1e schooldag in de cultuur van om de hoek

Op mijn geboorte dag zei de arts tegen mijn moeder: mevrouw er is vandaag niets beter te doen dan een kind krijgen want het regende pijpestelen. En ze luisterde ! Smorgens zat ze nog bij de buurvrouw aan tafel voor een kop thee, en om 15 uur had ze er een dochter bij, mijn broer 6 jaar ouder dan ik, was erg enthousiast nadat mijn papa zei dat er thuis een verrasing was, het viel enorm tegen dat het niet de nieuwe suske en Wiske was, maar enkel een suske :-)

We hadden best wel een groot huis in rotterdam aan de haven, en we woonden er goed, maar de buurt ging wat achteruit, maar ik vermaakte me best. Ik zag er ouder uit dan ik was, en mijn ouders vonden het niet de beste plek meer om mijn jeugd door te brengen, ik had inderdaad wel wat moeilijkheden gehad op straat, over het algemeen omdat z dachten dat ik ouder was. Ik was 14 en een echte bakvis, lipenstift mascara , glittersokken en hoge hakken, waren de mode dus ik deed vrolijk mee. Weleenswaar een zwart wit foto maar de rechtse ben ik en je ziet wel dat ik vooral voor Belgische begrippen geen 14 jaar leek....

Op een dag gingen mijn ouders een zondag naar de Vogelmarkt in Antwerpen, dat deden we wel meer, dat was gezellig een middagje Antwerppen en vanuit Rotterdam echt niet te ver. Maar die Zondag gingen zij allen, toen ze terug kwamen hadden ze groot nieuws; we hebben een huis gekocht!! Ik stond met mijn mond vol tanden ik zat net in de tweedeklas van de havo in Rotterdam en had een kliekje vrienden en vriendinnen, die al eens mee naar de film gingen, of waar ik mee naar het cafetaria mocht, en nu moest ik dit allemaal achterlaten.

