Το πρώτο σκίτσο έχει μια απίστευτη μελαγχολία, σα συγκρατημένη θλίψη, μια αυστηρότητα που προσπαθεί να δείξει δύναμη και θάρρος, αλλά στην ουσία καμουφλάρει μια επιθυμία για ευαλωτότητα...πολύ φιλοσοφικό αυτό που είπα;

Your first sketch mirrors an incredible melancholy, looks like well-restrained sorrow, a strictness that tries to reflect strength and courage, but deep inside it lies camouflaged a strong desire for vulnerability...was that way too philosophical?
I'll keep this sketch in my favorites list :)