Marsilya Kralı ve Haberci Güvercin

Okuyanlar biliyor, hepimiz ne süreçlerden geçtik. Birkaç tane itirafım var. Zaten ne kadar bencil olduğumu daha önce yazmıştım. Bugün öğleden sonra sipariş ettiğimiz masa geldi ve kullanımı çok rahat olunca da başladım yazmaya. Gelelim itiraflara:

1- Kendi yorumlarını oylayanlardan nefret etmiyorum. 😊 Etmek zorunda da hissetmiyorum. Bu konuda da steemitteki diğer konular gibi ihtilaflı görüşler var. “Ayıp ama” diyenler, “bu hainliktir”e varan söylemler var efendim! Üstelik yalnızca Türkçe içeriklerde değil İngilizce hazırlanmış postlarda da görüyorum. Velhasıl cesaretin varsa oyla kendi yorumunu. Sanki evrensel bir kuralı çiğnemiş gibi kişinin kendisine bir şey söylenmese bile bir öfke, bir olumsuz eleştiri yağmuru almış başını gidiyor.

Ben de birkaç kez hesabımı yeni açtığımda hem yanlışlıkla yaptığım hem de denemek için yaptığım kendi yorumlarımı oylama işinden bugüne kadar hissettiğim derin vicdan azabını bu itirafla hafifletmek istedim. 😊 Kendi yorumunu oylayanları da seviyorum.

Kaldı ki bir şey gerçekten katlanılmaz seviyeye geldiğinde bir şekilde son buluyor, bunlardan bir tanesi paylaşımı kaç kişi gördü göstergesiydi, steemit kaldırıverdi, d-mania olayı zaten ortada, yani steemit bir sakınca görüyorsa, kaldırıverir kendini oylama seçeneğini. Sistemin izin verdiği bir şeye söylemlerimizle engel olmaya çalışmamız bir işe yaramıyor, tam tersine benim gibi steemit üyelerinin (akıntının tersine yüzen) daha fazla dikkatini çekiyor. Etki tepki yasası anlayacağınız. Oldum olası bir şeye çok kötü, çok berbat dendi mi bir durur düşünürüm: “Bu gerçekten kötü mü? Yaparsam ne olur?”

Yaramaz çocuklar da öyle değil mi? Dilini çıkarma, terbiyeli ol dedikçe şımarır, ama yaptığı hareketi dikkate almazsan, istediği tepkiyi alamadığı için böyle bir şımarıklığı yapmasına da gerek kalmaz, nasıl bir çocuk olmasını istiyorsak o yönde yaptığı davranışlara ilgi gösterip takdir ederiz, diğerlerini görmezden gelip, sönümlenmesini bekleriz. Çocuk da gözümüze girmek için istediklerimizi yapmaya başlar.

2- Okumaya vakti olmayanlara söyleyecek hiçbir sözüm yok. Bu konuda daha önce, okumadığı halde yanlış yorum yazan arkadaşlarımı kendilerini kötü hissetmesinler diye açık etmedim. Bu da ikinci itirafım, rahatlıkla hiç ilgisi olmayan şeyler de yazabilirsiniz. Babasının paçasından tutup çekiştiren, ilgi isteyen kız çocukları gibi şımaracak değilim yani. Sözcükler ya da yetenekler bizlere ait değildir, onlar tüm insanlığın birikimleri, dolayısıyla isteyen istediği kadarından beslenir. Bu paylaşıma gelen kişinin neye ihtiyacı olduğunu nereden bilebilirim, öyle değil mi?

Bunlar itiraflar, bir de kurallar var ki hiç işime gelmiyor. 😊
• Prensler masumdur, herkes kadar sorumludurlar, adalet sağlamaları gerekir, ama ellerini kana buladıklarında suçlanamazlar, onlar sizin iyiliğiniz için bunu yapar, hiçbir şey göründüğü gibi değil efendim!
• Tabi ki rahipler prenslerden daha aşağıdadır, sonuçta prensin manevi kutsallığından kimin şüphesi olabilir ki?

Evet! Bugün odamda klasik müzik hakimdi. Yemekten sonra uyudum ve saat başı müzik dinledim. Ölenleri düşündüm, onlar için dua etmek yerine yaşayanlar için dua ettim ve biraz hayal kurmak için gözlerimi kapadım.

Büyük bir gemi ile limana yanaştım, sırma işlemeli pelerinleriyle bir grup şövalyenin beni karşıladığını, her adımımda krala giden yol boyunca bir elleri sivri uçlu ince kılıçlarında bana eşlik etiklerini gördüm. Sadece tek bir kitap okumuşlardı. Ben onlardan çok daha fazla kitap okumuştum. Hatta onların okuduğu kitabı yalanlayan kitaplar bile. Krala da bütün krallıkların geçici olduğunu, adaletle yönetilmeyen tek bir krallığın bile yer yüzünde kalmadığını gözlerimle anlattım, hayal bile olsa insan korkuyor ağzıyla söylemeye. 😊 Gülmeyin, yemin ederim, bu şövalyelerin hepsi pelerinlerini bir çıkarsa kaslarını sayamazsınız!

Neyse ki korktuğum olmadı, kral tüm Marsilyalılara iyi davranacağına söz verdi, oradan ayrıldığım zaman da iyi haberlerini büyük, beyaz kanatlı bir güvercinin ayağına bağlanmış, bir mektup ile öğrendim. Hayalimin resmini de çizdim, Marsilya Kralı ve Haberci Güvercin adlı resim böylece ortaya çıktı.

Marsilya da nereden geldi aklıma! 😊
Hayalimdeki yere benzemese de Fransa’da böyle fotoğraflanmış bir yeri olan coğrafya;

resim