Maar het mag gezegd het huis was meer dan de moeite waard, gigantisch groot, en een tuin van wel 6 voetbalvelden. We kwamen er wonen op 20 april 1978, ik reed dat schooljaar met mijn vader dagelijks naar Rotterdam om het schooljaar nog af te maken, en toen moest er natuurlijk een school gezocht worden in den belgique...
Ik kwam van het atheneum dus het leek ons logisch dat ik in Belgie dan ook naar een Atheneum zou gaan, wisten wij veel dat daar de scholen en richtingen heel anders ingedeeld werden. Het begon goed, ik had Nederlands Engels en Duits gekozen op school, en van Frans nog niets geleerd, verder als riennevaplu jetaime en oyerevaar kam ik niet. Nou dat was haast heiligschennis, besloten werd dat ik dan maar een klas lager moest beginnen. Dus met mijn 14 jaar kwam ik in een klas met twaalfjarige.
Terwijl dat ik volgens mijn Rotterdamse school gewoon naar klas drie mocht, moest ik nu naar het eerste. De eerste dag dat ik binnen kwam , gingen ze in de klas voor me staan! ik wistniet wat ik zag en vond het wel komisch, ik kreeg een briefje wat ik aan mijn ouders moest geven. Ik las het briefje , waar op stond dat hun dochter zich wel aan de kleedregels moest houden, geen hoge hakken en geen make up. Ik gaf het briefje wel af, maar we name er geen aanstoot aan, en de volgende dag ging ik weer gewoon in mijn mooiste bakvis outfit, met kleuren op mijn toet naar school.
Nu had ik de eerste dag de bus genomen, maar die was drie kwartier voor de bel daar al dus ik besloot een bus later te nemen, je raad het al ... te laat... Ik kom de klas binnen, verontschuldig mij voor mijn laat zijn en ga zitten. Zegt de leerkracht, vanriet U mag terug gaan staan, U mag uw boekentas naast de bank zetten, en u mag uw jas aan de kapstok gaan hangen, dan mag u terug binnenkomen en plaats nemen op uw stoel, ik ging staan en zei: meneer U mag gerust Jij zeggen tegen mij. Ik had geleerd dat mensen die ik zou leren kennen de toestemming mocht geven om mij te tutoyeren, ik bedoel als leerling ben ik echt wel een mindere. Ik draaide me gelijk om om mijn jas aan de kapstok te gaan hangen, en meneer zei: Wel jufraa ik raad U aan in het vervolg minder brutaal te zijn, zo kunt U zich in Nederland gedragen maar niet hier. Ik snapte er geen jota van! De les begon en het was muisstil in het lokaal, raar, en de leerkracht zei: U mag allen uw bic pakken en uw kladschrift, waarop ik gewoon zei meneer ik heb geen bic ik heb een parker kan dat kwaad? De hele klas daverde van het lachen, en ik voelde me klein worden, de leerkracht draaide zich om en brulde rood van woede, en na iest genoeg, gai kuunt moake daa ge bij den hoofdmeester auw oepwachting maakt. Hij wees naar de deur, dus ik begreep wel dat hij me verzocht het klaslokaal te verlaten... Nou daar stond ik in de gang, ik pakte mijn jas op zoek naar de hoofdmeester, Ik had de goeie man nog nooit gezien, en waar ik hem moest zoeken wist ik nog minder. Dus ik naar het secretariaat, ik klopte op de deur en stapte binnen. Om direct weer tot stil stand werd geroepen, Heeft U in Nederland geen manieren geleerd? EEn klein vrouwtje met een bos krullen en een zwarte bril brulde me dit toe, ik zei neem mij niet kwalijk ik heb geklopt, U zult mij niet gehoord hebben. Altijd een antwoord die ollaanders brieste ze tegen haar collega. Voorzichtig zei ik, ik wilde enkel vragen waar ik de hoofdmeester vind want ik moet op hem wachten. GIJ vraagt niets zeiden de krulletjes, GIJ gaat terug naar buiten, klopt op de deur en wacht tot ge ja hoort, al voor ge naar binnen komt. Ik voelde het giegelen op komen, probeerde het te verbijten, maar helaas ze had het gezien, en brulde : en wat vind gij daar zo grappig aan he? Ik voelde het giegelen nog erger opkomen en zei met een bibber stemmetje, wel ik ben al binnen een beetje raar om het nog eens over te doen, toch? Jufraa van Riet (ja ze kende mij van dag 1 bij naam!) gij hoeft het niet nog eens te doen ik zal u zelf tot bij de directeur begeleiden en ze greep me bij mijn bovenarm. Het deed wat zeer, dus ik trok mijn arm los en zei, maar ik moet van die van geschiedenis eerst naar de hoofdmeester kan ik dan de directeur niet daar na doen? Jufraa van Riet nu nog een woord en ge kunt gelijk naar huis vertrekken. Nou ik zal je vertellen ik hield hem dicht, ik wist echt niet wat ik er van denken moest. Waar was ik in hemelsnaam terecht gekomen? Als dochter van de voorzitter van de overkoepelende scholengemeenschappen in Rotterdam was ik echt een van de meest welgemanierde kinderen onder mijn leeftijdgenoten. Maar hier ging het goed fout. We stopte bij een deur waar idd directeur op stond geschreven, krullebol klopte aan, en stond braaf te wachten en ik samen met haar, pas na een tweede keer kloppen kwam er een strenge JA Binnen... Ik mocht voorop dus ik stapte binnen en liep naar het bureau en stak mijn hand uit naar hem, maar ik kreeg geen hand, hij zei wij zullen eerst eens luisteren of u een hand waardig bent. En krulletjes vertelde dat ik uit de les was gestuurd om naar hem te gaan maar dat ik ongevraagdhet secretariaat binnen kwam en op alles een weerwoord had en dat hij nog maar eens moest kijken wat hij met zo een brutaal nest aanmoest. Hij keek mij vragend aan, en ik begon ik moest niet naar U toe komen meneer maar naar de hoofdmeester, en ik klopte bij het secretariaat of ze mij konden vertellen waar ik die kon vinden want ik moest daar op wachten. De krulletjes verlieten de kamer en ik bleef daar onder het vragend oog van meneer directeur. Zoals altijd als er niets gezegd wordt en je niet weet wat er van je verwacht wordt voelde ik de giegels weer op komen, en natuurlijk zag hij het... Ik zal straks wel van u horen wat er gebeurd is als u die grijns van uw gezicht heeft, trek U maar even terug in die kamer, en als u zich kunt gedragen klopt u maar op de deur. Ik werd begeleid naar een kleine kamer en daar zaten 2 kinderen aan een bank te schrijven. De deur was nogmaar net dicht of de kinderen fuisterden; wie zedde gai, ik fluisterde terug ik ben janine , en de deur ging weer open en de directeur kwam binne met een stuk keuken papier en een fles dreft, hij gaf dit aan mij en zei, terwijl u de greins van u gelaat haalt kunt u ook die vuiligheid van uw gelaat wassen. Verbouwereerd liep ik naar de spiegel in de hoek van de kamer waar ook een wasbak onderstond maar ik zag geen vuil. Dus ik prutste wat met mijn lippen, en keek of er prut in mijn ogen zat, en gaf hem de fles dreft terug. Hij zei als U het niet doet doe ik het dus wat wordt het, Ik keek hem aan en zei, meneer ik wil het gerust doen maar ik ben niet vuil? of ik zie het althans niet. De man zei bent u nu zo dom of doet u zo dom, ik heb het over uw lippenstift en uw ogen. Mijn hemel hij had het over mijn make up!! Het huilen stond me toen nader dan het lachen, het gegiegel was weg.
Voorzichtig waste ik mijn ogen en mijn lippen, klopte op de deur wachte netjes op het ja binnen, en stapte voorzichtig binnen. En bent U het lachen afgeleerd vroeg hij. Ik knikte Ja en hij zei ik hoor U niet, wat zegt U en ik stamelde ja. Hij zei en dan mag U nu vertellen wat er vanmorgen in de klas is gebeurd. Dat deed ik exact zoals hier beschreven, en de directeur luisterde, na mijn relaas zei hij ik geef u het voordeel van de twijfel, ik hoop dat U uw les nu wel geleerd heeft en uw volgende les kunt bijwonen. U mag beschikken... beschikken? vroeg ik.... Ja U mag nu gaan, ik zei meneer directeur ik moet eigenlijk naar de hoofdmeester ... Jufrouw van Riet daar bent u net geweest... Toen snapte ik er nog veel minder van.

Als dit verhaal goed ontvangen wordt, dan zal ik dag 2 en andere dagen beschrijven. Cultureshocking voor een rotterdamse.