစ္ခုလပ္ျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ၊ မုဆိုးမျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ ရွိမလဲ။
အိမ္ေထာင္တစ္ခု ပ်က္စီးသြားတာနဲ႔ အမ်ိဳးသားျဖစ္သူကို တစ္ခုလပ္ေကာင္လို႔ ဘာလို႔မႏွိမ္ဘဲ
အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သူကို တစ္ခုလပ္မလို႔ ႏွိမ္ခ်င္ၾကတာလဲ။
အိမ္ေထာင္တစ္ခုပ်က္စီးျခင္းဟာ အမ်ိဳးသမီးဆီမွာပဲ လံုးလံုးလ်ားလ်ား တာဝန္ရွိတာလား။
တရားမွ်တမႈ လံုးဝမရွိဘူး ထင္တယ္။

ေနာက္တစ္ခု မုဆိုးမဆိုတဲ့ ကိစၥ။
အခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ပါတီ အာဏာရလာၿပီးေနာက္ပိုင္း မုဆိုးမအစိုးရဆိုုၿပီး ႏွိမ္တဲ့အသံေတြ ၾကားရတယ္။ မေကာင္းတာ တစ္ခုခုမျဖစ္လိုက္နဲ႔ မုဆိုးမအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံကိုး။ မုဆိုးမေတြ ထိပ္ေရာက္ေနလို႔ကိုး
စတဲ့ ေသးသိမ္ေအာက္တန္းက်တဲ့ ေဝဖန္မႈေတြ ျမင္ရတယ္။
ေမးပါရေစ... မုဆိုးမဆိုတာ လင္ေသသြားသူကို ေခၚတာ။ သူ႔လင္ေသသြားတာနဲ႔ သူက ဘာလို႔ အျပစ္ရွိသြားတာလဲ။ အဲ့လင္ကို သူသတ္လိုက္တာမွ မဟုတ္တာ။
သူကေရာ ေသေစခ်င္မလား။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက် ္ားေသသြားတယ္။ အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
သိပ္ရြံစရာေကာင္းတဲ့ အေတြးအေခၚပဲ။

ေသသြားလို႔ျဖစ္ေစ ကြဲသြားလို႔ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔အိမ္ေထာင္ပ်က္စီးသြားတာနဲ႔
ဘာလို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကပဲ တာဝန္ရွိေနရတာလဲ။
တံခြန္မရွိတဲ့ ရထား၊ လင္မရွိတဲ့ မယား စသျဖင့္
မဟာပုရိသဝါဒီေတြရဲ႕ ဂ်င္းေတြဆီမွာပဲ အိပ္ေမာက်ေနတုန္းပဲလား။
(အဲ့လိုေျပာလို႔ လင္မယူေတာ့ဘူးလား မေမးနဲ႔။
ယူမွာ။ အဆင္သင့္ရွိၿပီးသား)

ဆိုလိုခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မွ်ေဝျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။
ေကာင္းဆိုးေလာကဓံႏွစ္သြယ္ကို အတူမွ်ေဝၾကတယ္။
အတူရင္ဆိုင္ၾကတယ္။ အတူျဖတ္သန္းၾကတယ္။
ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကို ေပးဆပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကအစ၊ ေငြေရးေၾကးေရးအလယ္၊ လိင္ကိစၥအဆံုး ႏွစ္ေယာက္အတူ မွ်ေဝတာ။
ေပးဆပ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာကား သိပ္ဆန္ၾကတာပဲ။
ကြ်န္မရဲ႕ အေသြးအသားကို ေပးဆပ္တာ ဘလာဘလာဒိုင္ယာေလာ့ေတြၾကား အခ်ိဳ႕မိန္းမေတြက အားႏြဲ႕သူဂိုက္ဖမ္းၾကတုန္းပဲ။
အခ်ိဳ႕ေယာက် ္ားေတြက သူရဲေကာင္းဝါဒီဆန္လို႔ ေကာင္းတုန္းပဲ။

သူတပါးအိမ္ေထာင္ေရးကို ဖ်က္ဆီး
အေထာက္အပံ့ယူ စပြန္ဆာယူ အေခ်ာင္ေနအေခ်ာင္စား အပ်ိဳအမည္ခံေတြထက္
ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရးအရွိအတိုင္း ရပ္တည္ေနတဲ့
တစ္ခုလပ္ေတြ မုဆိုးမေတြကို ပိုေလးစားတယ္။
ကိုယ့္ကေလးကိုကိုယ္ လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ကေလးအေမေတြကို
ပိုေလးစားတယ္။

အားေနရင္ ဖြန္စိတ္ငယ္ထိပ္ေရာက္ၿပီး
မိန္းမေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကို အက်င့္သိကၡာနဲ႔ မတိုင္းဘဲ
ပ်ိဳတာအိုတာနဲ႔ လိုက္တိုင္းေနလို႔ကေတာ့
ပါကင္ေယာင္ေဆာင္ ေရတြင္းပ်က္ေတြနဲ႔ ညားေနဦးမွာ ျမင္ေယာင္ေသး။

မွန္တာေျပာလို႕ ရြာျပင္ထြက္ရမယ္ဆိုရင္လည္း
ရြာျပင္မွာေထာင့္ကြက္ေလး အထပ္ျမင့္ႀကီးေဆာက္ၿပီး
Penthouse ႀကီးနဲ႔ကို ဂုဏ္ဆာပစ္လိုက္ဦးမယ္။
အဟင္း....