Yemek Her Zaman Yemek Değildir 3

Hayvanlar

Sahnelerin ardında neler olup bittiğini bilmek istemedim, böylelikle can kaybına, bu can kaybına kapı aralayan atıklara ve bu canların yaşadıkları sırada maruz kaldıkları şartlara karşı suçluluk hissetmemiştim. Yiyecek ve beslenmemiz - hayatımızı sürdürmek için.

Bazı kandırıyorum? Sürdürmek için gerekenden çok daha fazlasını yiyoruz. Obezite oranlarına bakın. Hayatımı sürdürmek için harbiden ne kadar yemek yememiz gerektiğini merak ediyor. Bu bana yemeğin eğlence haline geldiğini düşündürüyor. Bir sanat haline geldi. Akılda kalan bir plasebo haline geldi. Yeniden de yemeği seviyorum.

Kaynak

Yemek pişiren ve artık yemek yiyemeyen insanlar olduğunu biliyorum. Paketlemek yerine çöpe atıyorlar. Yiyecekler satıldığı tarihle karşılaştığında, çöpe attıkları mağazalar olduğunu biliyorum. Çin'deki tanınmış açlıktan can vermek üzere olan çocukların, burada kendi yemek yerlerinde yiyemeyen erkek, kadın ve çocuk olduğunu biliyorum.

Sorumluluğun benimle başladığını biliyorum. Bizzat tanımadığım sürece, açlıktan kalanları bu açlıktan insana veremeyeceğimi biliyorum. (Onları bizzat tanıyorsam, onları artıklarımı vermek için masamda tutmayı seçenek ederim.)

Değişik kültürlerin değişik hayvanlarda yendiğini biliyorum. Vietnam'a gidecekseniz, yiyecek sepetinde bir köpek bulacaksınız. Japonya'ya gidersen, yunus bulurdun. Alaska'ya gidersen, mors bulursun. Diğer ülkeler balina yer. Hat süresince bir yerlerde, bu canlıları yemeye karar verildi. Bunu durduramıyorum.

Savannah'ya bak ve dişi aslan ile antilop arasındaki hayat mücadelesini izle; Yılanın kuşu yediği bataklıklara bak. Ummanlara bakın - hayat mücadelesi günlük bir olaydır. Hiç okuduğum veyahut gözlerinin içine baktığım ineği yiyebilir miyim? Bunu yapacağımı düşünemiyorum. Tanımadığım ineği daha az değerli yapan nedir? Bilmiyorum, daha az değerli - veyahut tavuk. hindi veya somon?

Bu gerçek bir çelişki. Her hayatın değerli olduğunu biliyorum. Hepimizin birbiriyle katkısı ve irtibatı var. Birbirimize dikkat etmeli, değer vermeli ve saygı duymalıyız.

Bence kendimize ve fedakarlıklarını anımsamak için hayatlarını veren hayvanlara borçluyuz.

nimet

Büyüdüğümde, yemekten önce her zaman bir nimet diyorduk. Masamızdaki yemekler için Yaradan'ya şükrediyorduk. Haneden uzaklaştığımda, aileme yaptığım rutine ya da ritüele devam etmedim ve neyse ki nimet, kutsamadan kayboldu. Sanırım artık yetişkin benim bu ritüelin ne olduğunu takdir ediyor.

Nimet, sahip olduklarımız için şuurlu ve minnettar olduğumuz mananına gelir ve onu israf etmek istemeyiz. Bizim için yapılan fedakarlığı anlıyoruz. Ayrı olarak, hayatta kalmamız için sadece asgari olanı kullanmamız gerektiğinin farkında olduğumuzu düşünüyorum.