အတိတ္​ဘဝကခ်စ္​သူ အပုိင္​း၃၅

အပုိင္​း၃၅
ထုိ႔​ေနာက္​ အ႐ုိးစုႏွစ္​ခု မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆုိင္​ ​ထုိင္​လ်က္​႐ွိ​ေနသည္​ကုိ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။
ထုိအ႐ုိးစုမ်ားကုိ ထြန္​းသူရ ​ေတြ႔လုိက္​ရသျဖင့္ ​ေၾကာက္​စိတ္​ မဝင္​ပဲ အလုိလုိ ဝမ္​းနည္​းသလိုလို ခံစားလိုက္​ရသည္​။ဒါကုိ သိ​ေန​ေသာ မ​ေနာ္​ဟရီက
" အကုိ ဒီ အ႐ုးိစု ​ေတြက ဘယ္​သူ​ေတြ လိုထင္​သလဲ ဟင္​ "
" အကုိ က ဘယ္​ သိပါ့မလဲ "
" ဒါဆုိ မ​ေနာ္​ ဟရီ​ေျပာျပမယ္​ "
" ဒီ အ႐ုိး စု ႏွစ္​ခု ဟာ အကုိ ႏွင္​့ ညီမ တုိ႔ပါပဲ "
" ဟင္​ "
ထြန္​းသူရ တစ္​​ေယာက္​ အံ့ျသစိတ္​ျဖင္​့ အ႐ုိးစု ႏွင္​့ အမ်ဳိး သမီးကုိ မယုံႏုိင္​​ေသာ အၾကည့္​မ်ားျဖင္​့ တစ္​လွည့္​ဆီၾကည့္​လိုက္​မိသည္​။
ၾကည္​​ေနရင္​းမွ ​ေန၍ မ​ေနာ္​ဟရီ ဆုိ​ေသာ အမ်ဳိးသမီး​ေလးမွာ တ​ေျဖး​ေျဖး မင္​းသမီးအသြင္​​ေျပာင္​းလဲသြားကာ ထြန္​းသူရ အားစုိက္​ၾကည့္​​ေန​ေလသည္​။
​ထြန္​သူရမွာ မင္​းသမီး​ေလးကုိ ၾကည့္​ရင္​းႏွင္​့ မ်က္​ႏွာမွာ ​ေၾကာက္​စရာအသြင္​သုိ႔​ေျပာင္​းလဲသြား​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေၾကာက့္​ရြံထိတ္​လန္​႔စိတ္​မ်ားျဖစ္​​ေပၚလာကာ. . .
" .. အား... . . . . . "
ထြန္​းသူရ တစ္​​ေယာက္​ထိတ္​လန္​႔​ၿပီး ​ေအာ္​ ​လိုက္​​ေသာအသံ​ေၾကာင့္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေသာ ​ေမာင္​ဦးမွာ အိပ္​ယာမွ အပ်ာကယာထလာ​ေလသည္​။​ထြန္း​သူရအား ကုတင္​​ေပၚတြင္​ ထုိင္​လွ်က္​သာ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။
" ဆရာ ဆရာ . . . . ဘာျဖစ္​တာလဲ ဆရာ "
xxxxxxxxxxxx ဆက္​ရန္​ xxxxxxxxxxxx