Van park tot winstobject

… of hoe onze politici om gaan met publieke ruimte…

Dopjes

Dit stukje schrijf ik, terwijl mijn oordoppen in steken. Een kleinood dat ik, in Antwerpen levende, steeds vaker nodig heb. Het sluit me niet volledig af van de geluidshinder die een zomer blijkbaar absoluut met zich mee moet brengen, maar het doet een redelijke poging me nog enige rust te geven.
Deze oordoppen heb ik vooral gekocht omdat sinds enkele jaren de ‘zomer van Antwerpen’ en alle andere evenementen in mijn stad meer en meer beginnen storen.
Het is dan ook een, naar mijn mening, over-aanbod geworden, waar het ooit een aangename en verfrissende wind was van evenementen.
Vooraleer ik verder ga, even melden (voor de tegengesteld-principe mensen) dat ik dus NIET TEGEN evenementen op zich ben. Wanneer je iets aanklaagt, is dat niet omdat je alles weg wil, wanneer je kritiek uit op het huidige bestuur, wil dat niet automatisch zeggen dat je’t vorige beter vondt of slechter.

graaien in het park

Een en ander werd op gang getrokken door Patrick Janssens in Antwerpen, en verder gezet met volle teugen door zijn opvolger, de Keizer Augustus van Antwerpen, Bart DeWever….
Het omzetten van publieke ruimte in winstmachines is een ware overwinningsmars geworden voor allerlei randfiguren, project-managers en event-organizers (meestal uit Nederland).
Het is hier dan ook in deze stad een waar festijn: want het bestuur hoert haar publieke ruimte uit, zonder dat er een haan naar kraait.
Een voorbeeld is de manier dat de Groenplaats wordt gebruikt: een plein dat van de stad is, van de mensen, … daarom is het ook een PLEIN.
Maar de stad heeft er intussen ELKE week wel iets gepland; van kraampjes tot een Kerstmarkt, van een concert tot een bierfestijn, sport-demonstraties, festivals… noem maar op.
Op zich niet zo erg zou je denken, maar in feite neemt men publieke ruimte af van de bevolking, om deze uit te huren aan organisaties die er dan vervolgens winst op maken. De hinder en de last is voor … ach … daar woont toch niemand. (da’s toch het argument).
Maar men neemt me eigenlijk een plek af. Ik kom daar bijvoorbeeld graag wandelen, … maar dat kan haast nooit meer op een rustigere manier, omwille van deze events.
Hetzelfde gebeurt met parken, pleinen buiten de stad en grotere domeinen.
Het gedreun dat ik momenteel hoor, komt van Tomorrowland, een festival op een provincie-domein. Dat domein wordt tegen fikse betaling uitgehuurd, waarna een hele provincie de verkeers-, geluids-, en politieke overlast mag slikken. Uiteraard zònder compensatie voor de mensen die er last van hebben (ik heb althans geen 40 euro winstdeelname op mijn rekening gezien). Meer nog… wanneer je dit principe even doortrekt zie je toch een vreemde redenering (los van of je festivals nu leuk vindt of niet)… wanneer een publieke ruimte, waar de bevolking dus belasting voor betaald om het te onderhouden, verhuurt en bekostigd en uitrust met allerlei toegangswegen en parking, WAAR gaat dat geld dan naartoe?
Deze mensen werken niet gratis, en ons stadsbestuur (die zelfs de slogan “gratis bestaat niet” gebruiken wanneer je hen iets vraagt over gebrekkige of ontbrekende dienstverlening,…) al zeker niet.
Er is dus geld… komende van toeristen, bezoekers, klanten dat via deze vele, vele, … vele… events naar de stads/staatskas vloeit.

De bevolking kijkt de andere kant op… vergaapt zich op TV en op duffe website over de feestjes en de beelden die dan geschoten worden om toch de mensen het gevoel te geven dat dit allemaal normaal is. Dat dit is zoals het hoort.
Wie er toch iets van zegt, wordt meteen in het hokje van de “verzuurden” of “vlaamsblokkers” gezet uiteraard. Want wie wil er nu geen feestje? Wie wil er nu geen winst?
Wel, …. ik wil wel een feestje EN winst. Ik wil een feest waarbij er quota worden gebruikt, waar de hinder bij het gebruik van publieke ruimte wordt aan banden gelegd, maar tegelijk een deel van de opbrengst van de evenementen gedeeld wordt met de gemeenschap op een òpen manier.
Een open boekhouding als het ware: waar je zegt dat je een park of plein voor X-bedrag hebt verhuurt aan een Nederlandse firma. En dat de opbrengst en de kosten open zijn, en de winst verdeeld wordt over de gehinderde mensen.
Wanneer men op deze manier door gaat, kan ELKE straat, elke plein, elke weide en elk stukje braakliggend terrein morgen omgetoverd worden in een lekker leuk luid festival (en er zijn blijkbaar een eindeloos aantal festivalbezoekers met geld en tijd te veel) waar de omwonenden en iedereen die misschien na een week stress op het werk en moordend verkeer toch ook eens een weekend RUST wenst, gecompenseerd worden voor hun moeite (en over-verdraagzaamheid).

Zomer van A Rust

Ik stelde ook de vraag aan de Stad Antwerpen of er na alle feestgedruis, wielerwedstrijden, vuurwerk, feestjes, festivals, bierproeverijen en open pick-nicks (waar ook steevast luid gekweel bij schijnt te horen wànt de ff’ing zon schijnt) … er ook eens een paar weken de “Zomer van de Rust vor A” kan komen: goed voor het milieu, goed om de stress te verminderen, en vooral heerlijk om als inwoner van een stad eens in je eigen stad of omgeving te kunnen wandelen ZONDER diepe bassen te moten aanhoren of kotsende marginalen of uitgerangeerde zangtalenten te moeten aanhoren.
In zo’n Zomer van de Rust… zou ik het nog verder drijven, en meteen een totaal verbod opstellen (naar analogie van die lichtpollutie acties waarbij men alle lichten dooft in de stad) op slijpschijven, verbouwingswerken, ijskarretjes met elektronische versterkers, festivals, vuurwerk,… enz.
Doe dit 2 weken maar… en je gaat enorm veel mensen hebben die opnieuw ontdekken hoe fijn de stad en randgemeente kan zijn zonder al die overhypte, opgepompte “events”.
Maar ik maak me geen illusies: elke centimeter publieke ruimte zien jullie als gratis door de onnozelaars ter beschikking gestelde en te verhuren ruimte, waarbij voor grof, grof geld zaken gedaan worden en de bevolking met de pis, kots, last en geluidshinder blijft zitten… de rust is jullie vijand eerder… want dan zouden te veel mensen door beginnen hebben hoezeer ze het wel missen.
Ik hoor een eerste helicopter overvliegen, de diepe bassen van Tomorrowland klinken verder en over twee dagen, mag ik weer terug gaan werken,… slaaptekort, stress en de bijkomende symptomen zijn voor mij, de centen zijn voor jullie.
Moest er ooit tegenwind komen op jullie diefstal van geld, ruimte en rust, zal ik deze zeker steunen.