Eflatun Laleler, Sürgün ve Kurtuluş

İnsan olma yolunda düşüşlerimiz, bizde birer eksiklik hissi uyandırır. Bu hisler olmasa ilerleyemeyiz.
Yolda güvendiğimiz arkadaşlarımızın söylediği her şey, kendimize dair bir mesaj vermektedir.
Onlarda olan özellikler bende yoktur ve bendekiler de onlarda bulunmaz. Bu özellikler çatışma için kullanılabilir, ancak tersine, birlik olma yoluyla, içinde çok çeşitli özellikler barındıran güçlü bir yapı da inşa edilebilir.
Kendimizi yalnız bırakmak, tek başına bir işi başarmaya çalışmak, bizleri daha çaresiz hissettirir. İşte bu koşula sürgün diyebiliriz.
Güven duyacağımız kimsenin olmadığı, başımızın çaresine bakmak zorunda olduğumuz zamandır bu sürgün. Bir de kurtuluş vardır.
Her sürgünden sonra bir kurtuluş vardır. Çözümün yalnızca bizimle aynı amacı taşıyan, çalışmasına ciddiyetle yaklaşan insanların arasında olduğunu anladığımız koşuldur işte bu kurtuluş.
Kendisi için her şeyi almak, diğerlerini hiç düşünmemek ve bu durumundan, bilinçli ya da bilinçsiz ayrılamamak, tam bir kölelik halidir. Bunun çaresi seninle aynı yolda yürüyen dostların için elinde ne varsa vazgeçebilmendir.
İnsan her koşulda köledir. Ya kendi isteklerinin ya da yüce bir kralın isteklerinin peşinden koşar. Ancak en büyük rahatlık yüce bir kralın hizmetkarı olmaktır. Sahip olduktan hemen sonra sıkılacağın işlere yatırım yapmaktan, anlamlı bir yaşam sürmeye götürür. Burada hangi krala hizmet edeceğini iyi seçmek gerekir. Daha sonra tüm istekler biter, isteklerin yerine kimin için çalıştığının değeri kalır.
Eflatun laleler boyunca zihnimden bunlar geçti, steemit platformundaki her arkadaşa, aynı yolda yürüyebilecekleri dostlar edinmelerini ve en yüce kralı bulmalarını diledim.

Sabah steemitte İngilizce bilmeyen benim gibi kişiler için güzel bir yöntem gördüm, denemek istediğim için bu paylaşımımda yapacağım. Google translate kullanarak yazımı çevirip buraya yapıştıracağım, ama bu şekilde bir çeviri yapmış olduğumu da belirteceğim. Şöyle:

From Google Translate:

Plato Lalas, Exile and Salvation

We fall in the way of being human, we feel a sense of lack. Without these feelings, we can not move.
Everything our friends we trust on the road say a message about ourselves.
I do not have the features that are on-line and I do not have them. These features can be used for conflict, but conversely, through union, a strong structure can be constructed that has a wide range of features.
Leaving ourselves alone, trying to do a job alone, makes us feel more helpless. We can say that this run is exile.
It's time we've got to trust, no one's ever been, we've got to take care of ourselves. There is also a salvation.
There is a salvation after every exile. It is this salvation that we understand that the solution is only among people who have the same purpose as ours and who are seriously approaching their work.
To take everything for himself, not to think of the others at all and to leave consciously or unconsciously from this situation is a state of complete slavery. It can give up what you have for your friends who are walking on the same path as you.
Man slaves under every circumstance. Either he pursues his wishes or the demands of a great king. But the greatest comfort is to be the servant of a great king. Immediately after you have it, it leads you to invest in work, to live a meaningful life. It is necessary to choose well which king will serve here. Then all the requests are finished, the value of what you work for is left in place of the requests.
Through the Plato lilies I passed through my mind, I wish every friend in the steemite platform to get friends whom they can walk in the same way and to find the greatest king.